کلیه این فرآیندها یک شیوه مقابله ای مشخصاً تجربی هستند که ممکن است از مقابله های هیجانی یا اجتناب، سازگارانه تر باشند. همان طور که گفته شد، تیزدل و همکارانش (۱۹۹۹)، از تکنیک های مقابله ای غنی سازی ذهن استفاده کرده‌اند. هدف استفاده از این راهبردها، جلوگیری از برگشت و عود مجدد افسردگی بوده است. این راهبردها، شامل تمرکز به تنفس، شمردن تنفس ها و واکنش به گفتار به عنوان وقایع است که به نظر می‌رسد در پیش گیری از برگشت مجدد افسردگی، در افرادی که دارای افسردگی های مکرر می‌باشند، مؤثر باشد. از طرف دیگر، تحلیل هایی که به وسیله مدل S- REF انجام شده است، نشان می‌دهد روشی که به واسطه ی آن غنی سازی ذهن انجام می شود، عامل مهمی برای تعیین تأثیر گذاری آن می‌باشد و مشخص می‌کند برای چه فردی، چه روشی مؤثر است. این مدل اظهار می‌دارد در صورتی که مراحل غنی سازی ذهن، طرح های جدیدی را برای کنار آمدن با افکار به وجود آورد مثل فاصله گرفتن، باعث افزایش کنترل انعطاف پذیر بر روی توجه می‌گردد. نشخوار فکری را قطع می‌کند و تمایل به توجه مبتنی بر خود را کاهش می‌دهد. در این میان، یک خطر احتمالی نیز وجود دارد زیرا بعضی از روش ها مثل راهبردهایی که اساس آن ها مراقبه است، میزان توجهی را که بر بدن متمرکز می شود افزایش می‌دهند و باعث بالا رفتن توجه تمرکز بر خود می‌گردند این فرایند، توانایی فرد را برای فعال ساختن S- REF بیشتر می‌کند. بعضی از افراد نسبت به آثار منفی این راهبرد بیشتر حساس هستند. مثلاً افرادی که پردازش S- REF در آن ها به حس های بدنی متمرکز است و نسبت ‌به این حس ها تعبیر و تفسیرهای غلطی می‌کنند، نمی توانند از این راهبرد سود ببرند، زیرا این فرایند علاوه بر آن که حساسیت آن ها را زیادتر می‌کند، نمی تواند ارزیابی های فاجعه آمیز و غلط آن ها را اصلاح نماید.

به عنوان نمونه، فرد افسرده ای که علائم رخوت و بی حالی خود را اشتباه به عنوان نشانه ای از عدم توانایی برای مقابله، تعبیر و تفسیر می‌کند و یا بیمار مضطرب و وحشت زده ای که تپش قلب را به اشتباه، نشانه ی یک حمله قریب الوقوع قلبی می پندارد، ممکن است نسبت به فردی که این حساسیت های شدید را نسبت به بدن خود ندارد، سود کمتری نصیبش گردد. به طور کلی، این مدل پاسخ های متفاوتی به مراحل خود تمرکزی پیش‌بینی می‌کند و بیان می‌دارد که میزان اثرگذاری، بستگی به شدت و طول مدت مشکل نیز دارد. مثلاً مراحل خود – تمرکزی، در فردی که فقط یک دوره از اضطراب یا افسردگی را تجربه ‌کرده‌است، ممکن است خطر قدرت بخشیدن به شکل بندی S- REF را زیادتر کند. ولی در افرادی که دارای مشکلات مزمن و یا چندین دوره ی اختلال هستند، احتمال دارد که شکل بندی S- REF سخت تر، و آستانه تحریک بالاتری داشته باشند. در این حالت، روند خود – تمرکزی تقویت نمی شود و این افراد می‌توانند شیوه ی فراشناختی خود را به وسیله این تکنیک تقویت کنند.

خلاصه این که، مدل S- REF بر این اعتقاد است که روش های غنی سازی ذهن که بر راهبردهای تمرکز بر موضوعات غیر از خود در رسیدن به کنترل بر توجه تأکید می‌کنند، فقط ممکن است برای درمان بعضی از اختلال ها مفید باشند. با این وجود، در تحلیل‌های موجود، روش های غنی سازی ذهن فقط به عنوان پیش نیاز یا اجزایی نگریسته می‌شوند که می‌توانند دانش خود را اصلاح کنند.

