شکل۴-۸) ­مقایسه میانگین تعداد کلنی‌های قارچ Penicillium digitatum رشد کرده روی محیط کشت تیمار شده با غلظت‌های مختلف اسانس پرتقال ( اعداد مربوط به روز هشتم پس از تیمار)
(* میانگین های دارای حروف مشابه عدم تفاوت معنی دار در سطح ۹۵ درصد را نشان می دهد)
شکل۴-۹)­تعداد کلنی‌های قارچ Penicillium digitatum رشد کرده روی محیط کشت تیمار شده با غلظت‌های مختلف اسانس پرتقال در روزهای مختلف پس از تیمار
۴-۱ -۳- اثر عصاره اکالیپتوس روی قارچ P. digitatum
کاربرد عصاره اکالیپتوس باعث شد که تعداد کلنی­های رشد کرده بر روی محیط کشت در تمامی غلظت­ها نسبت به تیمار شاهد کاهش یابد که با افزایش غلظت از تعداد کلنی های ایجاد شده کاسته شد (۴-۱۱). پس از گذشت ۷ روز از تیمار، کلنی­های قارچ تمام سطح پتری مربوط به تیمار شاهد را پوشاندند طوری که امکان شمارش کلنی ها وجود نداشت. به همین دلیل داده های روز ششم مبنای تجزیه تحلیل آماری قرار گرفت. کاربرد غلظت mg/ml 30 عصاره باعث شد که هیچ کلنی روی محیط کشت رشد نکند و پس از گذشت ۱۴ روز از تیمار بطور میانگین فقط ۹ کلنی بر روی محیط کشت مشاهده شد. مقایسه آماری داده ها نشان داد که میانگین تعداد کلنی در تیمار سه غلظت۳۰ ،۲/۲۲ وmg/ml 4/16 نسبت به شاهد تفاوت معنی داری داشتند. درصد کاهش ناشی از ۵ غلظت ۹، ۱/۱۲، ۴/۱۶، ۲/۲۲ و mg/ml 30 نسبت به شاهد پس از ۵ روز به ترتیب برابر با ۶/۱۷، ۴/۳۶، ۳/۵۲، ۷۱ و ۱۰۰ بود. در غلظت شاهد و سه غلظت پایین تر عصاره پس از روز دوم کلنی های قابل مشاهده روی محیط کشت رشد کردند. در بالاترین غلظت عصاره اولین کلنیهای قارچ از روز ششم و هفتم پس از تیمار به تعداد خیلی کم(۱ تا ۲ عدد) قابل مشاهده بودند(شکل۴-۱۲).
شکل ۴-۱۰) اثر عصاره اکالیپتوس بر روی تعداد کلنی ها در تیمار شاهد(راست) و غلظتmg/ml 30(چپ)
پس از گذشت یک هفته میزان کلنیهای تیمار شاهد بشدت افزایش یافت و در تکرارهای مختلف بین ۶ تا ۱۳روز بعد تمام سطح ظروف پتری با قارچ پوشیده شده بود و امکان شمارش کلنی ها وجود نداشت. در غلظتmg/ml 2/22 عصاره از چهار تکرار انجام شده، در دو تکرار پس از ۱۴ روز تعداد کلنی ها بین ۷۵ تا ۸۰ عدد بود و در دو تکرار دیگر پس از ده و سیزده روز سطح ظروف توسط قارچ پوشیده شد.
جدول ۴-۷) میانگین تعداد کلنی های عصاره اکالیپتوس در غلظت های مختلف در طی ۱۴ روز

زمان (روز های پس از تیمار)
غلظت (l/mlµ)

شاهد
۹
۱/۱۲
۴/۱۶
۲/۲۲
۳۰

۱
۲
۳
۴
۵
۶
۷
۸
۹
۱۰
۱۱
۱۲
۱۳
۱۴

۰
۷۵/۱۲
۷۵/۲۳
۳۵
۴۴
۷۵/۵۰
۸۴
۲۵/۸۹

‏۳‑۹

‏‏
رابطه­ بالا برای سیستمی با دو متغیر حالت داده شده است. در حالت کلی­تر، برای سیستم­هایی که دارای چندین متغیر حالت باشند؛ رابطه­ زیر را خواهیم داشت [۲۰]:

‏۳‑۱۰

برای درک بهتر رابطه­ بالا، فرض کنید که مدل غیرخطی سیستمی، با سه متغیر حالت، بصورت زیر باشد:

