۱-اهمیت یافتن مردم در اداره امور جامعه و پیدایش و گسترش نظامهای سیاسی و اجتماعی مردم سالار
۲-تجربه اندوزی از روند های توسعه در دهه های گذشته بیانگر این حقیقت است که عدم مشارکت مردم در فرایند توسعه سبب وارد آمدن زیانهای فراوان شده است.
۳-عدم تطابق طرحها و برنامه های شهرسازی با نیازهای و خواسته های مردم و بروز نارضایتی ها و واکنش ها ی منفی نسبت به این طرحها از سوی مردم طی دهه های گذشته .
۴-اهمیت یافتن فرایند تهیه طرحهای شهرسازی و به اصطلاح فرایند نگر شدن طرحها
۵-عدم توانایی مالی دولتها برای تامین مالی طرحهای شهرسازی
۶-احساس تهدید منافع شهروندان
۷-پیچیدگی فزاینده زندگی شهری
۸-جلوگیری از وابستگی جامعه به دولت
مزایای مشارکت مردمی در مدیریت یکپارچه شهری :
۱-سهیم شدن مردم در قدرت
۲-افزایش سطح آگاهی های عمومی جامعه
۳-ایجاد حس مسئولیت اتماعی و تعلق به جامعه
۴-بهبود کیفیت طرحها و برنامه های شهری
۵-اتخاذ تصمیمات درست تر و منطقی تر
۶-تدوین هدفهای صحیح تر برای برنامه ها و طرحهای شهری
۷-ارتقای کیفیت اجرای طرحها و پروژه ها
۸-کاهش هزینه ها
۹-برقراری پیوند بین مردم و طرحها و برنامه های شهری
۱۰-عدم تمرکز برنامه ریزی (طوسی نژاد ، ۱۳۸۶)
محدودیت های مشارکت مردمی :
مشارکت مردمی اغلب امری مطلوب به شمار می آید ، اما ایجاد آن در سطح گسترده جامعه کار چنان ساده ای نخواهد بود و برنامه ریزان و مسئولان شهری در عمل برای جلب مشارکت و اعمال نظر شهروندان با مشکل روبرو می شوند . مخالفان کنترل شهروندی بحث های زیادی را مطرح کرده اند، از جمله این که چنین نظارتی از سوی شهروندان به طور جدی سد راه ارائه ی خدمات عمومی می شود ؛ همچنین ممکن است هزینه بر و نارسا باشد و امکان سوء استفاده را به افرادفرصت طلب بدهد. ولی در نهایت می توان اذعان داشت که همکاری بخش عمومی و خصوصی با شهروندان در امور شهری ، امری مورد پسند و مطلوب است. (سعیدیان ، ۱۳۸۸)
به طور کلی می توان گفت که از جمله عواملی که باعث می شود که شهروندان در طرح ها مشارکت نداشته باشند عبارتند از :
۱-عدم اعتماد مردم به طراحان واجرا کنندگان طرح
۲-بیگانگی مردم با این گونه طرح ها
۳-نبود سازمان های مردمی مناسب و منسجم
۴-حضور مهاجران در این بافت ها
۵-” مسائل محیط اجتماعی وجود معتادان ، ولگردان ، دلالها ، شلوغی محل و …
۶-اعتقادات و باورهای تاریخی به اصل مشارکت
۷-استیجاری بودن ملک
۸-امکانات اقتصادی محدود و درآمد ناچیز
۹-سطح سواد و تحصیلات ، درجه شهرگرایی و شهرنشینی و زندگی مدنی “(حاجی نژاد و منصوری ، ۱۳۸۳ )
تئوری ها و نظریه های مدیریت یکپارچه شهری:
لودیکو کوارونی[۳]
معمار و نظریه پرداز ایتالیایی در سال های ۱۹۸۷-۱۹۱۱ بوده است. وی دارای نظریات قابل ملاحظه ای در باب مرمت شهری می باش، نظریات کوارونی در خصوص مرمت شهری به شرح ذیل می باشند.
چند وجوهی بودن مرمت شهری. توجه به تمامی وجوه اقتصادی-کالبدی و … در مرمت شهری
احیای بافت تاریخی از وجوه متفاوت
اصول مورد نظر کوارونی در مورد مرمت شهری:
هماهنگ: ایجاد هماهنگی میان طرح شهر و طرح مرمت شهری که امری لازم و ضروری است.
پویایی: با توجه به وجوه اقتصادی در بافت های تاریخی شهری امری ضروری می باشد. بر اساس نظریه و اصول پیشنهادی کوارونی می توان به این نتیجه رسیدند هدف وی از ایجاد تداخل دریافت کهن، بهبود عملکرد با احترام گذاشتن به کالبد زنده و پویایی شهری است. کالبد پیشنهادی وی معاصر سازی است و شیوه وی در اقدام بافت های تاریخی بهسازی و نوسازی بر مبنای برنامه ریزی ملی شهری می باشد. روش پیشنهاد کوارونی بازسازی شهری و روش جامع مرمت بافت شهری بوده است.
دیدگاه نظری کوارونی:
چند وجهی بودن مرمت شهری: توجه به کالبدی، اقتصادی و …
احیاء بافت تاریخی از وجوه متفاوت
اصول مورد توجه در مرمت:
