علاوه بر این، در این مرحله از تحلیل این یافته به دست آمد که ساختار سازمانی بازدارنده با رضایت تحصیلی دارای رابطه منفی معناداری میباشد. این یافته با نتیجه تحقیقات هوی و همکاران (۱۹۸۳و ۱۹۹۶)، آرچس (۱۹۹۱)، هوی و سوئیتلند (۲۰۰۱)، هوی و میسکل (۲۰۰۵ و ۲۰۰۸) و دفت (۱۹۹۵) همسو میباشد. در این خصوص هوی و همکاران (۱۹۹۶) اذعان نمودند، در ساختار سازمانی بازدارنده به دلیل تأکید بر کنترل متمرکز امور، اجرای دقیق استانداردها و همچنین عدم توجه به انتظارات ذینفعان آموزشی، توجهی به تأمین رضایت تحصیلی آنها نخواهد شد.
بین سرمایه اجتماعی بخشها با رضایت تحصیلی دانشجویان رابطه منفی معناداری وجود دارد. نتیجه این بخش از پژوهش با یافته پژوهشی اندو و هارپل (۱۹۸۲) مبنی بر تأثیر ساختار اجتماعی آموزش بر میزان رضایتمندی دانشجویان از دانشگاه همراستا و با نتیجه تحقیق کلمن (۱۹۹۰ب) مبنی بر وجود رابطه مثبت بین افزایش میزان سرمایه اجتماعی در محیطهای آموزشی با افزایش دستاوردهای تحصیلی فراگیران ناهمراستا میباشد. دستیابی به این یافته پژوهشی به این معناست که سرمایه اجتماعی موجود در بخشهای آموزشی دانشگاه قلمرو پژوهش از کارکرد درونی مثبت و کارکرد بیرونی منفی برخوردار میباشند.
بر مبنای مهمترین یافته به دست آمده در این پژوهش، این نتیجه حاصل شد که نوع ساختار سازمانی دانشگاه و سرمایه اجتماعی بخشها در تعامل با همدیگر، پیش بینیکننده معناداری برای رضایت تحصیلی دانشجویان میباشند. به این ترتیب که بین نوع ساختار سازمانی تواناساز و رضایت تحصیلی دانشجویان رابطه مثبت و بین ساختار سازمانی بازدارنده و سرمایه اجتماعی بخشها با رضایت تحصیلی دانشجویان رابطه منفی معناداری وجود دارد. در توضیح و تبیین این یافته پژوهشی میتوان گفت، زمانی که دو متغیر نوع ساختار سازمانی و سرمایه اجتماعی در تعامل با هم قرار میگیرند، هر چند همچنان دارای توان پیش بینیگنندگی معناداری برای رضایت تحصیلی دانشجویان میباشند، اما به دلیل تأثیرپذیری از متغیر دیگر توان پیش بینیکنندگی آنها در مقایسه با زمانی که به تنهایی مورد بررسی قرار میگیرند، کاهش مییابد. البته این مقدار کاهش به طور قابل ملاحظهای برای سرمایه اجتماعی بیشتر است. از علل احتمالی چنین نتیجهای میتوان به غلبه ویژگیهای ساختار سازمانی تواناساز دانشگاه بر کارکرد منفی سرمایه اجتماعی بخشها اشاره کرد.
تفاوت معناداری بین ادراک دانشجویان از ابعاد مختلف رضایت تحصیلی وجود دارد. به این ترتیب که بیشترین میانگین رضایت تحصیلی دانشجویان مربوط به بُعد رضایت از تحصیل، رضایت از استاد، رضایت از همکلاسی، رضایت از پیشرفت تحصیلی، رضایت از محیط تحصیلی و در نهایت رضایت از شیوه ارزیابی آموزشی میباشد.
تفاوت معناداری بین ادراک اساتید در گروه های مختلف آموزشی پیرامون نوع ساختار سازمانی غالب در دانشگاه و مطلوبیت سرمایه اجتماعی وجود ندارد. چنین نتیجهای بیانگر این است که همه اساتید بر غالب بودن نوع ساختار سازمانی بازدارنده و همچنین میزان مطلوبیت سرمایه اجتماعی در حد متوسط، اتفاقنظر دارند. لذا میتوان گفت ساختار سازمانی بازدارنده در قلمرو تعاملی اساتید تسری دارد و سرمایه اجتماعی موجود در بخشهای مختلف دانشگاه نیز همسان است.