‏۳‑۱۱

ماتریس سیستم آن با توجه به رابطه­ (‏۳‑۹) به شکل زیر خواهد شد:

‏۳‑۱۲

مشاهده می­ شود که خط اول ماتریس بالا با توجه به رابطه­ ‏۳‑۱۰ شکل گرفته است. خطوط دوم و سوم نیز به ترتیب با بهره گرفتن از روابط (‏۳‑۱۰) و (‏۳‑۵) شکل گرفته­اند. دلیل استفاده از رابطه­ عمومی (‏۳‑۱۰) در این است که از بی­نهایت حالت ممکن ماتریس سیستم وابسته به حالت، تنها تعداد محدودی از آنها منجر به کنترل پذیر شدن مدل می­شوند. اگر ماتریس سیستم اثر هر یک از متغیرهای حالت موجود را در خود داشته باشد ؛ این اثر میتواند باعث افزایش دترمینان ماتریس کنترل­پذیری و در نتیجه افزایش کنترل­پذیری سیستم بشود. بنابر این با بهره گرفتن از رابطه­ مذکور به کنترل­پذیری نزدیک­تر می­شویم. دقت شود که ممکن است علی­رغم کنترل پذیر بودن مدل، پاسخی نیمه بهینه به ما داده شود . تاکنون الگوریتم مدونی که منجر به یافتن ضرایب  ای که منجر به بهینه شدن پاسخ مدل بشود ارائه نشده است. در مورد ماتریس کنترل­پذیری برای ماتریس­های سیستم وابسته به حالت باید گفت که باید جفت ماتریس­های  نقطه به نقطه^[۷۳] چک بشوند. این آزمون کنترل­پذیری مختص طراحی کنترل­ کننده­ های SDRE می­باشد و با آزمون­های پیچیده­ عمومی کنترل­پذیری غیرخطی، که برمبنای جبر لی^[۷۴] است متفاوت است، تفاوت دارد [۲۷]. این بی­نهایت حالت ممکن در انتخاب ماتریس­های سیستم وابسته به حالت، یکی از برتری­های کنترل­ کننده­ های SDRE می­باشد. دلیل آن هم در این است که امکان داشتن چندین ماتریس سیستم باعث افزایش درجه­ آزادی این دسته از کنترل­ کننده­ها می­ شود.
تنظیم­کننده­ های بهینه غیرخطی
بااعمال فرایند خطی­سازی توسعه یافته در مدل افاین با در نظر گرفتن اغتشاش باد خواهیم داشت:

‏۳‑۱۳

همانطوریکه گفته شد؛ برای حل مساله­ی کنترل تبهینه­ی غیرخطی، آن را به صورت معادلات خطی با ضرایب وابسته به حالت در نظر می­گیریم. لذا روش حل مساله، همانند روش LQR برای سیستم­های خطی می­باشد. پس به همان طریق LQR به حل مسئله­ کنترل بهینه­ غیرخطی خواهیم پرداخت[۲۸].
مسئه­ی کنترل تنظیم­کننده­ های بهینه­ غیرخطی افق محدودی را در نظر می­گیریم. سیستم موجود در این مسئله را کنترل پذیر، خودکار^[۷۵] و غیرخطی (در متغییرهای حالت) تعریف می­نماییم.با توجه به رابطه­ مذکور، بردار حالت  و زمان  می­باشند؛ که در آن نگاشت توابع B و f ، به ترتیب برابر با  و  می­باشند.
در ضمن  می­باشد. مبدا x=0 بدون از دست دادن هرگونه عمومیت، به صورت نقطه­­ی تعادلی می­باشد که در آن f(0)=0 است. دقت شود که این شرط استفاده از کنترل­ کننده­ SDRE می­باشد. در این طرز بیان به یک تابعی^[۷۶]، که معیاری برای کارایی می­باشد، نیاز داریم. در نتیجه هدف ما، کمینه کردن این تابعی در زمانی محدود خواهد بود. این تابعی در زیر آمده است:

‏۳‑۱۴

آگاه کردن بازار از تغییر قیمت

تغییر دریافتهای ذهنی مشتریان نسبت به ویژگیهای کالا

بهخاطر سپردن کالا در طول فصولی که از آن استفاده نمیشود.