۲-۱-۳-۴- نظریه بروئر

بنیادهای روان شناختی نظریه فراشناخت را می توان در آثار «برونر» یافت. برونر، ذهن انسان را به مثابه یک ماشین فرض می کرد که از دانش موجود برای تعبیر و تفسیر و سازماندهی مجدد اطلاعات نوین و پیشین استفاده می‌کند. دانش موجود را می توان صورت راهبردی یا محتوایی آموزش داد. برای نمونه، می توان از اطلاعات موجود درباره سیستم گوارش انسان، برای مفهوم سازی کارکرد آنزیم ها استفاده کرد. همچنین، می توان دانش موجود را به مثابه راهبردی برای یادگیری هم آموزش داد (آقازاده و احدیان، ۱۳۷۷).

بروئر^[۵۵] (۱۹۹۹) نیز در پاسخ کلی به چگونگی توجه به مطالعه فراشناخت، آن را ناشی از ادامه واکنش به محدودیت های رفتارگرایی در مطالعه فرآیندهای پنهان و درونی ذهنی، عنوان ‌کرده‌است.

‌بنابرین‏، روان شناسی شناختی که تمام تلاش خود را برای روشن سازی توانمندی های شناختی و استدلالی موجود زنده گذاشته بود از نو مورد توجه خاص قرار گرفت. پیشگامان و پیروان این مکتب فکری، روان شناسانی چون پیاژه و بروئر هستند، بروئر بر این باور بوده است که در درون انسان ابزارها یا کار افزارهایی برای استدلال و اندیشیدن وجود دارد و پیاژه باور داشته است که انسان ‌بر اساس ساختمان ذهنی و طرحواره های مختلف به تفسیر هستی می پردازند. به هر حال، در این حوزه تلاش های عمده ای در یافتن راهبردهای متعدد برای پرورش مهارت های شناختی صورت گرفته است. در کنار فعالیت های مربوط به پرورش مهارت های شناختی تلاش هایی نیز برای بهینه سازی مهارت های شناختی صورت می‌گیرد. زاییده این مجموعه تلاش ها، چشم اندازی گشوده است که در آن نظریه فراشناخت مورد توجه است (آقازاده و احدیان، ۱۳۷۷).

بیکر و بروان بیان می‌کنند که دانش فراشناختی معمولاً به عنوان اطلاعات درباره شناخت در نظر گرفته می شود (به نقل از فلاول، ۱۹۸۵). دانش فراشناختی شامل دانش یا باورهایی اصولی ‌در مورد عوامل و یا متغیرهایی است که در تعامل با یکدیگر قرار می گیرند و موضوع، پیامد و اقدامات شناختی را تحت تأثیر قرار می‌دهند (فلاول، ۱۹۷۹). اسکرا و مشمن اعتقاد دارند که دانش فراشناختی به آنچه فرد ‌در مورد خویش یا به طور کلی ‌در مورد شناخت می‌داند، اشاره دارد و شامل دانش توصیفی^[۵۶]، دانش عملکردی^[۵۷]، دانش شرطی^[۵۸] می شود (به نقل از پاکدامن ساوجی، ۱۳۷۹).

۲-۱-۴- افکار ناکارآمد

چانگ و تاکمن(ff123،۱۹۹۰) و تاکمن(۲۰۰۸:۲۰۸) ‌در مورد تعدای از این فواید بحث کردند: در دسترس بودن سریع(به عنوان مثال زمانی که در مواجه با نیازهای غیره منظره مشتری رو به رو می شود)، نیاز کمتر به توجیه بعد از استفاده آن، یک شبکه امن برای زمانی سخت(فریزمن، هابارد،۲۰۰۳:۲۱۸)^[۴۴]، تکیه کمتر بر بازار سرمایه، و جمع‌ آوری کمک های مالی برای گسترش آینده. علاوه بر این، هیچ عدم اطمینانی از مقدار بودجه موجود وجود ندارد، که اجازه دهد تا این سازمان ها یک روش درستی را به عنوان تضمینی برای بدهی استفاده کنند. و بیشتر از آن، هزینه های سود انباشته پایین تر از هزینه های دیگر است، حداقل زمانی که هیچ روش دیگری وجود نداشته باشد. به طور کلی، می توان گفت که حفظ درآمد در سازمان های اجتماعی که عمدتاً به مقدار معاملات فعالیت های جاری در برابر فعالیت های آینده است(جگریس،۲۰۰۸).

