در مراتع مناطق جغرافیایی خشک و نیمه خشک دسترسی به آب مهمترین اولویت است. این اهمیت فقط برای مصرف گله های دامی نیست بلکه به خاطر زیستن و بقا مرتعداران در این مناطق جغرافیایی نیز می باشد. به همین دلیل آب اساسی ترین نیاز بهره برداران از مراتع در مناطق خشک و نیمه خشک است. در این تحقیق فاکتورهای تاثیرگذار بر رواناب شامل متوسط شیب، مساحت، ضریب گراویلیوس، بارش متوسط سالانه، دمای متوسط سالانه، طول آبراهه اصلی، زمان تمرکز، شاخص NDVI، شدت بارش های یک ساعته و نیم ساعته با دوره بازگشت ۲ سال و ۱۰ سال، نفوذپذیری خاک، نوع سازند در نظر گرفته شد و مقادیر آنها برآورد شد و نقشه های مورد نظر توسط نرم افزار ArcGIS9.3 تهیه و از طریق نرم افزارهای Excel و SPSS16 به ترتیب رابطه رگرسیونی و میزان همبستگی پارامترها با رواناب تولیدی برآورد شد و سپس هشت پارامتر مؤثر انتخاب و از طریق مقایسه زوجی روش سلسله مراتبی وزن دهی شدند. پس از وزن دهی به پارامترها و مشخص شدن تاثیر آن ها، با استفاده از الگوی سطح منبع متغیر و به کارگیری آن در عرصه های مرتعی از طریق نرم افزار ArcGIS9.3 عرصه های مناسب و نامناسب برای اهداف تحقیق مشخص شد. با توجه به نقشه های تهیه شده مشخص شد که در منطقه مورد تحقیق، در اراضی مرتعی هیچ منطقه ای دارای پتانسیل صفر و ۱۰۰ برای تولید رواناب را دارا نمی باشد. در حالی که بیشترین پتانسیل برای تولید رواناب ۸۷ و کمترین آن ۲۶ می باشد. ۹۸/۵ درصد یا ۸/۴۳کیلومترمربع از منطقه دارای پتانسیل ضعیف تا متوسط، ۹۳/۷ درصد یا ۰۷/۵۸ کیلومترمربع دارای پتانسیل متوسط تا خوب، ۹۷/۱۰ درصد یا ۳۵/۸۰ کیلومترمربع خوب تا خیلی خوب، ۲۸/۹ درصد یا ۶۸ کیلومترمربع خیلی خوب تا عالی و ۸۳/۱۱ درصد یا ۹۲/۸۵ کیلومترمربع دارای پتانسیل عالی می باشد.