توضیح درباره نحوه کار کالا

متقاعد کردن مشتری به خرید کالا در زمان حاضر

حفظ آگاهی مطلوب در مشتریان

شرح خدمات وجود

متقاعد کردن مشتری برای پذیرش فروشنده شرکت

اصلاح یا برطرف کردن تأثیرات منفی

تعدیل اضطراب مصرفکنندگان

ایجاد یک تصویر ذهنی برای شرکت

^۴۸) (فیلیپ و آرمسترانگ، ۱۹۹۶، ۴۹۸)
از یک منظر دیگر میتوان گفت که هدف و منظور تبلیغات بازرگانی میتواند این باشد که چیزی را به فروش برساند. این هدف میتواند فروش ایده یا عقیدهای باشد و یا میتواند کالا یا خدمتی را به فروش برساند. قدر مسلم اینکه هدف نهایی از تبلیغ کردن، فروختن است. به عبارت دیگر میتوان هدف تبلیغات بازرگانی را بدین گونه توجیه کرد که منظور از تبلیغات بازرگانی برقرار کردن ارتباط حقیقی بین مصرفکننده و تولیدکننده کالاست به طوری که تأثیر نهایی برقراری ارتباط به نحوی باشد که رفتار، عملیات، تمایلات و تصمیمات گیرندگان پیام را بتوان مشخص کرد. در بیشتر اوقات، چه تبلیغکننده کالا و چه جامعه تبلیغ شده، خصیصه فوق را نادیده گرفتهاند. (سلامی و تکیه، ۱۳۵۱، ۳۳)
به منظور آنکه بتوان هدفهای مشخصتر و واضحتری را در برنامه تبلیغ به مورد اجرا گذاشت لازم است که این گونه هدفها را معین و مشخص نمود. در زیر به چند نمونه از آنها اشاره میشود: (همان، ۳۵-۳۸)
۱) پشتیبانی از برنامه فروش مستقیم
۲) دسترسی به کسانی که توسط فروشنده رسیدن به آنها ممکن نیست
۳) بهبود رابطه با واسطه های بازرگانی
۴) معرفی محصول یا کالای جدید یا فهرست بهای جدید
۵) افزایش فروش محصول
۶) تغییر منطقه جدید و جلب گروه جدیدی از مصرفکنندگان
۷) گسترش فروش در سطح کلی
۸) حسن شهرت کارخانه یا مؤسسه
- بودجه تبلیغات
پس از اینکه شرکت اهداف خود را از تبلیغات روشن کرد، باید نسبت به تعیین بودجه تبلیغاتی لازم برای هر یک از کالاهای خود اقدام کند. نقش تبلیغات تحت تأثیر قرار دادن تقاضا برای یک کالا میباشد. هر شرکتی برای تحقق میزان فروش مورد نظر خود، حاضر است، هر مقداری که لازم باشد هزینه کند. برای تعیین بودجه تبلیغاتی پنج روش وجود دارد که مفصلاً توضیح داده خواهد شد. در زیر به بعضی از عوامل خاص اشاره شده میشود که باید هنگام تعیین بودجه تبلیغات در نظر داشت:
مرحله دوره عمر کالا: کالاهای جدید برای ایجاد آگاهی لازم و فراهم کردن شرایط مصرف آزمایشی به تبلیغات زیادی نیاز دارند. انواع مارکهای تجاری بالغ، معمولاً به عنوان سهمی از فروش به بودجه تبلیغات کمتری نیازمندند.
سهم بازار: مارکهای تجاری که دارای سهم بازار بالایی هستند، در مقایسه با مارکهای با سهم بازار کمتر معمولاً به بودجه تبلیغاتی بیشتری نیاز دارند، برای رسیدن به هدف ایجاد تقاضا یا تصاحب سهم فروش رقبا به بودجه تبلیغاتی بیشتری نیاز است تا فقط سهم فعلی بازار.
رقابت و شلوغی بازار: در بازاری که تعداد ارتباط زیاد و حجم تبلیغات آنها نیز قابل ملاحظه است، برای رساندن صدای خود به مخاطبین هدف، به تبلیغات زیادتری نیاز است.
فراوانی پخش: هنگامی که برای رساندن یک پیام به انبوه مصرفکنندگان نیاز به تکرار فراوان آن پیام وجود دارد، تبعاً به بودجه تبلیغاتی بیشتری نیز، نیاز خواهد بود.
متمایز کردن کالا: هر کالایی که بسیار همگوناند، کالاهایی نظیر سیگار و نوشیدنی، برای اینکه یک مارک تجاری، از سایر مارکها متمایز گردد، به بودجه تبلیغاتی زیادی نیاز است، هنگامی که یک کالا با کالاهای رقبا تفاوت فاحشی دارد از تبلیغات صرفاً برای روشن کردن این وجوه تفاوت استفاده میشود. (کاتلر و آرمسترانگ، ۱۹۹۶، ۴۹۹)

