. انفال/۴۶ : « و از خدا و پیامبرش اطاعت کنید و با هم نزاع مکنید که سُست شوید و مهابت شما از بین برود، و صبر کنید که خدا با شکیبایان است.» ↑
. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، پیشین، ص۵۶۱     ↑
. حسینی زنجانی، سید عزالدین، پیشین، ص۳۷۶ ↑
. تهرانی، مجتبی، پیشین، ص۷۶ ↑
. آل عمران/۱۰۴: « و باید از میان شما، گروهى، [مردم را] به نیکى دعوت کنند و به کار شایسته وادارند و از زشتى بازدارند، و آنان همان رستگارانند.» ↑
. آل عمران/۱۱۰: « شما بهترین امتى هستید که براى مردم پدیدار شده‏اید: به کار پسندیده فرمان مى‏دهید، و از کار ناپسند بازمى‏دارید، و به خدا ایمان دارید. و اگر اهل کتاب ایمان آورده بودند قطعاً برایشان بهتر بود برخى از آنان مؤمنند و [لى‏] بیشترشان نافرمانند.» ↑

. آل عمران/۱۱۴: « به خدا و روز قیامت ایمان دارند و به کار پسندیده فرمان مى‏دهند و از کار ناپسند بازمى‏دارند و در کارهاى نیک شتاب مى‏کنند، و آنان از شایستگانند.» ↑
. بقره/۸۳: «و چون از فرزندان اسرائیل پیمان محکم گرفتیم که: جز خدا را نپرستید، و به پدر و مادر… احسان کنید» ↑
. نساء/۳۶ ؛ همچنین: انعام/۱۵۱، اسراء/۲۳ : «و خدا را بپرستید، و چیزى را با او شریک مگردانید و به پدر و مادر احسان کنید» ↑
. مریم/۱۴: «و با پدر و مادر خود نیک رفتار بود و زورگویى نافرمان نبود». ↑
. کلینى، محمد بن یعقوب بن اسحاق، پیشین، ج۲، ص۱۶۲: «پدرم به غایت سن پیری رسیده و ضعف پیدا کرده و در وقت قضای حاجت او را کمک می کنم. امام فرمودند: اگر توانستی خودت با مباشرت این عمل را انجام بده و خود به تنهایی به کارهای او رسیدگی نما و با دست خود به دهانش لقمه بگذار. زیرا به راستی این کار برای فردای تو سپری است.» ↑
. صحیفه کامله سجادیه، ترجمه خلجی، محمد تقی ، دعای۲۴، ص۱۹۰: «خدایا! چنان کن که هیبت و شکوه پدر ومادرم، همچون شکوه پادشاهان مستبد و خودکامه، در دلم جای گیرد و حال آن­که چون پدری مهربان باشم. و فرمانبرداری و خدمت­گزاری­ام را درباره ایشان در نظرم از خواب نوشین ، گواراتر گردان و رنج و زحمتی را که در خدمتگزاری به آنان می­برم، در نظرم از لذت خوابی که در چشم خواب­آلودگان می­ریزد شیرینت، و بر کام جانم از شهد شیرینی که بر جان تشنه کامان می­ریزند دلپذیرتر فرماف تا خواست و آرزوی اسان را بر خواست و آرزوی خود مقدم بدارم و همواره رضایت آن دو را بر رضایت خویش برگزینم و احسان و نیکویی ایشان را درباره خویش هرچند که اندک باشد، بسیار ببینم، و احسان و خدمت خود را درباره آنان، هرچند که بسیار باشد، اندک یابم.» ↑
. نساء/۱: « از خدایى که به [نامِ‏] او از همدیگر درخواست مى‏کنید پروا نمایید و زنهار از خویشاوندان مَبُرید، که خدا همواره بر شما نگهبان است.» ↑
. کلینى، محمد بن یعقوب بن اسحاق، پیشین، ج‏۲، ص۱۵۰: « جمیل بن دراج گوید: از امام صادق درباره این قول خدای –جل ذکره- پرسیدم: بترسید از خدایی که به نام او از یکدیگر تقاضا می­کنید و از بریدن خویشاوندی­ها پروا کنید که خداوند مراقب شماست، حضرت فرمودند: آن ارحام مردم است که خدای عزوجل به صله آن امر فرموده و بزرگش داشته، مگر نمی­بینی که آن­را در ردیف خود قرار داده است؟» ↑
. بقره/۸۳: « و به پدر و مادر، و خویشان … احسان کنید» ↑
. نساء/۳۶: « به پدر و مادر احسان کنید و درباره خویشاوندان.» ↑
. نساء/۱: « و زنهار از خویشاوندان مَبُرید، که خدا همواره بر شما نگهبان است.» ↑
. بقره/۱۷۹: « و اى خردمندان، شما را در قصاص زندگانى است، باشد که به تقوا گرایید.» ↑
. منتظری، حسینعلی، پیشین، ص۱۲۹ ↑
. بقره/۱۷۹ ↑
. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، پیشین، ص ۷۹۷ ↑
. انسان/ ۷: « [همان بندگانى که‏] به نذر خود وفا مى‏کردند، و از روزى که گزندِ آن فراگیرنده است مى‏ترسیدند.» ↑