• بدهی

از نظر مفهومی، بدهی سازمان های غیر انتفاعی قابل مقایسه با سازمان های اجتماعی است. همراه با شکل های خود به خودی از بدهی(مانند اعتبار اجباری، و یا مالیات(و دیگر) اقلام تعهدی)، انواع بدهی های مالی از جمله اوراق قرضه، نیز مشاهده می شود. دو گروه از بدهی های مالی می‌تواند مختص سازمان های اجتماعی باشد(جگریس،۲۰۰۸:۷۰):

• بدهی بازار و بدهی های غیربازاری

بدهی بازار ناشی از وام های اعطا شده توسط بانک ها یا دیگر وام دهندگان تجاری در شرایط بازار است، در حالی که بدهی غیر بازاری توسط افراد(احتمالا مالکان) و یا نهاد های دلسوز به مأموریت‌ سازمان ارائه می شود. هزینه های مالی از بدهی غیر بازاری(اسلون و همکاران،۱۹۹۸)^[۴۵]، پایین تر از نسبت هزینه های وام های بازر است، تابع مطلوبیت وام دهنده شامل استدلال بیشتر از ریسک مالی و بازده مالی است. ‌بنابرین‏، روش سنتی بازگشت ریسک سهام برای تعیین هزینه بدهی غیر بازاری روشی نامناسب است، به عنوان ابزار افزایش عوامل دیگر برای جبران سطوح پایین تر در نظر گرفته نشده است(جگریس،۲۰۰۸).

تا آنجا که بدهی بازار منجر به مشکلات عاملی بین سازمان و ارائه دهندگان آن مربوط می شود (ویدیگ و همکاران،۱۹۹۶؛۱۲۵۱)^[۴۶]، سازمان می‌تواند اهداف سازمانی را بر سلامت مالی اولویت دهد، وضعیت وام دهنده ها می‌تواند از این امکان جلوگیری کند، برای مثال از طرق مذاکره پیمان های محافظتی.

در تعدادی از کشوره ها، از جمله ایلات متحده سیستمی وجود دارد که به کسانی که علاقه مند به پرداخت وام به سازمان های اجتماعی هستند از پرداخت مالیات معاف می‌باشند. این که یک وام را به عنوان یک بدهی بازار درنظر گرفت، بایدپس از آن ‌بر اساس کسر مالیات مورد ارزیابی قرار گیرد، صرف نظر از سودی که برای وام می‌گیرد. این غیر ممکن نیست که معافیت های مالیاتی برخی برچسب های منحرفی ایجاد کند. (چنتری،۲۰۰۲،۸۶۰-۸۵۸)، در نمونه ای از ۲۴۵۴ سازمان اجتماعی ایلات متحده(در سال۱۹۹۵)، مدارک و شواهد قانع کننده ای از آنچه که او “آربیتراژ مالیات” می‌خواند، می‌یابد: به طور همزمان اخذ وام در بازارهای معافیت های مالیاتی و سرمایه گذاری در دارایی های غیرعامل(احتمالا با نرخ بالاتر پس از کسر بازگشت مالیات) رخ می‌دهد(جنتری،۲۰۰۲؛۸۵۸)^[۴۷].

• هزینه سرمایه

تعیین هزینه سرمایه در یک سازمان اجتماعی بدون ارائه سهام تردید و ارائه دهندگان غیر بازاری انجام نمی شود در درجه اول نیاز این سازمان ها به تولید مازاداضافی است، اما انتظار می رود اهداف سازمانی بر رسیدن به آن باشد(ویدیگ۱۹۹۴؛۲۵۸، لیگون،۱۹۹۷؛۶۸)^[۴۸].