مأخذ: (www.Foreignpolicy.com)
این شاخص سالیانه‌‌ در بین ۷۲ کشور که ۹۸ درصد جمعیت جهان و ۹۷ درصد تولید ناخالص داخلی سراسر جهان را دارند، محاسبه و بر اساس ۱۲ متغیر به چهار زیرشاخص تقسیم می‌شود. این شاخص، یکپارچگی اقتصادی را با متغیرهای تجارت و سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی اندازه‌گیری می‌کند. اطلاعات مورد نیاز برای متغیرهای مورد نظر جمع‌ آوری و نتایج ارائه می‌شوند. ایراداتی بر این شاخص وارد شده ‌است،که از جمله‌ی آن‌ها مقایسه‌ی کشورهای جهان با یکدیگر است چرا که هر کدام از این کشورها در مرحله‌ی خاصی از توسعه می‌باشند(ایمانی راد و میرزائی ، ۱۳۸۷).

شاخص سطح تجارت بین الملل^[۴]

این شاخص نشان دهنده‌ی وسعت ارتباط بین‌المللی برای یک بخش خاص است و به صورت زیر تعریف می‌شود.

(‏۲‑۱)

در رابطه‌ی بالا ، و به ترتیب صادرات، واردات و تولید در بخش مربوطه می‌باشند. کمتر نشان می‌دهد که بخش مورد نظر با توجه به سطح تولید خود کمتر در تجارت شرکت می‌کند. این شاخص اگر چه مناسب است، اما شرط لازم جهانی‌شدن را نشان می‌دهد و شرط کافی برای اندازه‌گیری جهانی‌شدن اقتصاد نیست(کلباسی، جلائی ۱۳۸۱).

شاخص ادغام تجارت بین‌الملل^[۵]

(‏۲‑۲)

شاخص نشان‌دهنده‌ی تجارت درون صنعت و تجارت درون بخشی است. مقدار این شاخص بین صفر و یک می‌باشد که صفر نشان‌دهنده‌ی عدم وجود تجارت درون بخشی و یک بیان‌گر تجارت کامل درون بخشی است(کلباسی، جلائی ۱۳۸۱).
جهت مشاهده‌ی وضعیت دو شاخص قبلی ذکرشده نمودار زیر را مشاهده کنید.
شکل ‏۲‑۱ تغییرات دو شاخص و را دوره‌ی زمانی ۱۳۸۱-۱۳۳۸
ماًخذ: صامتی، جلائی و صادقی( ۱۳۸۳)

دیگر شاخص‌ها

همچنین برای محاسبه‌ی نرخ یکپارچگی کشورها در اقتصاد جهانی از شاخص‌هایی چون نسبت صادرات به تولید ناخالص داخلی(GDP)، نسبت واردات به GDP ، نسبت تجارت به GDP و نسبت سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی به GDP و سهم مصنوعات از صادرات و شاخص دسترسی به بازارهای بین‌المللی سرمایه استفاده می‌شود. شاخص بازبودن تجاری^[۶] (TOI) موسسه‌ی فریزر^[۷] نیز هر چند سال منتشر می‌شوند.
از میان شاخص‌های باز بودن تجاری برخی تنها مختص مطالعات بین کشوری است و برخی تنها کاهش موانع بر روی صادرات را مورد توجه قرار می‌دهند که برای مطالعه‌ی کشورهای جهان سوم مناسب نیستند، زیرا در این کشورها مفهوم باز و بسته بودن تجاری در رابطه با رفع موانع بر سر راه واردات کالاها و خدمات است و نه صادرات و اقتصادهای بسته‌تر، با اتخاذ سیاست‌های حمایت، موانع بیشتری را بر سر راه واردات قرار می‌دهند. با توجه به موارد یاد شده و محدودیت‌های آماری از قبیل عدم دسترسی به آمار و اطلاعات به صورت سری زمانی، به نظر می‌رسد مناسب‌ترین شاخص برای کمی کردن شدت جهانی‌شدن اقتصاد در ایران نسبت تجارت به تولید(رابطه‌ی ۲-۳) باشد.

