بر اساس جدول فوق مشخص می­گردد که متغیر مزیت رقابتی دارای کمترین مقدار ۵۷/۱ و بیشترین مقدار ۷۱/۳، میانگین ۹۵۷۰/۲ (به این معنی است که وضعیت متغیر با توجه به طیف لیکرت پنج نقطه­ای پایین­تر از حد متوسط است)، انحراف معیار ۵۳۳۲/۰ و واریانس ۲۸۴/۰ می­باشد.

شکل ۴-۳: نمودار هیستوگرام وضعیت متغیر مزیت رقابتی
۴-۳) آمار استنباطی
۴-۳-۱) تحلیل عاملی اکتشافی
در مرحله نخست باید با بهره گرفتن از تحلیل عاملی اکتشافی و به روش تحلیل مؤلفه اصلی و چرخش واریماکس به بررسی ابعاد پرداخته می­ شود، جهت شناسایی ابعاد متغیر قابلیت ­های بازاریابی در نمونه مورد بررسی از روش تحلیل عاملی اکتشافی در نرم افزار SPSS استفاده شده است. در ابتدا تحلیل عاملی اکتشافی بر روی ابعاد قابلیت ­های بازاریابی صورت پذیرفت که نتایج این تحلیل چهار ساختار (بُعد) را معرفی نمود که مقادیر ویژه بالاتر از یک را بدست آورده و در مجموع حدود ۷۲% درصد از کل واریانس را تبیین می­نمودند. به طور کلی دشوارترین مرحله در تحلیل عاملی اکتشافی نام‌گذاری عوامل است، زیرا معیار خاصی برای این کار وجود ندارد. در مجموع چهار عامل شناسایی شد که از روی مفهوم و نام سوالات قرار داده شده در عامل مورد نظر و ادبیات موضوع مورد بررسی در فصل دوّم، نام عوامل شناسایی گردید. این عوامل به ترتیب ارتباط با مشتری، پیشبرد فروش، تحقیقات بازار و خدمت به مشتری نامیده شدند. لازم به یادآوری است که مقدار ضریب شاخص KMO برابر با ۷۵۲/۰ بدست آمد که بالاتر از حد ضروری ۶۰/۰ می­باشد. همچنین سطح معناداری آزمون بارتلت (sig) کمتر از ۰۵/۰ بدست آمد که نشان دهنده این است که داده ­ها برای تحلیل عاملی مناسب بوده و کفایت داده ­ها نیز تایید می­گردد (سطح معنی داری = ۰۰۰/۰). نتایج آزمون بارتلت و تحلیل عاملی اکتشافی در جدول زیر آورده شده است:

جدول ۴-۴: تحلیل عاملی اکتشافی قابلیت ­های بازاریابی