۱/۵۱۲۲۲۱

(۵۷,۲۲۷)

۰/۰۱۸۳

روش داده‌های تابلویی

جدول ۴-۱۱: جدول ازمون F لیمر
با توجه به نتایج بدست آمده از جدول ۴-۱۱ مشاهده گردید با توجه به اینکه سطح معناداری برای رابطه برآوردی، کمتر از ۵% می‌باشد لذا فرض صفر مبنی بر روش داده‌های تلفیقی رد شده و فرضیه مخالف یعنی ناهمسانی عرض از مبدا یا استفاده از داده‌های تابلویی پذیرفته می‌شود. بنابر نتیجه به دست آمده از این آزمون از روش داده‌های تابلویی جهت تعیین ارتباط بین متغیر پاسخ و متغیرهای مستقل بهره گرفته شده است. ضرورت استفاده از این روش که داده‌های سری زمانی و مقطعی را باهم ترکیب می‌کند، بیشتر به خاطر افزایش تعداد مشاهدات، بالا بردن درجات آزادی، کاهش ناهمسانی واریانس و کاهش همخطی میان متغیرها هست. لذا تخمین معادلات با بهره گرفتن از داده‌های تجمعی و برای همه شرکتهای نمونه در طی سالهای ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۲ انجام گرفته است.

ب) آزمون هاسمن (انتخاب بین اثرات ثابت و تصادفی)
پس از آنکه مشخص گردید که مقاطع مورد بررسی ناهمگن و دارای تفاوتهای فردی بوده و روش تابلویی مناسبتر است، به منظور انتخاب بین اثرات ثابت و تصادفی از آزمون هاسمن استفاده شده است. آماره آزمون هاسمن که برای تشخیص ثابت یا تصادفی بودن تفاوتهای واحدهای مقطعی محاسبه می‌شود دارای توزیع کای دو با درجه آزادی برابر با تعداد متغیرهای مستقل است. در این آزمون فرض صفر و مقابل برای ازمون هاسمن به شرح زیر تنظیم شده است:
اثرات تصادفی H0 :
اثرات ثابت H1 :
خلاصه نتایج آزمون هاسمن در جدول ۴- ۱۲ امده است:

آماره

درجه آزادی

معناداری

نتیجه

۱۵/۳۰۳۹۰۵

۷

۰/۰۳۲۳

اثر ثابت

جدول ۴-۱۲: آزمون هاسمن
طبق نتایج حاصل از جدول فوق از آنجا که سطح معناداری آماری کای دو برای رابطه برآوردی متغیر پاسخ و متغیرهای مستقل کمتر از ۵% است. لذا فرضیه صفر مبنی بر مناسبت روش تصادفی رد و فرض روش اثرات ثابت در سطح اطمینان ۹۵ درصد پذیرفته می‌شود. بنابر نتایج آزمون برای تحلیل روابط از روش اثرات ثابت استفاده شده است.

تحلیل روابط بین متغیرها

به طوری که در بندهای قبلی تشریح گردید پیش فرض های کلاسیک استفاده از رگرسیون خطی مرکب برقرار بوده و تحلیل پیش فرض های نوع رابطه برآوردی نیز نشان داد که تحلیل تابلویی بر مبنای روش اثرات، باید مبنای تحلیل رابطه بین متغیرها قرار گیرد. بر همین اساس در این بخش با بهره گرفتن از نرم افزار Eviews در ابتدا رابطه ریاضی بین متغیرها برآورد گردیده و بر مبنای ضریب تعیین اعتبار سنجی پارامترهای رابطه برآوردی صورت گرفته و مبتنی بر آزمون فیشر و تی استیودنت نسبت به تعمیم یافته ها مبادرت شده است. این رابطه ریاضی وفق مدل تبیین شده در فصل سوم و مبتنی بر مدل ونگوپالان (۲۰۱۳) به صورت پارامتریک ذیل بیان شده بود:
DEBTMATi,t = α + β۱ TaxRatei,t + β۲ Growthi,t + β۳ Sizei,t + β۴ FirmQualityi,t + β۵ Leveragei,t + ԑ i,t
الف) رابطه بین نسبت بدهی و نرخ مالیات
این رابطه در تناظر با فرضیه اول تعریف شده بود. بر مبنای مدل ونگوپالان (۲۰۱۳) هدف از این فرضیه تعیین رابطه بین نسبت بدهی و نرخ مالیات و مبتنی بر یک رابطه خطی چند متغیره بوده است. رابطه خطی مرکب مبتنی بر تحلیل داده‌های تابلویی انجام و طی جدول شماره ۴- ۱۳ خلاصه شده است. در این جدول پارامترهای رابطه برآوری، انحراف معیار پارامترها، آماره تی استیودنت و سطح معنی دارای متناظر با آماره تی ذکر شده است. علاوه بر این طی جدول یاد شده خلاصه نتایج آزمون فیشر جهت ارزیابی معنی داری رابطه برآوردی و نهایتا ضریب تعیین رابطه یاد شده که در اعتبار سنجی برآورد انجام دشه مورد استفاده قرار گرفته ذکر شده است. تفسیر ارتباط بین متغیرها بر مبنای ضرایب برآوردی به ازای متغیر مستقل صورت گرفته است:

نام متغیر

ضریب

انحراف استاندارد

آماره t

معناداری

رابطه