(‏۲‑۳)

شکل ‏۲‑۲-میزان آزادی اقتصادی در سال‌های اخیر بر اساس نسبت مجموع صادرات و واردات به GDP.
مأخذ: محاسبات تحقیق
مزیت این شاخص، سادگی آن و در اختیار بودن داده‌های لازم برای کشورهای مختلف در مطالعات بین‌ کشوری و سری زمانی است. این شاخص دارای ایراداتی است از جمله‌ این‌که نماینده‌ی ناقصی برای سیاست تجاری اتخاذ شده است، زیرا علاوه بر سیاست‌های تجاری، عوامل دیگری چون مساحت کشور، موجودی منابع و نهاده‌ها، فاصله‌ی کشور تا بازار جهانی و موارد دیگر بر سطح تجارت هر کشور و در نتیجه بر شاخص شدت تجارت اثر می‌گذارد(طیب نیا، زندیه ۱۳۸۷).

مطالعات داخلی جهانی‌شدن

تقوی(۱۳۸۱) در"جهانی‌شدن و چالش‌های پیش رو"، جهانی‌شدن را باعث افزایش قدرت سرمایه، کاهش کنترل دولت و قدرت چانه‌زنی نیروی کار و در نتیجه کاهش دستمزدها و افزایش نرخ بیکاری در اقتصاد می‌داند. مطالعه‌ی شاخص‌های جهانی‌شدن و موقعیت ایران و ارائه‌ شاخص‌های ترکیبی و غیرترکیبی جهانی شدن، توسط یداله دادگر و ناجی میدانی(۱۳۸۲)، بهره گیری از تجربیات کشورهایی مثل چین و آسیای شرقی را راه مقابله‌ی صحیح با این امر در راستای جلوگیری از بیکاری می‌داند.
رمضانپور(۱۳۸۳) در پژوهشی با عنوان “جهانی‌شدن اقتصاد و اثرات آن روی اشتغال” به تحلیل رابطه‌ی جهانی‌شدن اقتصاد و سطح اشتغال در ۱۸ کشور در طی یک دوره زمانی(۲۰۰۰-۱۹۸۰) از طریق ابزار همبستگی و آماره t پرداخته است. در مطالعه انفرادی کشورها ضریب همبستگی برای برخی کشورها علامت مثبت و برای برخی کشورها علامت منفی بدست آمده است. در مطالعه همزمان کشورها، از طریق میانگین سری زمانی شاخص‌های جهانی‌شدن و نرخ بیکاری، علامت ضریب همبستگی منفی بوده است. در قالب مقاله مذکور جهانی‌شدن اقتصاد در بلندمدت دارای تأثیر مثبت معنی داری بر بازار کار و سطح اشتغال است. دادگر و ندیری (۱۳۸۴) در مقاله‌ای دیگر با عنوان “ارزیابی تأثیر جهانی‌شدن تجارت بر اشتغال بخش صنعت در ایران” به بررسی رابطه جهانی‌شدن با اشتغال صنعتی در یک دوره ۲۹ ساله (۱۳۸۰-۱۳۵۲) پرداخته‌اند که نتایج آزمون‌های صورت گرفته حاکی از تأثیر منفی جهانی‌شدن بر اشتغال زایی کل صنعت – صنایع واردات رقابتی و صنایع صادرات محور- است.
با مطالعه تأثیر جهانی‌شدن اقتصاد بر بازار کار کشورها، به ویژه در کشورهای در حال توسعه از جمله کشورهای ترکیه، هند، شیلی و مکزیک و استفاده از نتایج آزمون اقتصادسنجی در ایران، تأثیر منفی جهانی‌شدن بر اشتغال در بعضی از گروه‌ها مشخص شده ‌است و استفاده از مزیت‌های نسبی موجود، سعی در خلق مزیت‌های اقتصادی جدید، تجربه‌ی سایر کشورها و رقابتی تر کردن صنایع برای حضور مداوم در عرصه اقتصاد جهانی ضروری است(دادگر، ندیری ۱۳۸۵).
نتیجه‌ی مطالعه‌ی بابازاده و همکاران(۱۳۸۶) بیان کننده‌ی اثر مثبت آزادسازی تجاری بر رشد اقتصادی است به طوری که افزایش صادرات و کاهش نرخ‌های تعرفه دارا ی علامت مورد انتظار و مثبت بر رشد اقتصادی است. این مطالعه پیشنهاد می‌کند که با کاهش محدودیت‌های تجاری نظیرتعرفه‌ها از یک طرف و از طرف دیگر توسعه‌ی صادرات و هم‌چنین به‌کارگیری نیروی کار ماهر(به عنوان سرمایه ی انسانی) در رشد جهت افزایش رشد اقتصادی گام‌های اساسی برداشته شود. چراکه با آزادسازی تجاری از طریق کاهش تعرفه‌ها و توسعه‌ی صادرات و با تقویت نیروهای متخصص و کارآمد و به موازات آن‌ها اتّخاذ سیاست‌های هم گام با سیاست آزادسازی تجاری، می توان به رشد بالایی در اقتصاد دست یافت. به همین ترتیب از ظرفیت‌ها و توانایی‌های موجود، استفاده‌ی بهینه به عمل آمده و منابع و عوامل تولید نیز با حداکثر کارایی در تولید به کار گرفته می‌شود.