الزامات مالی آشکار وام دهنده بازار، برخی فشار مالی بر فعالیت های سازمان را قرارمی دهد، ‌به این معنا که نرخ بازگشت مالی حداقل سرمایه گذاری لازم را ممکن می‌سازد، نه به خاطر حداکثر رساندن سود، به خاطر سلامت و بقای مالی. این بازگشت هزینه سرمایه نامیده می شود، آن دارای بازده مالی مورد انتظار به وسیله همکاری کمک های مالی، حقوق صاحبان سهام یا بدهی است. ‌بنابرین‏، فعالیت های سازمان و پروژه ها باید حداقل بازگشت مالی حقوق صاحبان سهام بر هزینه های سرمایه را ایجاد کند. با مشخصات فنی، هزینه سرمایه وزن متوسطی از هزینه حقوق صاحبان سهام و هزینه بدهی است، وزن موجود برابر با ارزش حقوق صاحبان سهام و ارزش بدهی نسبت به ارزش کل سازمان است(با در نظر گرفتن سهام بدهی بازار و بدهی های غیربازاری، اگر از هر دو دسته استفاده شود). از لحاظ تئوری، ارزش بازار باید استفاده شود، اما در بسیاری از شرایط در دسترس نیستند. ‌بنابرین‏، خروج از ارقام حسابداری در عمل در کار تجربی پذیرفته شده است، علاوه بر این، از نقطه نظر اقتصادی، ارزیابی مالی از پتانسیل سرمایه گذاری باید ‌در هزینه نهایی سرمایه که

1. 1. . Oppermann ↑

1. 1. . REDF ↑

1. 1. . ASHOKA ↑

1. 1. ۳٫Sontag-Padilla ↑

1. 1. . Bloom& Smith ↑

1. 1. . Austin ↑

1. 1. .Dees ↑

1. 1. . Gliedt and Parker ↑

1. 1. .Alvord et.al ↑

1. 1. .Nicholls ↑

1. 1. Noboa and Mair ↑

1. 1. .Sherril ↑

1. 1. . Roberts& Cheney ↑

1. 1. . Mari&Marti ↑

1. 1. . Bielefeld ↑

1. 1. . Mair&Noboa ↑

1. 1. . Weerawardena&Mort ↑

1. 1. ۴- Social value ↑

1. 1. ۵- Private value ↑

1. 1. – Youssry ↑

1. 1. . Mair,et.al ↑

1. 1. . Martin ↑

1. 1. Austin, skillem ↑

1. 1. Anheier ↑

1. 1. -Weisbrod ↑

1. 1. Enjolras ↑

1. 1. Young and Steinberg ↑

1. 1. – Stebbin& Durieux,2006 ↑

1. 1. – Ackerman ↑

1. 1. – young ↑

1. 1. -Middleton and Greer ↑

1. 1. – Jegres ↑

1. 1. -Clark Whitehill ↑

1. 1. -Stone et al ↑

1. 1. -Newhouse ↑

1. 1. -pauly and Redisch ↑

1. 1. -Glaeser and Shleifer ↑

1. 1. -Galaskiewicz et al ↑

1. 1. -Shapiro,1973 ↑

1. 1. -shoham et al ↑

1. 1. Froelich ↑

1. 1. – Chang and Tuckman ↑

1. 1. -Handy and Webb ↑

1. 1. – Fisman and Hubbard ↑

1. 1. – Sloan et al ↑

1. 1. -Wedig ↑

1. 1. -Gentry ↑

 

۱-۷-۲) تعاریف عمکشور سازنده نام تجاری: کشور سازنده نام تجاری از نظر عملیاتی اشاره به سؤالات۶-۱ دارد که توسط پرسشنامه رنجبران و همکاران (۱۳۹۲) سنجیده می شود.

 

قدرت نام تجاری : قدرت نام تجاری از نظر عملیاتی اشاره به سؤالات۱۳-۷ دارد که توسط پرسشنامه رنجبران و همکاران (۱۳۹۲) سنجیده می شود.

 

آگاهی از نام تجاری : آگاهی از نام تجاری از نظر عملیاتی اشاره به سؤالات۱۷-۱۴ دارد که توسط پرسشنامه رنجبران و همکاران (۱۳۹۲) سنجیده می شود.

