اگر اندیشهای صواب باشد شخص را هدایت میکند و میوهٔ اندیشه کردن با دیگران شیرین است و اگر عقیدهای خطا باشد او را به لغزش وا میدارد و این فرمایش برای وادار ساختن به مشورت با دیگران و اندیشیدن درمورد اصلاح کارها بیان شده است.
پایان نامه - مقاله - پروژه

 

    1. ۶٫ حکمت شماره ۱۷۴: ارزش خشم در راه خدا (اخلاقى، سیاسى، عقیدتى)

 

    1. ۲۴٫ ۶٫ متن حکمت

 

«مَنْ أَحَدَّ سِنَانَ الْغَضَبِ لِلَّهِ قَوِیَ عَلَى قَتْلِ أَشِدَّاءِ الْبَاطِلِ.»

 

    1. ۲۴٫ ۶٫ لغت

 

أحدّ و إحداداً: آن شیء را تیز کرد. سنان: سرنیزه ج: أسنْه.[۱۷۲]

 

    1. ۲۴٫ ۶٫ توضیحات صرفی

 

أحدَّ: فعل، ماضی، للغائب، مبنی، مضاعف، متعدی. أشدّاءَ: اسم، جمع مکسر، معرب، مشتق (صفت مشبهه و مفردهُ شدید)، معرفه به اضافه.

 

    1. ۲۴٫ ۶٫ توضیحات نحوی

 

مَنْ: مبتدا و مرفوع محلاً. أحدَّ: فعل شرط، خبر و مرفوع محلاً. سنانَ: مفعول به و منصوب با اعراب ظاهری. قویَ: جواب شرط و مجزوم محلاً. أشداءِ: مضاف الیه و مجرور با اعراب ظاهری.

 

    1. ۲۴٫ ۶٫ توضیحات بلاغی

 

معانی: ازجملات فعلیه خبری تشکیل شده است و کمال اتصال وجود دارد پس وصل به «واو» صورت نگرفته بیان: صنعت تشبیه در الغضب (مشبه) به سنان (مشبه به) به کار رفته است.

 

    1. ۲۴٫ ۶٫ ترجمه حکمت

 

امام (×) فرمود: «هر که براى خدا خشم گیرد، باطل را هر چند قوی باشد از پا درآورد.»

 

    1. ۲۴٫ ۶٫ شرح

 

همان گونه که ازخصوصیات «سنان» شمشیر قدرت برندگی است نیروی خشم و غیرت انسانی که به خاطر عزت الهی به جوشش درمیآید با درخواست قدرت از خدا افزایش پیدا میکند و برّنده میشود، این گونه است که اولیای خداوند نیز با چنین نیرویی همواره توانسته اند دشمنانشان را مغلوب کنند و همین گونه است که امام علی (×) با تمام نیرومندی در خیبر را از جا درآورد و سران باطل راسرنگون کرد.

 

    1. ۶٫ حکمت شماره ۱۷۵: راه درمان ترس (اخلاقى، علمى، تربیتى)

 

    1. ۲۵٫ ۶٫ متن حکمت

 

«إِذَا هِبْتَ أَمْراً فَقَعْ فِیهِ فَإِنَّ شِدَّهَ تَوَقِّیهِ أَعْظَمُ مِمَّا تَخَافُ مِنْهُ.»

 

    1. ۲۵٫ ۶٫ توضیحات صرفی

 

إذا: اسم شرط، مبنی بر سکون. هِبْتَ: فعل ماضی، غائب، ثلاثی مجرد، معتل (اجوف)، مبنی.
قَعْ: فعل امر، مخاطب، ثلاثی مجرد، معتل (مثال: وقع) باحذف حرف عله، مبنی.

 

    1. ۲۵٫ ۶٫ توضیحات نحوی

 

إذا: مفعول فیه، مبنی برسکون و منصوب محلاً. هبْتَ: فعل شرط، ماضی و مجزوم محلاً. ف: فاء جزاییه. قَعْ: جواب شرط و مجزوم. إنَّ: حروف مشبهه بالفعل. شدهَ: اسم إنَّ و منصوب با اعراب ظاهری. أعظمُ: خبر و مرفوع با اعراب ظاهری. تخافُ: فعل و فاعل آن «أنتَ مستتر.»

 

    1. ۲۵٫ ۶٫ توضیحات بلاغی

 

معانی: از جملات خبری و انشایی تشکیل شده است و غرض ارشاد و تحریک مخاطب است.

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...