فرضيه 5 : زيبايي ظاهري سيستم بانكداري همراه در بانك صادرات از ديدگاه مشتريان رضايت بخش مي باشد
فرضيه 6 : قابليت اعتماد سيستم بانكداري همراه در بانك صادرات از ديدگاه مشتريان رضايت بخش مي باشد .
فرضيه 7 : پا سخگويي سيستم بانكداري همراه در بانك صادرات از ديدگاه مشتريان رضايت بخش مي باشد .
فزضيه 8 : جبران خسارات سيستم بانكداري همراه در بانك صادرات از ديدگاه مشتريان رضايت بخش مي باشد .
فرضيه 9 : تماس و ارتباط سيستم بانكداري همراه در بانك صادرات از ديدگاه مشتريان رضايت بخش مي باشد .
3-10- روش تجزيه وتحليل داده ها
به منظور تحليل داده ها وآزمون فرضيه هاي تحقيق از روش تحليل عاملي تأييدي و مدل يابي معادلات ساختاري و نيز براي تحليل جانبي از آزمون T وتحليل واريانس استفاده شده است به منظور مطالعه و تحليل ويژگي هاي جمعيت شناختي جامعه آماري مورد مطالعه تحقيق نيز از آمار توصيفي استفاده شده است .
3-10-1- مدل يابي معادلات ساختاري
مدل يابي معادلات ساختاري يك تكنيك چند متغيري ونيرومند از خانواده رگر سيون چند متغيري و به بياني دقيق تر بسط مدل خطي كلي است كه به پژوهش گر امكان ميدهد مجموعه اي از معادلات رگر سيون را به گونه همزمان مورد آزمون قرار دهد . مدل يابي معادلات ساختاري يك رويكرد آماري جامع براي آزمون فر ضيه هايي در باره روابط بين متغير هاي مشاهده شده ومكنون است كه به عنوان تحليل ساختا ري كوواريا نس ، مدل يابي علي و همچنين Lisrel ناميده شده است اما اصطلاح غالب در اين روزها مدل يابي معادله ساختاري يا به گونه خلاصه SEM است ( هومن 1387، 11 )
3-10-2- تحليل عاملي تأييدي
تحليل عاملي تأييدي در واقع يك مدل آزمون تئوري است كه در آن پژوهشگر تحليل خود را با يك فرضيه قبلي آغاز مي كند اين مدل كه مبتني بر يك شالوده تجربي ونظري قوي است مشخص مي كند كه كدام متغير ها با كدام عامل ها و كدام عامل با كدام عامل ها بايد هم بسته شوند . براي ارزش يابي روايي سازه نيز يك روش قابل اعتماد به پژوهش گر عر ضه مي كند تا از اين طريق بتوانند به گونه بارزي فرضيه هايي را در باره ساختار عاملي داده ها كه ناشي از يك مدل از پيش تعيين شده با تعدادو تركيب مشخصي از عامل هاست بيازمايد . ( هومن 1387 ، 296 ، 295 )
در تحليل عاملي تأييدي پژوهشگر به دنبال تهيه مدلي است كه فرض مي شود داده هاي تجربي را برپايه چند پارامتر نسبتأ اندك توصيف ، تبيين يا توجيح مي كند . اين مدل مبتني بر اطلاعات پيش تجربي در باره ساختار داده هاست كه ميتواند به شكل ،( 1 )تئوري يا فرضيه (2) يك طرح طبقه بندي كننده معين براي گويه ها يا پاره تست ها در انطباق با ويژگي هاي عيني شكل و محتوا (3) شرايط معلوم تجربي و يا (4) دانش حاصل از مطالعات قبلي در باره ی داده هاي وسيع باشد . ( هومن 1387 ، 295 )
در اين تحقيق باتوجه به بررسي وسيع مطالعات انجام گرفته در حوزه مدل ها وابعاد كيفيت ، خدمات الكترو نيك ، اطلاعات پيش تجربي در رابطه با ساختار داده ها وتدوين فرضيه هاي مربوطه وجود داشت لذا در اين پژوهش نيازي به اكتشاف اين عوامل و ابعاد نبوده و از تحليل عاملي تأ ييدي در اين رابطه استفاده شده است.
3-10-3 آزمون تحليل واريانس
براي آزمون برابري بيش از دو ميانگين مي توان از ابزار آماري بسيار مفيدي بنام تحليل واريانس يا ANOVA استفاده نمود به عبارت ديگر هرگاه هدف مقايسه برابري ميانگين چندين گروه باشد مي توان از اين روش استفاده نمود در اين روش تغييرات كل به دو بخش تجزيه مي شود :
تغييرات كل = تغييرات بين گروهي + تغييرات داخل گروهي
با بهره گرفتن از نسبت تغييرات بين گروهي به تغييرات داخل گروهي معيار F به دست خواهد آمد كه مبناي تصميم گيري در مورد فرض صفر و فرض مقابل است .
در صورتی که میانگین k گروه مورد مقایسه باشد در این صورت می توان فرض صفر و فرض مقابل را به صورت آماری زیر فرمول بندی نمود.
برای قضاوت در مورد فرض صفر بالا همان گونه که گفته شد و بر مبنای تجزیه تغییرات کل ( واریانس کل) جدول زیر بدست خواهد آمد . این جدول به جدول تحلیل واریانس معروف است و مهمترین بخش از روش تحلیل واریانس است.