 

ارزش ویژه نام تجاری: ارزش ویژه نام تجاری از نظر عملیاتی اشاره به شاخص هایی چون کیفیت ادراک شده،وفاداری برند و تداعی برند دارد که توسط سؤالات ۳۵-۱۸ پرسشنامه یو و همکاران(۲۰۰۰) سنجیده می شود.

 

۱-۸) خلاصه فصل اول

 

در این فصل به بررسی کلیات پژوهش پرداخته شد. در ابتدا اشاره به مقدمه پرداخته شد. مسئله و مشکل موجود در جامعه مورد بررسی در بیان مسئله مطرح شد. نیاز و التزام انجام تحقیق در قسمت ضرورت و اهمیت مورد بحث قرار داده شد. در ادامه اهداف،سؤالات و فرضیات تحقیق مورد بررسی قرار داده شد و در نهایت قلمرو تحقیق و تعاریف نظری و عملیاتی بیان شد.

 

فصل دوم: مروری بر ادبیات و پیشینه تحقیق

 

فصل دوم

 

مروری بر ادبیات و پیشینه ی تحقیق

 

در این فصل ما در۳ بخش مطالب را بررسی خواهیم کرد. دربخش اول به ادبیات نظری تحقیق خواهیم پرداخت، در بخش دوم نگاهی خواهیم داشت به پیشینه داخلی و خارجی پژوهش و در بخش سوم مدل مفهومی تحقیق ارائه خواهد شد.

 

۲-۱) بخش اول : ادبیات نظری تحقیق

 

در دنیای امروز،سرمایه اصلی بسیاری از سازمان ها، برند یا نام تجاری آن است. در گذشته اندازه گیری دارایی های یک شرکت بر حسب املاک،دارایی های ملموس،کارخانه و تجهیزاتش بود اما امروزه محققان دریافته اند ارزش واقعی یک شرکت جایی بیرون از آن، یعنی در اذهان خریداران بالقوه قرار دارد. قیمت یک محصول ارزش پولی آن را می سنجد اما برند، آن محصول را معرفی و جنبه‌های متمایزش را آشکار می‌کند. برندها اغلب جزء ارزشمند ترین دارایی های سازمان محسوب می‌شوند. طراحی و ساخت برند های قدرتمند از اولویت های اصلی اکثر سازمان های موفق بوده است زیرا به وسیله آن می‌توانند مزیت رقابتی به دست آورند(سلطان حسینی و دیگران،۱۳۹۰ : ۸۸).

 

مزیت رقابتی از تلاش هماهنگ در جهت ایجاد تمایز در بازار،عملیات و فرهنگ سازمان حاصل می شود.برای رسیدن ‌به این هدف،یکی از معروف‌ترین مفاهیم بازار یابی که در طول دهه ی گذشته از سوی دانشگاه ها و بازار یابان مورد بررسی قرار گرفته،ارزش ویژه برند است. یکی از دلایل این شهرت،نقش استراتژیک و مهم ارزش ویژه برند در کسب مزیت رقابتی و تصمیمات مدیریت استراتژیک است. هنگامی که ارزش ویژه برند به طور دقیق اندازه گیری شود معیار مناسبی برای ارزیابی اثرت بلند مدت تصمیمات بازار یابی خواهد بود. ارزش ویژه برند مبتنی بر مشتری به نوبه خود می‌تواند به درآمد بیشتر،هزینه های پایین تر و سود بالاتری منجر شود و اثرات مستقیمی بر توانایی سازمان در اتخاذ تصمیمات مناسب ‌در مورد افزایش قیمت محصولات ، اثربخشی ارتباطات بازار یابی و موفقیت در توسعه تجاری داشته باشد(سید جوادین و شمس،۱۳۸۶ :۷۴).

