در چهار گوشه زمین چهار مانع (صندلی) در محلی که یک متر از زاویهء مربوطه فاصله داشته باشند قرار دهید. این فاصله با قوسی که دونده در مسیر دویدن خود ایجاد می کند خنثی می شود.
امتیاز:
زمان مسافت طی شده به دقیقه و ثانیه از لحظه شروع تا لحظه گذاشتن از خط پایان، محاسبه شده و امتیاز مربوطه منظور خواهد شد. قبل از شروع حرکت بدن را به مدت ۱۰ دقیقه گرم کنیید. تقسیم صحیح انرژی در طول مسافت مسابقه در موفقیت موثر خواهد بود و در صورتی که آمادگی قبلی ایجاد نشده باشد از دویدن سریع خودداری کنید (۸).
سنجش:
استقامت عمومی بدن – کارآیی دستگاه گردش خون و تنفس
شکل ۳-۴ نحوه اجرای آزمون دو ۵۴۰ متر
۳-۶-۶ کشش در حالت نشسته RS^[34]
وسایل مورد نیاز:
جعبه مدرج مخصوص اندازه گیری انعطاف پذیری.
حالت بدن در شروع حرکت:
از داوطلب خواسته می شود که کفش ها یش را در آورده و در حالی که زانو ها کاملاٌ کشیده و پاها به اندازه عرض شاته از هم فاصله دارند روبروی جعبه بنشییتد. کف پاها باید در مقابل جغبه قرار بگیرد(۱۲).
شرح فعالیت:
داوطلب در حالی که کف دست هایش به سمت پایین قرار دارد آنها را در امتداد مقیاس اندازه گیری به طور مستقیم چهار بار به جلو مد آورد و این موقعیت در مرتبه چهارم با حداکثر دراز کردن دست ها به جلو برای مدت یک ثانیه نگه داشته شود.

مقررات اجرائی:
داوطلب باید دست هایش را همزمان و با هم به تخته برساند.
در هنگام اجرای آزمون، زانوها باید کاملاٌ صاف باشند.
برای جلو گیری از سر خوردن جعبه اندازه گیری آن را در مقابل دیوار یا شی غیر قابل حرکتی قرار دهید.
امتیاز:
آخرین نقطه ای که داوطلب می تواند دستها یش را به طرف جلو دراز کند که در نوبت چهارم است، نزدیکترین سانتی متر اندازه گیری می شود. آزمون گیرنده باید نزدیک مقیاس اندازه گیری بایستد و دورترین فاصله ای که به وسیله انگشتان سبابه دو دست لمس می شود یادداشت کند.
سنجش:
انعطاف پذیری کمر و قسمت پشت ران ها
شکل۳-۵ نحوه اجرای آزمون کشش در حالت نشسته
۳-۷ برآورد شاخص توده بدن:
برای تعیین شاخص توده بدن، مقادیر وزن و قد آزمودنی در فرمول زیر قرار داده شد و شاخص توده بدن بر حسب کیلوگرم بر متر مربع محاسبه شد، و بر اساس استاندارد های موجود، افراد در ۴ گروه طبقه بندی شدند (۵۸).
کم وزنی: ۵/۱۸ <BMI
وزن مطلوب : ۹/۲۴ <BMI> 5/18
اضافه وزن : ۳۰ >BMI > 25
چاقی : ۳۰ <BMI
(kg) ^{وزن
__________ =} BMI
(m)قد^۲
۳-۷-۱ خلاصه روش کلی اندازه گیری چربی زیر پوستی توسط کالبپر:
آزمونگر، جایگاه های اندازه گیری را در سمت راست بدن آزمودنی علامت می زند.
آزمون گر چین پوستی را تقریباً ۱ سانتی متری محل علامت زده شده با بهره گرفتن از انگشت شست و اشاره نیشگون می گیرد.
نوک گیره های کالیپر، در محل علامت زده شده در عمقی حدود نصف فاصله بین پایه محیط طبیعی پوست و تاج چین گذاشته می شود.
آزمون گر هنگام خواندن کالیپر، آن را به طور ثابت و محکم نگه داشته و اندازه را ظرف ۴ ثانیه به نزدیک ترین ۵/۰ میلی متر تا ۱ میلی متر یا به نزدیک ترین ۱/۰ میلی متر تا ۲/۰ میلی متر ندازه بدست می خواند.
۳-۷-۲ روش اندازه گیری سه سر بازو:
فرد دست راست را خم و در زاویه ۹۰ درجه قرار می دهد و آرنج را نزدیک پهلو نگه می دارد.
آزمون گر پشت شرکت کننده می ایستد، نقطه شروع نوار اندازه گیری را در بالای بخش جانبی شانه ( زایده آخرمی کتف) قرار می دهد و تا انتهای استخوان بازو ( در یک خط مستقیم) پایین می آورد و در نوک آرنج خم شده ( زایده آرنجی استخوان زند زیرین ) قرار می دهد.
آزمون گر، بازو را در نقطه میانی بین زایده آخرومی و زایده آرنجی علامت زده و علامت را تا پشتی ترین نقطه بازو ادامه می دهد.
سپس شرکت کننده بازوی خود را در امتداد ساعد ( حالت آویزان ) قرار می دهد.
آزمون گر با انگشت شست و سبابه به سمت پایین، چین پوستی را در پشت بازو و ۱ سانتی متر بالاتر از محل علامت، نیشگون می گیرد.
آزمون گر سرهای کالیپر را در پشت بازو در محل علامت گذاری شده قرار می دهد و اندازه را یاداشت می کند(۱۲).
شکل ۳-۶ نحوه اندازه گیری چربی زیر پوستی سه سر بازو
۳-۷-۳ روش اندازه گیری ساق پا:
شرکت کننده در حالت نشسته و یا ایستاده قرار می گیرد. زانوی راست او ۹۰ درجه خم شده و پای راستش در زاویه قاۀمه و حالت راحت قرار می گیرد. اگر شرکت کننده ایستاده باشد پای راست او روی یک نیمکت یا صندلی قرار داده می شود.
آزمون گر، وسط بخش جانبی پا را در محلی که ساق پا بیشترین قطر را دارد، علامت می زند.
آزمون گر، چین پوستی را موازی با محور طولی ساق پا و در بخش جانبی- میانی آن در دست می گیرد.
آزمو ن گر، نوک گیره های کالیپر را حدود ۱ سانتی متر پایین تر از محل علامت گذاری شده قرار می دهد و اندازه بدست آمده را یاداشت می کند(۱۲).
شکل ۳-۷- اندازه گیری ساق پا