3-11- تحلیل استنباطی داده ها
فرایند تجزیه و تحلیل ساختارهای کواریانس ( مدلسازی معادلات ساختاری) و تحلیل عاملی تاییدی شامل یکسری گام هایی است. به محقق توصیه می شود که حتما به طور متوالی ( پی در پی ) از این گام ها پیروی کند.
این گام ها عبارتند از:
1ـ بیان مدل
2ـ تخمین مدل
3ـ اصلاح مدل
4ـ آزمون فرضیه
5ـ تفسیر مدل
3-11-1- بیان مدل
این مرحله در واقع همان بیان رسمی مدل است و این مرحله یکی از مهمترین مراحل موجود در مدلسازی معادلات ساختاری است. در واقع هیچگونه تحلیلی صورت نمی گیرد. مگر اینکه اول محقق مدل خود را که درباره روابط میان متغیرها است را بیان و مشخص کند. این مرحله شامل فرمول بندی ( تنظیم) یک عبارت درباره یک مجموعه ای از پارامترها است. این پارامترها در زمینه مدلسازی معادلات ساختاری، ماهیت روابط میان متغیرها را نشان می دهد در مدلسازی معادلات ساختاری ، اندازه و علامت این پارامترها تعیین می شود این پارامترها به دو دسته ثابت و آزاد (FIX , FREE) تقسیم می شوند.
3-11-2- تخمین مدل
هنگامیه یک مدل بیان شد و حالت تعیین آن مورد ارزیابی قرار گرفت ، مرحله بعدی به دست آوردن تخمین پارامترهای آزاد از روی مجموعه ای از داده های مشاهده شده است. برای تخمین پارامترها و روش های تکراری از قبیل بیشینه درستنمایی ML یا حداقل مربعات ( مجذورات ) تعمیم یافته استفاده می شود.
روش کار در این رویه های تخمین به این صورت است که در هر تکرار ، یک ماتریس کواریانس ضمنی ساخته می شود و با ماتریس کواریانس داده های مشاهده شده مقایسه می گردد . مقایسه این دو ماتریس منجر به تولید یک ماتریس باقیمانده می شود و این تکرار ها تا جایی ادامه خواهد یافت که این ماتریس باقیمانده ، مینیمم شود.
گام های موجود در این مرحله به شرح زیر است.
جمع آوری داده ها :
داده ها می بایستی قبل از تخمین مدل و بعد از بیان مدل تعیین دار شده، جمع آوری شود در این مرحله انتنخاب اندازه نمونه مهم است چون که برخی از روش های تخمین موجود در LISREL و شاخص های X² نسبت به اندازه نمونه حساس هستند.
3-11-3- ارزیابی تناسب مدل
یک مدل وقتی گفته می شود که با یکسری داده های مشاهده تناسب دارد، که ماتریس کواریانس ضمنی مدل با ماتریس کواریانس داده های مشاهده شده هم ارز ( معادل) باشد. یعنی ماتریس باقیمانده و عوامل ( عناصر) ان نزدیک صفر باشند. البته تناسب به روش تخمین، مدل و ویژگی های داده مشاهده شده و بستگی دارد. به طور مثال هر چقدر پارامترهای آزاد یک مدل بیشتر شود مدل به طور زیادی احتمال دارد یا داده ها تناسب داشته باشد، به خاطر اینکه مقادیر پارامترها از روی داده ها تخمین زده می شود و باید توجه کرد که اثر بخش روش های تخمین مختلف به خاطر اندازه نمونه و پیچیدگی مدل، متفاوت هستند. گامهای مربوط به این مرحله عبارتست از :
