نوآوری ابزار لازم برای کارآفرینی است. از این رو سازمانها باید نوآوری را به عنوان عامل کلیدی در استراتژی‌هایشان درک کرده و به توسعه بپردازند.

ایجاد جو کارآفرینانه در سازمان
برای اینکه مجدداً انگیزه‌ای برای نوآوری در شرکتهای  امروزی ایجاد گردد، مهم‌ترین گام و گام نهایی، سرمایه‌گذاری سنگین در فعالیتهای کارآفرینانه‌ای است که موجب تجلی تفکرات جدید در یک محیط نوآور می‌شود.
توسعه تیم‌های کارآفرینی
در شرکتهایی که نسبت به تشکیل اینگونه تیم‌ها احساس تعهد می‌شود، نشانی از تغییر وجود دارد، در واقع آنها دگرگونی یا انقلابی را در پیش گرفته‌اند (تقی زاده و همکاران،۱۳۸۶).
۲-۲-۶-۳-مدل  کارآفرینی سازمانی از دیدگاه فرای
از نظر فرای حرکت به سوی ایجاد کارآفرینی در کل سازمان فرآیندی است که نیاز به برنامه ریزی دارد؛ این برنامه ریزی شامل پنج مرحله بوده و این مراحل عبارتند از:
کل سازمان، کارآفرینی را می‌پذیرد. یک ساختار زنده و پویا در سازمان توسعه داده می‌شود.
بخش محصولات جدید، به طور رسمی در سطح معاونین ایجاد می‌شود تا تولیدات جدید را رهبری کرده و به تشویق دیگران در سازمان بپردازد..
تشکیلات فرعی برای محصولات جدید، به طور مستقل ایجاد می‌شود.این واحد پیشنهادها را از افراد پذیرفته  و آنها را برای سرمایه‌گذاری ارزیابی می‌کند.
یک شرکت سرمایه‌گذار به طور مستقل می‌شود تا پیشنهادهای داخلی یا خارجی را مطابق با معیارهای مرسوم سرمایه‌گذاری مخاطره آمیز می‌باشد، بررسی و حمایت می کند.
بخشی در واحد منابع انسانی سازمان ایجاد می‌شود تا به آمومزش مدیران پرداخته و آنها را به همایش‌های کارآفرینی سازمان اعزام کند(تقی زاده و همکاران،۱۳۸۶).
۲-۲-۶-۴-مدل ۴E:
مدل ۴E توسط زاویر مندوزا در کتاب وی با عنوان کارآفرینی سازمانی(۲۰۰۴ ) مطرح شده است. این مدل هدف گرا است که سعی می‌کند به چهار هدف اصلی که برای موفقیت کارآفرینی سازمانی مهم هستند دست یابد، الین چهار هدف عبارتند از
اثربخش
توانمندسازی
برابری در پاداش و مزایا
تساوی در اختیارات و آزادی عمل
مدل ۴Eمدلی عمومی و کلی است که چهارچوبی را برای موفقیت سازمانی ارائه می‌دهد که این چهارچوب بر روی چهارپایه و اساس اصلی قرار دارد. همچنین مدل فوق برای  تضمین موفقیت کارآفرینی در سازمان دو پیشنهاد ارائه می‌کند:
۱-پاداشهای معتبر و قابل توجه: به کارآفرینان سازمان به جای ارتقا، پاداشهای قابل توجه و مهم اعطا شود.
۲-کارآفرینی دوره‌ای(نوبتی): این موضوع به تغییر و تعویض نوبتی کارآفرینان در سازمان اشاره دارد.در این حالت کارآفرین سازمانی، از یک فرصت(پروژه)بهره برداری شده به یک فرصت در حال شکل گیری(بالقوه) منتقل می‌گردد.این انتقال غالباً با پاداش‌های مهم و قابل توجه همراه است.

شکل(۲-۲۴-) مدل کارآفرینی سازمانی۴Eزاویر مندوزا(۲۰۰۴)
۲-۲-۶-۵-مدل کارآفرینی سازمانی آنتونیک و هیسریچ
این دو محقق با بررسی هایی که انجام داده‌اند هشت بعد را برای کارآفرینی سازمانی برشمرده‌اند. آنها معتقدند که کارآفرینی سازمانی بایستی به عنوان مفهوم چند بعدی متمایز و در عین حال مرتبط نگریسته شود(آنتونیک و هیسریچ، ۲۰۰۳). ابعاد کارآفرینی سازمانی از دیدگاه آنتونیک و هیسریچ  عبارتند از:
۱و۲: ایجاد  شرکتها یا واحدهای مستقل و کسب و کار جدید
واحدهای جدید ویژگی برجسته کارآفرینی سازمانی هستند که می توانند منجر به ایجاد کسب و کارهای جدید در درون سازمان منتج شوند. در شرکت‌های تأسیس یافته بزرگ و کوچک، واحدهای تأسیس یافته جدید می‌توانند شامل تشکیل واحدهای کاملاً رسمی مستقل یا نیمه مستقل باشند ورود به کسب و کار جدید را می توان به فعالیت‌های اصلی سازمان نزدیک دید. ورود به کسب و کار جدید تازگی ای در درون ساختار فعلی سازمان پدیدار می‌کند(تسلیمی و همکاران، ۱۳۸۵: ۳۶). ورود به  کسب و کار جدید ویژگی‌های برجسته کارآفرینی است چون این می‌تواند بوسیله تعریف مجدد محصولات یا  خدمات شرکت و یا بوسیله توسعه بازارهای جدید منجر به ایجاد کسب و کار جدید داخل یک سازمان موجود شود؛ در شرکتهای برزگ این مورد می‌تواند باعث شکل دهی بیشتر واحدهای مستقل یا نیمه مستقل، ایجاد واحد کسب و کار مستقل و جریان‌های جدید ‌باشد. در همه سازمانها بدون توجه به اندازه آن سازمان بعد ریسک ایجاد کسب و کار جدید اشاره به ایجاد کسب و کار جدید داخل سازمان موجود بدون توجه به سطح استقلال دارد(آنتونیک و هیسریچ، ۲۰۰۱نقل از تاج الدین، ۱۳۸۴).
