برای افزایش سرعت اجرای برنامه با بهره گرفتن از اطلاعات گذشته سیستم می­توان مشخص کرد که در برخی باس‏ها به ندرت از یک نوع رزرو بکار گرفته می‏شود، که برای این باس­ها می‏توان قید نامساوی متناظر با آن نوع رزرو را بدون در نظر گرفتن رزرو به قید مساوی تبدیل کرد. برای مثال اگر به نتایج مطالعات موردی مراجعه شود دیده خواهد شد در ساعات مختلف برخی از رزروهای پیشنهاد شده پذیرفته نخواهند شد. اما ممکن است پیش­داوری در زمینه انتخاب محل رزرو برای مسئله مشارکت واحدها به جواب غیر بهینه منجر گردد و یا مسئله را غیر ممکن سازد. در انتهای این بخش با معرفی مفهوم نوع باس می‏توان به دید مناسبی برای حذف برخی از این قیود رسید.

در صورت استفاده از معادلات پیشنهادی، توان عبوری از خطوط در صورت رخداد حوادث را می‏توان به صورت (۲-۱۹) مدل کرد. در رابطه (۲-۱۹)، s و r به ترتیب بیانگر باس فرستنده و دریافت کننده توان در خط l می‏باشند.

بردار حد بالای توان عبوری از خطوط بعد از وقوع حوادث است. اگر شبکه به این صورت مدل شود دیگر نیاز به لحاظ کردن قید تأمین توان بعد از وقوع هر یک از حوادث محتمل وجود ندارد. بعلاوه نیاز به در نظر گرفتن یک متغیر برای هر یک از انواع رزرو پیشنهاد شده در باس­های شبکه به ازای هر یک از حوادث وجود ندارد. این مطلب سرعت اجرای برنامه را بالا خواهد برد. در بخش بعد از زیربرنامه­ای استفاده خواهد شد که به کمک آن می‏توان برخی از قیود نامساوی روابط (۲-۱۷) و (۲-۱۸) را حذف کرد [۴۱].

۲-۴-۲ زیربرنامه تعیین نوع باس­ها بعد از وقوع هر حادثه

بعد از وقوع هر حادثه باس­های شبکه به دو زیرمجموعه تقسیم می­شوند. برای اینکه شبکه به سلامت حادثه احتمالی را پشت سر بگذارد افزایش تولید یا کاهش مصرف در باس­های نوع اول بهره­بردار را در جلوگیری از دست دادن بار کمک می­ کند. برعکس کاهش تولید و یا افزایش مصرف در برخی باس­های دیگر (باس­های نوع دوم) برای سپری کردن این حادثه مفید خواهد بود. در این بخش از روشی استفاده می­ شود که نوع باس­ها را بعد از وقوع هر حادثه تعیین می­ کند. برخی از قیودی که در ادامه معرفی می­شوند به نوع باس وابسته هستند بنابراین قبل از بررسی زیربرنامه­های مربوط به شبکه در حالت عادی و امنیتی آن لازم است نوع باس­ها تعیین گردد. همانطور که بیان شد انجام این زیربرنامه سبب می­گردد که شبکه به نحوی مدل شود که با تعداد قیود کمتری بتوان پاسخ مسئله بکارگیری واحدها را با لحاظ کردن قیود امنیتی بدست آورد. علاوه بر این انجام این زیربرنامه تصویر مناسبی از نوع رزروهای موردنیاز در هر باس و در هریک از حادثه­ها ارائه می‏دهد.
در این زیربرنامه در هر یک از بازه­های زمانی موردنظر تابع هدف بصورت رابطه (۲-۲۰) در نظر گرفته می­ شود به ازای هر باس دو نوع متغیر تعریف می­ شود. متغیر اول میزان از دست دادن بار و متغیر دوم میزان از دست رفتن تولید بعد از وقوع حادثه موردنظر تعریف می­ شود. در نظر گرفتن یک متغیر کفایت می­ کند اما در عمل ملاحظه شد که در نظر گرفتن متغیرها به این نحو دقت و سرعت روش را بالا می­برد. در نظر گرفتن تابع هدف بصورت مربعی ارائه شده در رابطه (۲-۲۰) به باس­های مشابه شانس یکسانی برای قرار گرفتن در دسته­های مشابه می­دهد. برای مثال اگر با وقوع یک حادثه در صورت نبود رزرو لازم باشد در مجموع ۱۰ مگاوات از توان مصرفی باس­های i و j قطع شود. اگر تابع هدف به صورت مجموع قطعی بار این دو باس نوشته شود، این امکان وجود دارد که برنامه در یک باس ۱۰ مگاوات بار را برای قطع کردن در نظر بگیرد و در باس دیگر قطعی بار نداشته باشد (و یا حالات مختلف دیگر). اما اگر تابع هدف را به صورت مجموع مربعات قطعی بار در نظر بگیریم، مطمئناً میزان قطعی بار در هردو باس ۵ مگاوات بهینه­ترین جواب است [۴۱].

و  میزان از دست رفتن بار و تولید می­باشد. برنامه در هر یک از بهینه­سازی­های این مرحله تابع هدف را برای کمینه شدن دنبال می­ کند. قیود موجود در این مرحله در درجه اول قید تامین توان رابطه (۲-۲۱) و سپس بیشینه توان قابل عبور از خطوط شبکه رابطه (۲-۲۲) خواهند بود. در رابطه (۲-۲۲) برای سرعت بخشیدن از ضرایب انتقال تولید استفاده شده که این امر تعداد متغیرها را کاهش می­دهد [۴۸].

همانگونه که اشاره شد این زیر برنامه را می‏توان در T×K زیر برنامه با بهره گرفتن از پردازش موازی انجام داد. وقتی بهینه­سازی هر مرحله به پایان رسید و جواب پیدا شد برای حادثه  ام در بازه زمانی  ام در باس  ام داریم:

و  بیانگر نوع باس برای تامین رزرو در صورت وقوع هر حادثه است. این باس در این حادثه متعلق به گروه اول است اگر  و در غیر اینصورت متعلق به گروه دوم می­باشد. با معلوم شدن نوع باس­ها در هر تکرار، تعداد قیود نامساوی (۲-۱۸) به طوری که این قید تنها در باس­های نوع دوم وجود دارد کاهش می­یابد؛ همچنین تعداد قیود نامساوی (۲-۱۷) نیز بدین صورت که این قید تنها در باس­های نوع اول وجود دارد کاهش می­یابد.