 

برند به دو روش به ارزش شرکت می افزاید : ابتدا مشتریان جدید را با توسعه و تمرکز آگاهی و شناخت جذب می‌کند،سپس به مشتریان فعلی یادآوری می‌کند تا درباره شرکت اندیشیده و این کار را به طور مطلوبی انجام دهند. برند را می توان به عنوان مکانیسمی جهت متعهد کردن خریدار و فروشنده در یک رابطه بلند مدت توصیف نموده و نقشی اساسی را برای آن در ایجاد این رابطه ایفا نمود از این رو برند می‌تواند به عنوان یک ابزار تدافعی بازار یابی به منظور حفظ مشتریان فعلی و نیز به عنوان یک ابزار تهاجمی بازار یابی برای به دست آوردن مشتریان جدید عمل کند. برند یک ابزار مهم رابطه ای در مجموعه مدیریت ارتباط مشتری شرکت است و به دو دلیل برای مصرف کننده با ارزش است اول اینکه ریسک ادراک شده مصرف را کاهش می‌دهند و دوم اینکه در هزینه های تصمیم گیری صرفه جویی می شود(حیدرزاده و همکاران،۱۳۹۰ : ۷۱). برندها می‌توانند وفاداری مشتری و اثربخشی بازار یابی را افزایش دهند،کشش قیمتی تقاضا را کاهش دهند و باعث بهبود جایگاه رقابتی شرکت شوند(مراد و دیگران ،۲۰۱۱ : ۴۰۵).

 

۲-۱-۱) تعریف برند

 

برند در ظاهر یک کلمه ساده است ولی بسیار پیچیده بوده و دارای معانی مختلفی است. انجمن بازار یابی آمریکا برند را اینگونه تعریف می‌کند : یک نام،علامت،نماد،طرح و یا ترکیبی از آن ها می‌باشد که هدف آن شناسایی و مجزا کردن کالاها و خدمات یک فروشنده و یا گروهی از فروشندگان از رقبای آن ها می‌باشد. برند بر اساس نقشی که ایفا می‌کند،ارزشی که دارا می‌باشد و از همه مهم تر اینکه به چه کسی مربوط می شود،می‌تواند معانی مختلفی داشته باشد. برای صاحبان برند،برند به عنوان یک وسیله متمایز سازی مطرح است. برای استفاده کنند گان برند،ممکن است برند یک رابطه عاطفی قوی با آنان برقرار کند. در سطح پیشرفته تر یک برند نه تنها نشان دهنده محصولات و خدمات تولیدی توسط یک شرکت است بلکه نماینده خود شرکت و سیاست های آن نیز می‌باشد. برند تنها ارتباط دهنده بین مشتری و شرکت نیست بلکه چهره شرکت هم برای مشتریان و هم برای جامعه می‌باشد(فان،۲۰۰۵ :۳۴۲).

 

هر برند تحت تأثیر مشتریان و رفتار و نگرش آن ها به برند است که خود آن ها نیز تحت تأثیر متغیر هایی هستند که با هم در تعامل می‌باشند. این فاکتورها شناخت برند و مشتری را تحت تأثیر قرار می‌دهند که خود نشان دهنده این است که برند چگونه به ارزش های خود تعلق دارد. ارزش برند به هنون یک دارایی ناملموس شرکت محسوب می شود که در نهایت در فاکتورهای مالی شرکت انعکاس می‌یابد(وو،۲۰۰۹ : ۱۵۵۸). ایجاد یک برند روشی است از خلق تصویری خاص که قابل شناسایی برای عموم بوده و معرف سازمان یاشرکت خاصی باشد. این برند می‌تواند از طریق زیادی مانند اینترنت ساخته شود. برند ترکیبی ازتصویر،رنگ ،لوگو و فونت می‌باشد که درک بیننده از سازمان و شرکتی خاص را ایجاد می‌کند(گیر،۲۰۱۱ : ۶۷).

 

برند حاصل اعمال،حوادث،واقعیت ها،موقعیت ها و گام های ایجاد خود در گذشته است. شکی نیست که یک برند در ابتدا باید موجودیت خود را به اثبات برساند و سپس از طریق آن تصویری از دنیای ایده آل خود ارائه دهد. اما باید گفت برند چیزی جز وفاداری و نماینده ماهیت کالا بودن نیست لذا امروزه هدف سازمان های مدرن تجاری این است که کاری کنند که مشتریان به صورت روانشناسانه با آن ها بمانند هر برند باید پایداری مخصوص به خود و قوانین مخصوص به خود در جهت ایجاد پایداری و ثبات داشته باشد(فیرونی و تیترتون،۲۰۰۹ : ۲۳). برند به عنوان مجموعه ای از ویژگی های عملکرد و ارزش های نمادین است و فرایند برند سازی اتصال این ویژگی ها به برند به منظور افزودن ارزش به آن برند می‌باشد. موفقیت برند بستگی به برجستگی،تمایز،نیرومندی و تعهد آن دارد و قدرت برند نیز به توسعه روابط عاطفی با مشتری وابسته است(گو و گاورز،۲۰۱۰ : ۵۶).