۳و۴:  نوآوری در محصول ، خدمات  و فرایند
شومپیتر بر این باور است که کارآفرینی سازمانی واژه ای است که از درون دنیای کسب و کار برخواسته و به عنوان توانایی استفاده از منابع یا روش های جدید است که منجر به خلق محصولات و خدمات جدید در محیط سازمانی می‌شود، از دیدگاه وی کارکرد اولیه و عمده کارآفرینی، نوآوری است(ایال و اینبار، ۲۰۰۳). از دیدگاه آنتونیک و هیسریچ نوآوری به توانایی تلفیق منابع در روشی برای خلق کالا و روش های تولیدی جدید و گشودن بازارهای جدید اشاره دارد(ایال و اینبار، ۲۰۰۳). جنینگز و لامپکین بر این باورند که سازمان کارآفرینانه نسبت به سازمان‌های معمولی، محصولات جدیدتر و بازارهای جدیدتری را ایجاد می کنند(مقیمی، ۱۳۸۳). برعکس ابعاد قبلی این بعد از کارآفریی سازمانی مربوط به نوآوری خدمات یا  محصول با تأکید بر توسعه و نوآوری در تکنولوژی است. نایت توسعه یا ارتقای محصولات و خدمات و همچنین فنون و تکنولوژی‌ها در تولید را به عنوان بخشی از نوآوری سازمانی قرار داده است. زاهرا نوآوری محصول و کارآفرینی تکنولوژیکی را به عنوان نمود نوآوری شرکتهای تولیدی در نظر می‌گیرد (زاهرا ،۱۹۹۳ به نقل از تسلیمی و همکاران،۱۳۸۵) و کارآفرینی سازمانی را شامل توسعه محصول جدید،‌ بهبود محصول و روش ها و رویه‌های جدید تولید می‌داند(زاهرا ،۱۹۹۳ به نقل از تاج الدین، ۱۳۸۴). در نوآوری در فرایند، سعی بر این است که با افزایش یا کاهش مراحل فرایند تجربه‌ی مشتری را بهبود ببخشند. نوآوری در فرایند تولید باعث می شود که شرکت ، مزیت هایی بر رقبا به دست آورد که عبارتند از: ۱) افزایش سرعت فرایند تولید و ۲) افزایش قابلیت انعطاف تولید از یک محصول به محصول دیگر(دهقان نجم، ۱۳۸۸). وقتی نوآوری در محصولی به وجود می‌آید، شرکت‌ها تلاش می‌کنند که  کاربرد این محصول جدید را افزایش دهند. هزینه تحقیق و توسعه شرکت‌هایی که بر روی نوآوری در توسعه محصول کار می‌کنند، بسیار بیشتر از شرکت‌هایی است که تحقیقات بنیادی انجام می‌دهند. این نوآوری نیاز به دیدگاه ساختاریافته‌ای برای تعریف و حل مشکل و مهارت‌های مرتبط با مهندسی ، بخصوص شیمی و مهندسی مکانیک دارد و به دلیل محیط رقابتی باید کار تحقیق به سرعت به نتیجه برسد. بنابراین باید رابطه متقابل بین کارکنان بخش‌های تولید و تحقیق و توسعه وجود داشته باشد.
مطالعات نشان می دهد که هزینه جلب یک مشتری هفت برابر هزینه حفظ آن می باشد، بنابراین نوآوری در خدمات یکی از مسائل مهم در رقابت محسوب می شود. نوآوری در ارائه خدمات مستلزم توسعه تخصص کارکنان در معرفی و ارائه فنی و مناسب محصول است(دهقان نجم، ۱۳۸۸). نوآوری در ارائه خدمات با سطح نسبتاً پایین سرمایه‌گذاری صورت می گیرد و برگشت سرمایه آن سریع است. البته این نوآوری در کوتاه مدت مزیت رقابتی را فراهم می‌کند.
محیط پیرامونی:
پویایی
فرصت های فناورانه
رشد صنعتی
تقاضا برای محصولات و خدمات جدید
مطلوبیت تغییر
رقابت سبقت جویانه
کارآفرینی سازمانی:
مخاطره جویی فعالیت های جدید
استعداد تقلید
خودتجدیدی
پیشگامی
عملکرد:
رشد سودمندی
سازمان:
ارتباطات
نظارت های رسمی
جست و جوی محیط پیرامون