این مدل‌ها قادر به بهینه‌سازی اهداف مختلف با واحدهای مختلف هستند. هر یک از اهداف استفاده شده دارای درجه برتری‌اند که در فرایند بهینه‌سازی می‌باید ترتیب حل آنها رعایت شود. گزینه‌ها بر‌اساس بهینه‌سازی مجموعه‌ای از تابع هدف با توجه به قیود مسئله، طراحی می‌شوند. در این روش افزایش اهمیت یک هدف فقط با کاهش اهمیت حداقل یک هدف دیگر، مسیر خواهد بود (خدابخشی، ۱۳۸۹).
۱-۱۰-۲-تصمیم گیری چندشاخصه:
این مدل‌ها برای انتخاب گزینه برتر استفاده می‌شوند. معمولاً انتخاب از طریق تعیین سطح قابل قبول برای معیارها، یا مقایسه بین گزینه‌ها صورت می‌گیرد. مدلهای چندشاخصه خود به دو دسته مدلهای غیرجبرانی و مدلهای جبرانی تقسیم می‌شوند.
۱-۱۰-۲-۱- مدل غیرجبرانی[۱۲]: این مدل شامل روش‌هایی است‌که مبادله در بین شاخص‌ها مجاز نیست؛ بدین معنا که نقطه ضعف موجود در یک شاخص با مزیت موجود در شاخص دیگر جبران نمی‌شود. بنابراین در این روش‌ها هر شاخص به تنهایی مطرح بوده و مقایسه‌ها بر‌اساس شاخص به شاخص صورت می‌پذیرد (خدابخشی، ۱۳۸۹).
۱-۱۰-۲-۲- مدل جبرانی[۱۳]: این مدل شامل روش‌هایی است که امکان مبادله میان شاخص‌ها وجود دارد، به عبارت دیگر تغییری در یک شاخص می‌تواند با تغییر در شاخصی دیگر تعدیل شود و یا کاهش یک شاخص در صورتی‌که سبب افزایش شاخص دیگر شود، قابل پذیرش خواهد بود. مدلهای یاد شده به سه زیر گروه نمره‌گذاری و امتیازدهی[۱۴]، سازشی[۱۵] و هماهنگ[۱۶] تقسیم می‌گردند (خدابخشی، ۱۳۸۹).
جدول ۱-۲- تفاوتهای مدلهای تصمیم گیری چندشاخصه و چندهدفه(عطایی، ۱۳۸۹)
| محورها | مدلهای تصمیم گیری چندشاخصه | مدلهای تصمیم گیری چندهدفه |
| اساس تعریف معیارها | شاخص ها | اهداف |
| هدفها | غیر صریح و مبهم | واضح و روشن |
| شاخص ها | واضح و روشن | غیر صریح و مبهم |
| محدودیتها | غیرالزام آور | الزام آور |
| تعداد راهکارها | متناهی(متناظر با اعداد صحیح) | نامتناهی( متناظر با اعداد پیوسته) |
| موارد استفاده | انتخاب و ارزیابی | طراحی |
-
-
- معرفی روشهای پرومته:
-