جو اجتماعی- هیجانی: شامل رفتارهای کلامی و غیرکلامی از قبیل لبخند زدن، سر تکان دادن، تماس چشمی و اعمال حمایت‌ گرانه و دوستانه است به ‌طورکلی معلمان برای دانش‌آموزانی که از آن‌ ها انتظار بیشتری دارند، نسبت به دانش‌آموزانی که از آن‌ ها انتظارات کمتری دارند جو اجتماعی هیجانی گرم‌ تری را ایجاد می‌کنند. علاوه بر این اثرات مستقیمی که تفاوت در رفتارهای مروی انگیزش و رفتار دانش آموزان دارد، دانش آموزان نیز رفتارهای معلم را به طریق مختلفی ادراک می‌کنند (کوپر وتام^[۴]،۱۹۸۴)

 

معلمانی که دانش‌آموزان آن‌ ها را به عنوان بی‌کفایت درک می‌کنند، با ‌صدای یکنواخت یا متناقض صحبت می‌کنند، بی‌علاقه هستند، بیش‌ازحد بلند یا بیش‌ازحد نرم صحبت می‌کنند، قادر به پاسخ به‌ سوا‌گویی نیستند و ‌درس را مبهم ارائه می‌کنند. نمونه هایی از رفتارهای توهین‌آمیز معلمان عبارت‌اند: از فریاد کشیدن، تحقیر و یا تنبیه دانش‌آموزان، برخورد به شیوه‌ای متکبرانه و یا مغرورانه و چنین رفتارهایی می‌تواند تا به آزار و اذیت و حتی تعصب پیش برود.‌کلاس معلمان تنبل را به بهترین نحو می‌توان به عنوان معلم بی‌فکری توصیف کرد که دیر به سر کلاس می‌آید، از کلاس جا می‌ماند و یا سر ساعت به دفتر نمی‌رسد، فراموش می‌کند تکالیف کلاس را جمع‌ آوری نمی کندو به آن ها امتیاز بدهد و از برنامه درسی منحرف می‌شود. (کی رینی^[۵] و همکاران، ۱۹۹۱)

 

.با مراجعه به مطالعه انجام‌شده توسط‌ کی رینی و همکارانش (۱۹۹۱) رفتارنامناسب معلم شامل استفاده از صدای یکنواخت، عدم شور و شوق، رفتار به شیوه‌ای مغرورانه و یا متکبرانه، تحقیر و یا تمسخر دانش‌آموزان است.از تحقیقات انجام‌شده ‌در مورد رفتار‌نامناسب معلمان مشهود است که رفتارهای غیر صمیمی خاص نیز در گروه ‌رفتارهای نامناسب معلمان ‌قرار ‌می‌گیرند‌(کی رینی و همکاران، ۱۹۹۱؛ ثویت و مک‌کراسکی، ۱۹۹۸).

 

بر اساس نظریه نقض انتظار چنین استدلال می‌شود که دانش‌آموزان از معلمان انتظار دارند از رفتارهای صمیمی استفاده کرده و رفتار نامناسب نداشته باشند. زمانی که معلمان‌آن ‌انتظارات را نقض می‌کنند، دانش‌آموز تحریک می‌شود و مجبور به بررسی موارد نقض به صورت منفی یا مثبت می‌شود (امی دن سون ۲۰۰۱).

 

کریستوفل (۱۹۹۰) تأیید کرد دانش‌آموزانی که بسیار با انگیزه بودند دارای معلمان صمیمی بودند علاوه بر این نتایج تحقیق رابطه صمیمیت بالای معلم و سطوح بالای یادگیری در دانش آموزان را نشان داده است و ارتباط بین صمیمیت کلامی و غیرکلامی را مورد حمایت قرار داده است، همچنین نتایج تحقیقات از این که انگیزه دانش آموزان می‌تواند به ‌واسطه رفتار معلم‌در‌کلاس درس تغییر یابد، حمایت می‌کند. از نتایج مطالعه گورهام (‌۱۹۸۸) چنین گزارش‌شده است که هر دو رفتار صمیمی کلامی و غیرکلامی معلمان به ‌طور قابل توجهی یادگیری دانش آموزان را تحت تأثیر قرارداده است.