بیشترین میزان رضایت تحصیلی دانشجویان به ترتیب مربوط به دانشجویان در گروه های آموزشی علوم انسانی، کشاورزی و دامپزشکی، علوم پایه، فنی و مهندسی و هنر و معماری است. این با نتیجه تحقیق جونز (۱۹۹۹) مبنی بر وجود تفاوت معنادار بین میزان رضایت تحصیلی دانشجویان در گروه های مختلف آموزشی همسو میباشد.
۵ ـ ۶ ـ محدودیتهای پژوهش
۵ ـ ۶ ـ ۱ ـ محدودیتهای پژوهشی
نو بودن موضوع و متغیرهای اساسی پژوهش و در نتیجه فقدان پژوهشهای مرتبط با موضوع پژوهش
عدم دسترسی به منابع فارسی قابل ملاحظه پیرامون موضوع و متغیرهای پژوهش
اتکا به پرسشنامه به عنوان تنها ابزار گردآوری اطلاعات
محدود بودن نمونه پژوهش
۵ ـ ۶ ـ ۱ ـ محدودیتهای اجرایی
دسترسی نسبتاً مشکل به اساتید دانشکده های مختلف و جلب همکاری آنان
عدم همکاری برخی از اساتید و دانشجویان در تکمیل پرسشنامه ها
طولانی بودن مدت زمان فرایند اداری به منظور دریافت مجوز جهت توزیع پرسشنامه ها در دانشکده ها
۵ ـ ۷ ـ پیشنهادهای پژوهش
۵ ـ ۷ ـ ۱ ـ پیشنهادهای پژوهشی
انجام این پژوهش در قلمرو وسیعتری از دانشگاه شیراز یا سایر دانشگاهها
شناسایی سایر عوامل مؤثر بر رضایتمندی دانشجویان از تحصیل و دانشگاه به ویژه بررسی عوامل مؤثر بر رضایتمندی آنها از همکلاسیها و شیوه های ارزشیابی پیشرفت تحصیلی
بررسی سرمایه اجتماعی موجود در بین سایر مخاطبان و ذینفعان آموزشی مانند مدیران، کارمندان و دانشجویان و در نهایت مقایسه و جمعبندی نتایج آنها با یکدیگر
بررسی تأثیر تعاملی نوع ساختار سازمانی و سرمایه اجتماعی در ارتباط با سایر متغیرهای سازمانی نظیر تعهد و وفاداری اعضا به دانشگاه، میزان انگیزش آنها، انسجام درونی و بیرونی دانشگاه، جوّ آموزشی و سازمانی و …
۵ ـ ۷ ـ ۱ ـ پیشنهادهای کاربردی
با نظر به اینکه در این پژوهش این یافته به دست آمد که از نظر اساتید ساختار سازمانی غالب در دانشگاه شیراز، از نوع بازدا
رنده میباشد، لازم است مدیران و مسئولان دانشگاهی از طریق اصلاح و بهبود بسیاری از قوانین و فرایندهای سخت و غیرقابل تغییر دانشگاهی و توسعه جوّی از اعتماد و مشارکت، بستر مناسب برای سوق دادن ساختار سازمانی دانشگاه به سوی ساختار سازمانی تواناساز را فراهم آورند.
با توجه به یافتههای این بخش از پژوهش مبنی بر وجود رابطه مثبت بین ساختار سازمانی تواناساز با رضایت تحصیلی دانشجویان، مدیران و مسئولان دانشگاهی باید از طریق اصلاح برنامه ها، قوانین و فرایندهای موجود، توسعه جوّی از اعتماد و مشارکت بین ذینفعان آموزشی، شرایط افزایش میزان رضایتمندی دانشجویان را فراهم آورند.
