(۳-۱۴)
A=ε × b × C

در این رابطه A میزان جذب نمونه، ε ضریب جذب مولی^[۵۹] ماده جاذب (lit.mol^-1.cm^-1 )، b فاصله‏ای که نور در ماده می‏پیماید (cm) و C غلظت ماده‏ی جاذب در ماده (mol.lit^-1) است. معمولا b و ε اعداد ثابتی هستند و می‏توان آن­ها را به­ صورت یک ثابت کلی در نظر گرفت و معادله ۳-۱۵ را این­گونه بازنویسی کرد:

(۳-۱۵)
A= m × C

باتوجه به این رابطه مشاهده می‏شود که مقدار جذب و غلظت یک رابطه‏ی خطی دارند که با محاسبه مقدار ثابت m این دو متغیر به هم تبدیل می‏شوند [۹۰].
با استناد به قانون بیر-لامبرت که بیان کننده‏ی رابطه‏ی خطی بین میزان جذب و تغییر غلظت ماده‏ی جاذب است و باتوجه به اطلاعات بدست آمده از بیشینه‏ی پیک‏های جذب، درصد تجزیه شدن آلاینده با بهره گرفتن از رابطه ۳-۱۶ محاسبه شده است [۱۰۸].

(۳-۱۶)
d(%) = (1- A_t/A₀) × ۱۰۰

در این رابطه، A₀ جذب اولیه محلول آلاینده بدون تابش UV-Vis در لحظه t_irr = ۰، A_t مقدار جذب محلول آلاینده بعد از زمان­های تابش معین می­باشد. برای بدست آوردن A_t، از داده ­های اسپکتروفتومتری استفاده شده است.

۳-۶-۹-۲ نحوه انجام آزمایش فتوکاتالیستی
در این پژوهش، جهت بررسی واکنش تخریب متیلن بلو و بررسی آزمون فتوکاتالیستی، محلول آبی MB با غلظت ppm (mg/L)5 تهیه گردید. برای تعیین میزان جذب مقدار ۰۱/۰ گرم از پودر در محلول حاصل ریخته شد. و میزان جذب نور بعد از یک ساعت تابش تحت نور مرئی در طول موج nm660 [109] (ماکزیمم جذب MB) توسط دستگاه اسپکتروفتومتر اندازه ­گیری شد. لازم به ذکر است برای جداسازی ذرات فتوکاتالیست از سانتریفیوژ با ۶۰۰۰ دور بر دقیقه و به­ مدت ۱۵ دقیقه استفاده شد. از نمونه­های حاصل طیف­سنجی در محدوده مرئی به­عمل آمد. قانون بیر لامبرت رابطه بین غلظت و شدت جذب را تعیین می­ کند. باتوجه به این­که نتایج حاصل از اسپکتروفتومتر به­ صورت منحنی­های میزان جذب^[۶۰]- طول موج (Abs-?) می­باشد، بنابراین میزان جذب توسط اسپکتروفتومتر اندازه ­گیری و بیان می­ شود، مدت زمان تابش نور می ­تواند متغیر باشد. در این آزمایش مدت زمان مورد نظر برای تخریب آلاینده رنگی ۱ ساعت در نظر گرفته شده است. همچنین تغییرات طیف جذب آلاینده در طی فرایند تخریب نیز در بازه­های ۱۲۰، ۱۰۰، ۸۰، ۶۰، ۴۰، ۲۰ دقیقه بعد از شروع تابش سنجیده شد.
فصل چهارم
نتایج و بحث
در این فصل به بررسی نتایج آزمایش­های انجام شده بر روی نمونه­های تحقیقاتی و بحث درباره آن­ها پرداخته شده است. نتایج مربوط به پارامترهای موثر در تهیه نانو ذرات، همچنین تاثیر افزودنی­های Sn و Ce به طور مشروح مورد مطالعه قرار گرفته است.
۴-۱ نتایج حاصل از تهیه سل
شکل ۴-۱ مربوط به اندازه و توزیع اندازه ذرات در سل تیتانیا، و سل تیتانیا همراه با دوپنت قلع و سریم
می­باشد. همان­گونه که در شکل مشاهده می­ شود هر دو سل با یک توزیع اندازه ذرات باریک پایدار بودند. با بهره گرفتن از تست DLS قطر هیدرودینامیکی­ تیتانیا و تیتانیا همراه با دوپنت قلع و سریم در سل­ها اندازه ­گیری شده است. اندازه ­گیری در DLS به چگونگی نفوذ ذره درون مایع بستگی دارد. به­ طوری که اگر ذرات بزرگ باشند، حرکت آن­ها کندتر بوده و شدت نور پخش شده به آهستگی نوسان می­ کند و اگر ذرات کوچک­تر باشند سریع­تر حرکت کرده و به­سرعت نوسان می­ کنند. لازم به ذکر است زمان پیرسازی برای تمامی سل­های مورد استفاده ۲۴ ساعت در نظر گرفته شد ولی به دلیل در دسترس نبودن دستگاه DLS گزارش آن برای سل با ماندگاری ۱ هفته آورده شده است. در جدول ۴-۱ خواص فیزیکی سل­های مورد استفاده گزارش شده است. تمامی سل­های بدست آمده از پایداری مناسب (بیش­تر از ۲۰ روز) برخوردار بوده ­اند. با این وجود همان­گونه که مشاهده می­ شود هر دو سل با توزیع اندازه ذرات باریک، در محدوده میانگین اندازه ذرات بین nm 18-13 پایدار بودند. از این­رو می­توان نتیجه گرفت اتیل استواستات به­عنوان عامل پایدار کننده در تهیه سل نقش خود را ­
به­خوبی ایفا کرده است.

ب
الف
شکل۴-۱: تابع توزیع اندازه ذرات سل الف) تیتانیا خالص ب) تیتانیا همراه با دوپنت سریم و قلع.
جدول۴-۱: خواص فیزیکی و پارامترهای سل­های مورد استفاده.

کد نمونه
توزیع اندازه ذرات
(nm)

میانگین اندازه ذرات