بررسی معیار کلی تناسب مدل و قابلیت آزمون پذیری مدل و ارزیابی این موضوع که آیا اصلاحات مورد نیاز است یا خیر؟
هنگامیکه یک مدلی تخمین زده می شود برنامه نرم افزاری یکسری امارهایی از قبیل خطای استاندارد را درباره ارزیابی تناسب مدل (خوب بودن برازش مدل ) به صورت کل و متناسب با داده ها منتشر می کند. اولاً لازم است که تخمین های مدل را مورد بررسی قرار دهیم تا اطمینان حاصل کنیم که آیا مدل قابل آزمون است یا خیر ؟ دوماً بررسی معیار تناسب (برازش) کلی مدل مهمترین معیار به کار گرفته شده آزمون x² است.
اگر مدل قابل آزمون بود ولی با داده ها به طور مناسب تناسب و برازش نداشت. شاخص های اصلاحی که یک وسیله معتبری برای ارزیابی تغییرات مورد نیاز در بیان مدل هستند به کار می روند تا مدل متناسب با داده ها شوند.
که اثر بخشی روش های تخمین مختلف به خاطر اندازه نمونه و پیچیدگی مدل ، متفاوت هستند گام های مربوط به این مرحله عبارتست از:
بررسی معیار کلی تناسب مدل و قابلیت ازمون پذیری مدل و ارزیابی این موضوع که آیات اصلاحات مورد نیاز است یا خیر؟
هنگامیکه که یک مدلی تخمین زده می شود برنامه نرم افزاری یکسری آمارهایی از قبیل خطای استاندارد t-value , …. را درباره ارزیابی تناسب مدل ( خوب بودن بر ارزش مدل) به صورت کل و تناسب با داده ها منتشر می کند. اولاً لازم است که تخمین های مدل را مورد بررسی قرار دهیم تا اطمینان حاصل کنیم که آیا مدل قابل آزمون است یا خیر؟ دوماً بررسی معیار تناسب ( بر ارزش ) کلی دل مهم ترین معیار به کار گرفته شده آزمون X² است.
اگر مدل قابل آزمون بود ولی با داده ها به طور مناسب تناسب و برازش نداشت، شاخ های اصلاحی که یک وسیله معتبری برای ارزیابی تغییرات مورد نیاز در بیان مدل هستند به کار می روند تا مدل متناسب با داده ها شوند.
همان طور که گفته شد مهمترین شاخص تناسب مدل آزمون X² است. البته استفاده از این آزمون متضمن رعایت یکسری مفروضاتی است که در برخی از موارد، امکان نقض این مفروضات وجود دارد. با گسترش نارضایتی از آزمون X² یکسری شاخص های ثانویه ( ثانوی ـ فرعی ) به وجود آمد.
یک تفاوت مهمی که بین آزمون تناسب X² و شاخص های تناسب ثانویه وجود دارد. مربوط به اندازه ارزش هایی می شود که در این شاخص ها برای این که یک مدل تناسب داشته باشد باید وجود داشته باشد ازمون X² به واقع شاخص Badness of fit است و هر چه ارزش های آن کوچکتر باشد نشان می دهد مدل تناسب بهتری دارد اما در مقابل ، شاخص های تناسب ثانوی از قبیل AGFI , NFI , GFI که واقعاً شاخص های goodness of fil هستند در این شاخص ها ، هر چقدر ارزش آنها بیشتر باشد مدل تناسب بیشتری دارد.
3-11-3-1- مهم ترین شاخص های تناسب مدل :