با توجه به اینکه در این پژوهش این نتیجه حاصل شد که سرمایه اجتماعی موجود در بخشهای دانشگاه دارای کارکرد بیرونی منفی میباشد، لازم است مدیران و مسئولان دانشگاهی و به خصوص مسئولان بخشهای آموزشی، تقویت و انسجام شبکه های اجتماعی، بهبود فضای موجود در بخشها و افزایش اعتماد اجتماعی افراد به همدیگر را جهت تبدیل کارکردهای بیرونی منفی سرمایه اجتماعی به کارکرد مثبت مورد توجه قرار دهند.
با نظر به اینکه در این پژوهش این نتیجه حاصل آمد که سرمایه اجتماعی موجود در بخشها از نوع پیوندی (مختص گروه های همگن) است، لازم است مدیران و مسئولان دانشگاهی از طریق افزایش شبکه های اجتماعی و توسعه الگوهای ارتباطی میان آنها، بستر مناسب برای تبدیل سرمایه اجتماعی پیوندی به سرمایه اجتماعی پلزننده (مختص گروه های ناهمگن) و ارتباطی (بیانگر روابط افراد و گروه ها به صورت افقی و عمودی است)را فراهم آورند.
از آنجا که جلب رضایت دانشجویان ـ به عنوان اعضا و خدمتگیرندگان اصلی دانشگاه ـ در استمرار بقا و موفقیت دانشگاه در محیط حائز اهمیت است، شناسایی انتظارات و عوامل مؤثر بر رضایت دانشجویان و تلاش جهت تأمین آنها امر مهمی است که باید از سوی مدیران و مسئولان دانشگاهی مورد توجه ویژه قرار گیرد.
در این پژوهش مشخص شد، زمانی که نوع ساختار سازمانی و سرمایه اجتماعی در تعامل با همدیگر قرار میگیرند، ساختار سازمانی تواناساز می تواند اثر منفی سرمایه اجتماعی را خنثی کند. با نظر به این نکته و نیز یافته دیگر این پژوهش مبنی بر غالب بودن ساختار سازمانی بازدارنده در دانشگاه شیراز، شایسته است مدیران و مسئولان دانشگاهی علاوه بر تغییر نوع ساختار سازمانی موجود و سوق دادن آن به سمت ساختار سازمانی تواناساز، اولاً زمینهای برای بهرهمندی دانشگاه از پیامدهای مطلوب ساختار تواناساز را فراهم سازند. ثانیاً از طریق توسعه ساختار تواناساز، زمینهای برای خنثیسازی کارکرد منفی سرمایه اجتماعی موجود در بخشهای دانشگاه را فراهم آورند.
بر اساس یافته دیگر این پژوهش مبنی بر کارکرد منفی سرمایه اجتماعی و همچنین یکسان بودن این وضعیت در بخشهای آموزشی قلمرو پژوهش و با نظر به نقش سرمایه اجتماعی در کاهش هزینه های مدیریتی، افزایش میزان تعاون و همکاری افراد، تعهد درونی، مقبولیت اجتماعی، افزایش میزان خلاقیت، نوآوری، مشارکت، تعهد، امنیت، توانمندی، انسجام اجتماعی و استمرار تحصیل و یادگیری در محیطهای آموزشی، توجه به توسعه و بهسازی سرمایه اجتماعی و خنثی کردن کارکرد منفی آن، توسط مدیران و برنامه ریزان دانشگاهی ضروری است. در این راستا، مسئولین دانشگاه باید تلاش نمایند از طریق تغییر نوع ساختار سازمانی موجود، توسعه شبکه های اجتماعی کارآمد و فروپاشی برخی شبکه های اجتماعی کژکارکرد موجود، توسعه جوّی از اعتماد و اطمینان در بین ذینفعان آموزشی به ویژه اساتید و دانشجویان و همچنین اصلاح و بهبود هنجارهای اجتماعی در دانشگاه، زمینه تغییر و توسعه سرمایه اجتماعی موجود در دانشگاه، به سوی یک سرمایه اجتماعی مثبت و مولد را فراهم آورند.