 

گورهام وکریستوفل (۱۹۹۲) چنین گزارش کرده‌اند که دانش آموزان رفتارهای صمیمی معلم را به عنوان یکی از عوامل انگیزش کلی خودشان تلقی می‌کنند اما این‌که رفتارهای منفی معلمان را به عنوان یکی از عوامل اصلی انگیزش زدایی خودشان اظهار می‌کنند، دانش آموزان رفتارهای غیر صمیمی معلمان را به عنوان رفتار نامناسب تلقی می‌کنند. معلمان صمیمی مثبت‌تر از معلمان غیر صمیمی ارزیابی شدند بدون در نظر گرفتن اینکه آن‌ ها رفتارهای نامناسب دارند.

 

مطالعه ادراک از محیط کلاس بر این فرض استوار است که ادراک دانش‌آموز از محیط با ویژگی‌های زمینه‌ای و شخصی او پیوند دارد و این امر به‌نوبه خود بر روشی که وی درباره دنیای اجتماعی خود می‌اندیشد ونیز رویکردش نسبت به محیط اطرافش، تأثیر می‌گذارد (پاتریک^[۶] و همکاران،۲۰۰۷).

 

وقتی دانش آموزان ادراک مثبتی از محیط کلاس خود به دست می‌آورند عملکرد بهتر ونگرش های مثبت بیشتری نسبت به آموخته‌های خود خواهند داشت (درمن^[۷]،۲۰۰۵). همچنین ادراک دانش آموزان از رفتار معلمانشان به ‌عنوان یکی از میانجی‌ های مهم، بین رفتار معلمان و عملکرد یادگیری دانش آموزان عمل می‌کند (دن بروک^[۸]، ۲۰۰۱)

 

این مهم است که دانش‌آموزان نظر مثبتی نسبت به معلمانشان داشته باشند چراکه رهبری معلمان در کلاس درس اثر زیادی در ایجاد محیط آموزشی مؤثر دارد و کیفیت رفتار میان فردی معلم و ارتباط دانش‌آموزان نشانه‌ای از کیفیت رهبری معلم در کلاس درس است (آخین وآت پو سامی^[۹] ،۲۰۰۵)معلمان از رفتارهای صمیمانه‌ای‌که در‌ کلاس‌ درس ‌استفاده می‌کنند‌ ،خوب آگاه هستند که صمیمیت تأثیر مستقیم بر یادگیری، انگیزه وامیدواری دانش آموزان داشته است ،درک این اثرات و استفاده از صمیمیت برای امور آموزش‌ وپرورش مهم است (زاکاهی وگورهام^[۱۰]،۱۹۹۰).

 

حال این سؤال پیش می‌آید با توجه به کنش‌متقابلی که بین معلم و دانش آموزان در کلاس درس وجود دارد. آیا دانش آموزان از معلمان انتظار دارند صمیمی باشندوبدرفتاری نکنندیاخیر؟ اینکه دانش آموزان چگونه موارد نقض شدن این انتظارات را ارزیابی می‌کنند؟

 

در پژوهش حاضر بدین گونه است که آیا دانش آموزان انتظارات خاصی از معلمان خود در کلاس درس دارند یا خیر؟ اگر چنین است کدام نوع رفتارها از معلمین در کلاس درس انتظار می‌رود و یا از آن‌ ها انتظار نمی‌رود؟ همچنین آیا از معلمان رفتار نامناسب انتظار می رودیاخیر؟

 

۱-۳ – ضرورت پژوهش:

 

‌پژوهشگران اثرات صمیمیت معلمان در ایجاد انگیزه دردانش آموزان واثرآن در یادگیری عاطفی و شناختی را گزارش کرده‌اند، بااین‌حال تحقیقات بسیار کمی در خصوص مطالعه ادراکات دانش آموزان از تخطی معلمان ‌در رفتارهای صمیمی و غیر صمیمی صورت گرفته است. (امی دن سون، ۲۰۰۱)