آموزش فراگیر طناب زنی«طرح ویژه دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی» به عنوان یک ورزش پایه، ساده، بومی، کم هزینه و سهل الوصول یکی از برنامههای محوری و مهم برای اشاعه فرهنگ ورزش و ارتقای سلامتی و نشاط آینده سازان میهن اسلامی ایران محسوب می گردد.بر همین اساس تلاش و کوشش بیش از پیش مدیران در کلیه سطوح علی الخصوص واحدهای آموزشی مورد انتظار وزارت آموزش و پرورش بوده و نهایتاً نتیجه بخشی این حرکت ارزنده، تاثیر در سلامت جسمانی دانش آموزان خواهد بود (طرح های ورزشی ملی دوره تحصیلی ابتدایی ۱۳۹۱، ۱۲۲).

طرح تنیس روی میز:
تنیس روی میز از جمله ورزش هایی می باشد که در کلیه سطوح سنی می توان به آن پرداخت و علیرغم سادگی از پرتکنیکترین و ظریف ترین ورزش های دنیا می باشد که در تمامی جزئیات آن نکات ظریف و مهم آموزشی دخیل بوده و اگر از آغاز شرایط یادگیری مبتنی بر اصول صحیح آموزشی و علمی پایه گذاری گردد قطعا موفقیت بهتر و پیشرفت سریع تری بدنبال خواهد داشت. طرح تنیس روی میز، طرحی است که در قالب ساعت درس تربیت بدنی مدارس اجرا می شود و جامه ی هدف آن کلیه دانش آموزان پایه پنجم مدارس کشور می باشد. اهداف این طرح عبارتند از:
۱- تقویت بعد آموزشی و بهره وری ساعت درس تربیت بدنی
۲- بهبود وضعیت بدنی و ارتقای آمادگی جسمانی دانش آموزان
۳- تامین نیازههای حرکتی و پیشگیری از عوارض ناشی از فقر حرکتی
۴- بسترسازی مناسب جهت رشد و شکوفایی استعدادهای ورزشی دانش آموزان در سنین پایین و تقویت تیم های ملی دانش آموزان (طرح های ورزشی ملی دوره تحصیلی ابتدایی ۱۳۹۱، ۱۲۸)
طرح دو و میدانی
دو و میدانی ناب‌ترین و اصیل‌ ترین رشته ورزشی است و به اندازه تاریخ آفرینش انسال قدمت دارد.
دویدن ورزشی ساده است که نیاز به امکانات زیادی ندارد، انجام آن تنها نیاز به اراده و پشتکار دارد. انجام مداوم این ورزش فواید بسیاری برای سلامتی به همراه دارد. طرح دو و میدانی، طرحی است که در قالب ساعت درس تربیت بدنی مدارس اجرا می شود و جامه ی هدف آن کلیه دانش آموزان پایه ششم مدارس کشور می باشد (طرح های ورزشی ملی دوره تحصیلی ابتدایی ۱۳۹۱، ۱۲۹).
۲-۳- پیشینه تحقیق
۲-۳-۱ تحقیقات انجام شده در داخل کشور
تحقیقات مشابهی که در رابطه با موضوع پژوهشی، در داخل کشور از سال ۱۳۶۸ انجام گرفته است عبارتند از:
کاشف، مجتهدی (۱۳۶۸) به بررسی وضعیت جاری مدارس و شناخت مشکلات و تنگناههای آن پرداخته اند؛ که جامعه آماری این پژوهش را، کلیه شرکت کنندگان در سومین گردهمایی کارشناسان و مسئولان تربیت بدنی مناطق و شهرستانها در مشهد مقدس که در تاریخ آبان ماه سال ۱۳۶۸ برگزار گردیده است شامل می شدهاند. یافته های تحقیق آنها نشان داد:
۱- اکثر مدارس با کمبود امکانات مواجه هستند.
۲- مهمترین مشکلات درس تربیت بدنی را به ترتیب الویت، امکانات ورزشی ناکافی،کمبود معلم ورزش،فقدان فضای ورزشی مناسب، عوامل جغرافیایی، کمبود اطلاعات معلم ورزش و عدم همکاری مدیران مدارس تشکیل می دهند.
کریمی (۱۳۶۹) به بررسی وضعیت جاری ورزش دبیرستان های دخترانه تهران پرداخت؛ یافته های تحقیق وی نشان داد:
۱- مشکلات اجرایی درس تربیت بدنی دبیرستانهای دخترانه تهران، به ترتیب اولویت، کمبود وسایل ورزشی، کمبود فضای فیزیکی مدرسه، کمبود معلم و مربی و نبودن شرایط مناسب و مساعد ذکر شده است.