بر مبنای این یافته پژوهشی مبنی بر وجود تفاوت بین میزان رضایتمندی دانشجویان در گروهای مختلف آموزشی، بررسی و مقایسه علل و عوامل مؤثر بر میزان رضایت تحصیلی دانشجویان در رشتهها و گروه های مختلف آموزشی، می تواند سرنخهای مفیدی را برای برنامه ریزی و اقدام مدیران و مسئولان دانشگاهی جهت ارتقای هر چه بیشتر فراهم آورد. لذا شایسته است، این موضوع از طریق پژوهش مورد تحلیل و بررسی قرار گیرد.
با نظر به اینکه دانشجویان بُعد رضایت از ارزیابی پیشرفت تحصیلی را به عنوان ضعیفترین بُعد رضایت تحصیلی خود ارزیابی کرده اند و با توجه به اینکه ارزشیابی پیشرفت تحصیلی در تحقق اهداف دانشگاهها دارای نقش تعیین کننده ای میباشد، مدیران و برنامه ریزان دانشگاهی بایستی ضمن ترغیب اساتید به استفاده از روشهای متنوع ارزشیابی پیشرفت تحصیلی، اهداف و نتایج حاصل از ارزشیابی را نیز برای دانشجویان بیان کنند تا از این طریق میزان رضایتمندی دانشجویان از تحصیل را ارتقا دهند.
فهرست منابع
فهرست منابع فارسی
اسکات، ریچارد (۱۳۸۷). سازمانها: سیستمهای عقلایی، طبیعی و باز. ترجمهی حسن میرزایی اهرنجانی، تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها (سمت).
اکبری، امین (۱۳۸۳). نقش سرمایه اجتماعی در مشارکت، بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی بر مشارکت سیاسی ـ اجتماعی. دانشکدهی علوم اجتماعی. دانشگاه تهران.
امیرکافی، مهدی (۱۳۸۰). اعتماد اجتماعی و عوامل مؤثر بر آن. نمایهی پژوهشی. سا
ل پنجم. شماره ۱۸، صص۱۰ ـ ۴۲٫
امین بیدختی، علی اکبر و نظری، ماشاءالله (۱۳۸۸). ارائه یک مدل نظری برای نهادینهسازی مؤلفه های سرمایه اجتماعی جهت بهبود عملکرد اقتصادی. راهبرد یاس، شماره ۱۹، صص ۵۵ ـ ۷۵٫
بیکر، و. (۱۳۸۲). مدیریت و سرمایه اجتماعی. سید مهدی الوانی و محمدرضا ربیعی. تهران: سازمان مدیریت صنعتی.
تاجبخش، کیان (۱۳۸۴). سرمایهی اجتماعی و سیاست اجتماعی. رفاه اجتماعی، سال سوم، شماره ۱۰٫
ترکزاده، جعفر؛ محترم، معصومه (زیرچاپ). بررسی رابطه نوع ساختار سازمانی و سرمایه اجتماعی گروه های آموزشی در دانشگاه شیراز. فرایند مدیریت و توسعه.
ترکزاده، جعفر؛ محترم، معصومه (زیرچاپ). تدوین و ارائه الگویی یکپارچه از سرمایه اجتماعی و پیامدهای آن. مطالعات مدیریت انتظامی.
جورابچی، زینت (۱۳۸۱). بررسی آموزش بالینی رشته مامایی در ابعاد برنامه ریزی، کیفیت و کمیت از دیدگاه مربیان و دانشجویان مامایی. مجلهی ایرانی آموزش در علوم پزشکی، شماره ۷، ص ۴۴٫
حسینیبهشتی، علیرضا و هادوی، حسین. (۱۳۸۵). نقش اعتمادسازی در افزایش مشارکت عمومی از دیدگاه امام خمینی (ره). نامهی علوم اجتماعی. شماره ۲۹، زمستان، صص ۱۱۳ـ ۱۳۲٫
حمیدی، مهرزاد (۱۳۸۲). تبیین و تحلیل ارتباط ساختار سازمانی با تعهد سازمانی و اثربخشی سازمان تربیت بدنی از دیدگاه کارشناسان ارشد حوزه ستادی. طرح پژوهشی سازمان تربیت بدنی.
خائفالهی، احمدعلی و متقی، پیمان. (۱۳۸۶). ارائهی الگوی فرایندی خلق دانش سازمانی: تبیین نقش اعتماد در خلق دانش. اولین کنفرانس ملی مدیریت دانش.