. انسان/۱۱: « پس خدا [هم‏] آنان را از آسیب آن روز نگاه داشت» ↑
. منتظری، حسینعلی، پیشین، ص۱۲۹ ↑
. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، پیشین، ص ۱۱۰     ↑
. مصطفوی، حسن، پیشین، ج‏۱، ص ۲۲۱     ↑
. انسان/۷: «[همان بندگانى که‏] به نذر خود وفا مى‏کردند، و از روزى که گزندِ آن فراگیرنده است مى‏ترسیدند.» ↑
. اعراف/ ۸۵ : « پس پیمانه و ترازو را تمام نهید، و اموال مردم را کم مدهید». ↑
. مائده/۹۱- ۹۰ : « اى کسانى که ایمان آورده‏اید، شراب و قمار و بت­ها و تیرهاى قرعه پلیدند [و] از عمل شیطانند. پس، از آن­ها دورى گزینید، باشد که رستگار شوید همانا شیطان مى‏خواهد با شراب و قمار، میانِ شما دشمنى و کینه ایجاد کند، و شما را از یاد خدا و از نماز باز دارد. پس آیا شما دست برمى‏دارید؟.» ↑
. مصباح یزدی، محمدتقی، شرح خطبه فدکیه حضرت فاطمه زهرا، ص ۱۳۷ ↑
. ابن اثیر جزری، مبارک بن محمد، پیشین، ج‏۴، ص ۲۹ ؛   فیومى، احمد بن محمد، پیشین، ج‏۲، ص ۴۹۴  ؛  طریحى، فخر الدین، پیشین، ج‏۵، ص ۱۰۷     ↑
. نور/۳۲: « بى‏گمان، کسانى که به زنان پاکدامنِ بى‏خبر [از همه جا] و با ایمان نسبت زنا مى‏دهند، در دنیا و آخرت لعنت شده‏اند، و براى آن­ها عذابى سخت خواهد بود.» ↑
. مائده/۳۸: « و مرد و زن دزد را به [سزاى‏] آن­چه کرده‏اند، دستشان را به عنوان کیفرى از جانب خدا ببُرید، و خداوند توانا و حکیم است.» ↑
. مائده/۹۰: «اى کسانى که ایمان آورده‏اید، شراب و قمار و بت­ها و تیرهاى قرعه پلیدند [و] از عمل شیطانند. پس، از آن­ها دورى گزینید، باشد که رستگار شوید.» ↑
. نور/ ۲۳: «بى‏گمان، کسانى که به زنان پاکدامنِ بى‏خبر [از همه جا] و با ایمان نسبت زنا مى‏دهند، در دنیا و آخرت لعنت شده‏اند، و براى آن­ها عذابى سخت خواهد بود» ↑
. مطهرى، ‏مرتضی، فلسفه تاریخ(مجموعه آثار)، صدرا، ششم، تهران‏، ۱۳۸۹ش، ج۲، ص۱۲۶- ۱۱۹ ↑
. کلینى، محمد بن یعقوب بن اسحاق، پیشین، ج۲، ص۱۶: « سفیان بن عیینه گوید: از امام صادق درباره سخن خدای عزوجل که می­فرماید: «جز کسی که با دل سالم نزد خدا آید» سؤال کردم؛ امام فرمودند: کسی با دل سالم پروردگارش را ملاقات می­ کند که جز خدا احدی در قلبش نباشد و هر دلی که در آن شرک یا شکی باشد تباه است و(انبیا و اولیای خدا) زهد دنیا را برگزیدند تادلشان برای آخرت فارغ باشد.» ↑
. یوسف/ ۱۰۶: « و بیشترشان به خدا ایمان نمى‏آورند جز این­که [با او چیزى را] شریک مى‏گیرند.» ↑
. فاطر/۲۴: «و هیچ امّتى نبوده مگر این­که در آن هشدار دهنده‏اى گذشته است.» ↑
. آل عمران/۱۰۲: « اى کسانى که ایمان آورده‏اید، از خدا آن­گونه که حقّ پرواکردن از اوست، پروا کنید و زینهار، جز مسلمان نمیرید.» ↑
. آل عمران / ۱۰۲: «اى کسانى که ایمان آورده‏اید، از خدا آن­گونه که حقّ پرواکردن از اوست، پروا کنید و زینهار، جز مسلمان نمیرید.» ↑
. آل عمران/ ۱۳۲: « وخدا … را فرمان برید» (در حدود ۱۲ مورد دیگر نیز در قرآن کریم تکرار شده است.) ↑
. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، پیشین، ص۲۸۳     ↑
. فاطر/۲۸: « از بندگان خدا تنها دانایانند که از او مى‏ترسند.» ↑
. ر.ک: حسینی زنجانی، سید عزالدین، پیشین، ص۴۱۴ ↑
. آل عمران/۱۵۳ ↑
. طباطبایى، سید محمد حسین، المیزان فى تفسیر القرآن، پنجم، دفتر انتشارات اسلامى جامعه‏ مدرسین حوزه علمیه، قم،۱۴۱۷ق، ج‏۴، ص ۵و۶ ؛ جوادی آملی، عبدالله، تفسیرتسنیم، ج۱۶، ص۶۵ ؛ طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیرالقرآن، ج‏۲، ص ۸۶۱
طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیرالقرآن، ج‏۲، ص ۸۶۱ ↑
. مصباح یزدی، محمد تقی، شرح خطبه فدکیه حضرت فاطمه زهرا، ص۱۴۵ ↑
. قراچه داغی تبریزی انصاری، محمد علی بن احمد، پیشین، ص۵۸۹     ↑
. ر.ک: تهرانی، مجتبی، پیشین، ص۸۰ ↑