بنابراین تمامی فرضیه های اصلی و فرعی این تحقیق مورد قبول هستند.

۵-۳ بحث و نتیجه گیری
خستگی صنعتی به عنوان عاملی منفی بر عملکرد شغلی متغیر وابسته در این تحقیق محسوب می­ شود. هدف از این تحقیق سنجش میزان تاثیر عامل شخصیتی تهییج طلبی کارکنان بر خستگی آنان است که طی تحلیل داده های به دست آمده از پرسشنامه این نتیجه حاصل می­ شود که در جامعه مورد بحث هر چه قدر تهییج طلبی کارکنان بالاتر باشد و میل به تحریکات هیجانی خارجی بالاتر باشد در شغل خود کمتر دچار خستگی خواهند شد.
تحقیقات “فیشر” نشان داده است که افراد با تهییج طلبی بالا غالباً بیشتر دچار خستگی می­شوند، این درحالی است که تحقیقی درباره ارتباط میان میزان تهییج طلبی در مشاغل خاصی صورت نگرفته است (فیشر^[۱۳۹]، ۱۹۹۳). نتایج تحقیق پیش رو نتایج معکوسی نسبت به تحقیق “فیشر” نشان می­دهد. با بررسی پیشینه تحقیقات در این مورد تحقیقی که مبین دلیل این تغییرات باشد پیدا نشده است اما تغییرات نتایج می ­تواند مرتبط با ماهیت شغل مورد بررسی و تناسب شغل و شاغل توجیه گردد. این مساله نشان می­دهد که در این شغل به سبب داشتن ماهیتی حساس که به دور از یکنواختی می­باشد، نیازمند کارکنانی با شخصیتی تهییج طلب می­باشد. نتایج این تحقیق می ­تواند در جذب کارکنان برای این شغل حائز اهمیت باشد، از آن جهت که شخصیت متناسب با شغل می ­تواند در کاهش خستگی کارکنان موثر باشد.
در تحقیق پیشرو اثر تعدیلی دو متغیر “ادراک زمان” و “سن” افراد مورد توجه قرار گرفت. با بررسی اثر تعدیلی متغیر ادراک زمان در کارکنان این نتیجه حاصل شد که هرچه قدر کارکنان دارای شخصیتی با ادراک زمان سریعتر باشند ارتباط معکوس تهییج طلبی و خستگی صنعتی تعدیل می­ شود، به این معنا که افرادی که زمان برای آنها سریعتر می­گذرد، کمتر تحت تاثیر شخصیت تهییج طلب خود دچار خستگی صنعتی می­شوند. در مقایسه با مقاله آقای “وات^[۱۴۰]” که نشان می­دهد افراد با استعداد دلزدگی بالا ادراک زمان کندتری نسبت به افراد با استعداد دلزدگی پایین­تر دارند، نتایج تحقیق پیشرو نتایج معکوسی نسبت به تحقیق آقای “وات” نشان می­دهد.(وات، ۱۹۹۱) با بررسی پیشینه تحقیقات در این مورد تحقیقی که مبین دلیل این تغییرات باشد پیدا نشده است. تغییر نتایج می ­تواند مرتبط با ماهیت شغل مورد بررسی، هوش افراد، محیط کاری و رضایت شغلی بررسی باشد که از مولفه های موثر بر خستگی صنعتی می­باشد. (بیسن و پیریا، ۲۰۱۰، ص ۱۰۷-۱۱۱)
با نگاهی به نتایج به دست آمده از مقاله آقای ویتمن که نتیجه گیری کرده است، بالا رفتن سن باعث کندتر شدن “ادراک از زمان در افراد می­ شود” (ویتمن^[۱۴۱] و لنهوف^[۱۴۲]، ۲۰۰۵) و همچنین نتایج به دست آمده از تحقیقات زاکرمن که نتیجه گیری کرده است، با بالا رفتن سن تهییج طلبی افراد پایین­تر می ­آید (زاکرمن، ۱۹۸۴)، اثر متغیر سن در تحقیق پیشرو نیز بررسی شد که نتیجه تحلیل آماری داده های به دست آمده حاکی از این است که در سنین بالاتر اثر معکوس تهییج طلبی افراد با خستگی صنعتی در آنها تعدیل می­ شود که با مقایسه با نتیج آقای زاکرمن در این مورد همسو می­باشد.
همچنین در سنین بالاتر اثر تعدیلی ادراک زمان بر دو متغیر مستقل و وابسته بیشتر تعدیل می­ شود. به عبارت دیگر در سنین بالاتر اثر تعدیلی ادراک زمان قوی تر از اثر تعدیلی آن درسنین پایین­تر می­باشد، که با تحقیقات ویتمن در مورد تاثیر زمان بر ادراک زمان همسو می­باشد.
۵-۴ الویت بندی عوامل اثرگذار
الویت بندی عوامل مؤثر بر تهییج طلبی به ترتیب اهمیت بر اساس نتایج به دست آمده از تحلیل آماری داده ها به شرح زیر می­باشد:
جدول ۵-۴ اولویت بندی عوامل موثر بر متغیر تهییج طلبی

الویت بندی عوامل مؤثر بر خستگی صنعتی به ترتیب اهمیت:
جدول ۵-۵ اولویت بندی عوامل موثر بر متغیر خستگی صنعتی