مشخص کردنِ تجهیزات زنبورستان که از عوامل پیشگیرانهی سرقت کندوها یا تقلب میباشد، موضوع مواد ۱۳۱٫۰۶۱ الی ۱۳۱٫۰۶۵ قانون تگزاس در این مورد است. تجهیزات و کندوهای زنبورستان باید به طور واضح و نازدودنیای توسط بازرس مارک بخورد که شامل نام و آدرس مالک یا علامت تجاری که بر اساس ماده ۱۳۱٫۰۶۴به ثبت رسیده، باشد[۲۶].
ب: گواهینامه سلامت
لزوم صدور گواهینامه سلامت زنبورستان جهت فروش آن و اظهارنامهی زنبوردار در تایید چگونگی پرورش زنبورعسل(Burger, 2003)، در قوانین ایالات بسیار به آن پرداخته شده است. بر اساس مادهی ۱۳۱٫۰۲۳ قانون ایالت تگزاس، فروش ملکه، جمعیت زنبور، بچه زنبور، کندوی حاوی زنبور امکان ندارد، مگر با ارائه گواهینامهی صادره توسط بازرس مبنی بر تایید سلامت زنبورستان که از زمان بازرسی ۱۲ ماه بیشتر نگذشته باشد؛ یا ارائه اظهارنامهای که خودِ زنبوردار آنرا صادر می کند مبنی بر اینکه زنبورستانش عاری از هرگونه بیماری است.
در ایران گواهی سلامت از ملزومات انتقال زنبورستان از استانی به استان دیگر است که بر اساس قانون برنامهی کوچ میبایست گواهی بهداشتی واحد زنبورداری، از شبکه دامپزشکی شهرستان محل فعالیت.[۲۷]… صادر شود.
ت: گواهی بازرسی
در ماده ۱۳۱٫۰۴۳ قانون تگزاس، از کسب گواهی بازرسی صحبت کرده: «لزوم کسب گواهی بازرسی از بازرس توسط زنبوردار جهت تایید سلامت زنبورستان، تجهیزات، گردهی گل یا عسل. همچنین پرداخت حداقل دستمزد قید شده در گواهینامه را نیز متذکر شده. با یادآوریِ این نکته که، بازرسی مجدد، دستمزد مجدد را به همرا دارد. » (Burger, 2003)، اما مستقیما از موارد کاربرد آن در این ماده، چیزی نگفته. البته متعاقبا در مواد بعدی به موارد کاربرد آن برمیخوریم که در فروش، انتقال، استفاده از دارو و … مورد استفاده قرار میگیرد.
در ایران، وجود بازرس جهت تایید سلامت زنبورستانهای یک منطقه، در مقررات مربوط به زنبورداری تعریف نشده است[۲۸] و این فقدان در شرایطی است که بسیاری از زنبورداران، بصورت سنتی به امر زنبورداری مشغول هستند و نهایت آموزش و آگاهی آنها، به چند جلسه کلاس آموزشی جهاد کشاورزی محدود می شود، که قریب به اتفاقِ آنها با هدف دریافت دفترچهی زنبورداری، جهت دریافت تسهیلات مالی و کالا حضور به هم میرسانند.
این مطلب کاملا واضح و مبرهن است که وجود بازرس قانونی جهت نظارت بر امور زنبورداری –از نحوه استقرار زنبورستان و شیوه خوراک دادن به زنبورها گرفته تا زمان و نحوه عسلگیری- از بروز بسیاری از تخلفات و انحرافات در شغل زنبورداری جلوگیری می کند و افراد میتوانند با اطمینان خاطر بیشتری عسل را خریداری کنند.
در واقع یک سیاست کنشی که در پیشگیری از بسیاری از تخلفات و انحرافات نقش موثری را ایفا می کند، می تواند تعیین بازرس در چرخهی صنعت زنبورداری باشد؛ که متاسفانه این خلا در سیاست جنایی تقنینی ایران، عامل بروز و ارتکاب بسیاری ناهنجاری و تخلفات و بعضا جرایم، در این زمینه شده است.
ث) صدور مجوز صادرات و واردات
در دو حالت این امکان وجود دارد که زنبور مجبور به جابجاییِ کندوهای خود زمکانی به مکان دیگر شود که در واقع، زنبورستان جدیدی را جهت ادامه فعالیت خود انتخاب می کند؛ یک مورد زمانی است که زنبورداری تعدادی کندوی جدید خریداری می کند و مورد دوم زمانی است که به جهت تغییر فصل و لزوم تغییر ییلاق به قشلاق، زنبوردار را ناگزیر به جابجایی می کند. فروش و یا تمهید مکان مناسبتر برای استقرار زنبورستان، لزوم حمل و انتقال کندوها را به همراه دارد و اگر این انتقال از منطقهای به منطقه جغرافیایی دیگر باشد، احتیاج به مجوز مخصوصی دارد که هر یک از دو کشور مورد بررسی، قوانین خاص خود را دارد.
لزوم کسب مجوز جهت صادرات زنبورستان به خارج از ایالت یا به استان دیگری در همان ایالت، از اموری است که قوانین ایالتی به طور مفصل به آن پرداختهاند. مگر افرادی که از ۱۲ کندو کمتر دارند. همچنین جهت واردات کندو کسب مجوز لازم است با این تفاوت که استثنای مذکور برای صدور وجود ندارد[۲۹] ( Burger, 2003). مادهی ۰۴۳,۱۳۱، بند (e) مقرر میدارد که مقررات مربوط به صادرات، در مورد واردات اجرا نمی شود و استثنائاتی که در بخش صادرات وجود دارد، مشابهِ آنها در مورد واردات وجود ندارد.
در ایران، به موجب مادهی ۳ برنامهی کوچ و ضوابط استقرار زنبورستانها ، انتقال زنبورستان، که از استانی به استان دیگر صورت میگیرد، طی مراحل اداری به ثبت میرسد. در واقع طی ۷ مرحله، به متقاضی مجوز انتقال زنبورستان، به مکان مورد درخواست داده می شود.
که طیِّ این ۷ مرحله به این ترتیب است: «
۱) زنبوردار درخواست کتبی خود به همراه گواهی بهداشتی واحد زنبورداری از شبکه دامپزشکی شهرستان محل فعالیت، مبنی بر سلامتِ واحدِ تولیدی را یک ماه قبل از مهاجرت برای صدور مجوز مهاجرت به مدیریت جهادکشاورزی شهرستان مبداء ارائه می نماید.
تبصره: درمواقع اضطراری و بروز بحران، حداکثر درمدت یک هفته باید درخواست زنبوردار برای صدور مجوز مورد بررسی قرار گیرد.
۲) مدیریت جهادکشاورزی شهرستان مبدأ، زنبوردارِ متقاضیِ مهاجرت را با تعیین مقصدِ مهاجرت، به معاونت بهبود تولیدات دامی استان، معرفی مینماید.
۳) معاونت بهبود تولیدات دامی استان مبدأ، زنبوردارِ متقاضیِ مهاجرت را باتعیین مقصد مهاجرت، به معاونت بهبود تولیدات دامی استان مقصد، معرفی می نماید.
۴) معاونت بهبود تولیدات دامی استان مقصد، ضمن هماهنگی با مدیریت جهادکشاورزی شهرستانِ مقصد، درصورت موافقت با استقرار کندوهای متقاضی، مراتبِ موافقتِ خود را، حداکثر ظرف مدت یک هفته به معاونت بهبود تولیدات دامی استان مبدأ، اعلام مینماید.
۵) معاونت بهبود تولیدات دامی استان مبدأ، درصورت موافقت با استقرار کندوهای متقاضی از سوی معاونت بهبود تولیدات دامی استانِ مقصد، مراتبِ موافقتِ خود را حداکثر ظرف مدت یک هفته به مدیریت جهادکشاورزی شهرستان مبدا، اعلام مینماید.
۶) مدیریت جهادکشاورزی شهرستان مبدأ، حداکثر ظرف مدت یک هفته پس از دریافت موافقت معاونت بهبود تولیدات دامی استان، اقدام به صدور مجوز مهاجرت کندوها به نام متقاضی نموده و نسخهای از مجوز صادره را به معاونت بهبود تولیدات دامی استان، به منظور اعلام به استان مقصد، ارسال مینماید.
۷) شبکه دامپزشکی شهرستانِ مبدأ، حداکثر ظرف مدت یک هفته پس از دریافت موافقتِ معاونت بهبود تولیدات دامی استان، اقدام به صدور مجوز بهداشتیِ مهاجرتِ کندوها، به نام متقاضی نموده و نسخهای از مجوز صادره را به معاونت بهبود تولیدات دامی شهرستان، به منظور اعلام به استان مقصد ارسال مینماید».
گرچه نامهنگاریِ این درخواست، و اینکه هر درخواست ظرف یک هفته باید پاسخ داده شود، و صدور این مجوز بین ۳ تا ۶ هفته ممکن است به طول بینجامد، اما صدور این مجوز، برای ساماندهیِ تردد زنبورستانها بسیار حائز اهمیت است، و از فرصتطلبیِ برخی زنبورداران جلوگیری می کند.