۲-۲/۵۸ درصد دانش آموزان اظهار داشته اند که در ساعت درس تربیت بدنی، دو یا سه کلاس با هم ورزش می کنند.
در تحقیق دیگری کاشف (۱۳۷۰) به بررسی و تجزیه و تحلیل وضعیت برنامههای جاری تربیت بدنی مدارس آذربایجان غربی پرداخت؛یافته های تحقیق وی نشان داد:
در بعد برنامه ریزی ۸/۸ درصد مسئولان تربیت بدنی مناطق آن را ضعیف، ۷/۱۲درصد آن را متوسط، ۶/۲۰ درصد خوب، ۷/۱۷ درصد آن را عالی ارزیابی نموده اند. اما معلمان ورزش همین سوال را بیشتر متوسط،ضعیف و خوب ارزیابی نموده اندو ۹/۳۱ درصد معلمان که بالاترین درصد در این میان است به ارزش متوسط رای داده اند.
۲- بیشتر اولیای دانش آموزان، علاقه مندی و حساسیت لازم را نسبت به درس ورزش ندارند.
۳- فقدان برنامه ریزی، اولین الویت رادر فهرست مشکلات درس تربیت بدنی به خود اختصاص داده است.
۴- نیمی از مدیران مدارس، به ارزشیابی درس تربیت بدنی اهمیت نداده و در چگونگی اجرای آن حساسیت لازم را نشان نمی دهند.
۵- کمبود معلم ورزش، به عنوان یکی از عوامل بازدارنده پیشرفت درس تربیت بدنی محسوس بوده است.
دقیقه رضایی(۱۳۷۱) به بررسی وضعیت تربیت بدنی در مدارس پسرانه استان خراسان پرداخت، یافته های تحقیق وی نشان داد:
۱- کمبود معلم ورزش کارآمد و متخصص از اصلی ترین مشکلات درس تربیت بدنی بوده است.
۲- حساسیت اولیای دانش آموزان در مورد پیشرفت ورزشی فرزندانشان مطلوب نبوده است.
۳- وضعیت فضاها و تاسیسات ورزشی در حد تاسف باری بوده است.
همت فر (۱۳۷۱) به بررسی وضعیت موجود درس تربیت بدنی در مدارس استان لرستان پرداخت، یافته های پژوهش او عنوان کرد:
۱- میزان تمایل مدیران مدارس متوسطه در تخصیص بودجه بیشتر جهت برنامه های تربیت بدنی ۵۰ درصد و در حد زیاد بوده است.
۲- بعد برنامه ریزی از نظر دبیران ورزش، با میانگین نسبی کل ۶/۴۳ درصد در موقعیت متوسطی قرار دارد.
۳- روش تدریس تربیت بدنی از نظر دبیران ورزش مدارس متوسطه، با میانگین نسبی ۱/۵۸ درصد نمایانگر وضعیت نسبی خوبی است.
لطیفی (۱۳۷۲) به بررسی و ارزشیابی وضعیت کنونی درس تربیت بدنی در شهرستان دزفول پرداخت، یافته های تحقیق او نشان داد:
یکی از عمده ترین مشکلات اجرایی درس تربیت بدنی کمبود امکانات شامل تور، توپ و فضای آموزشی است.
مسئولان تربیت بدنی از مدارس بازدید نمیکنند.
۶۲ درصد دبیران تربیت بدنی عقیده دارند که انجمن های اولیا و مربیان همکاری لازم را با معلمان تربیت بدنی جهت رفع مشکلات ندارند.
سلطانی و هادیپور(۱۳۷۲) به بررسی مشکلات و تنگناهای موجود در درس تربیت بدنی آموزشگاههای استان چهارمحال بختیاری از دیدگاه مدیران و دبیران تربیت بدنی پرداخت؛ نتایج تحقیق او عبارتند از:
کمبود نیروی انسانی در بخش ورزش
کمبود امکانات ورزشی که در اولویت آن، سالنهای ورزشی سر پوشیده است.
عدم آشنایی والدین به نقش ورزش و عدم پیگیری وضعیت ورزشی دانش آموزان از طرف آنها.
عدم ارزشیابی مداوم از کار دبیران و مدیران.
گایینی (۱۳۷۲) به بررسی مشکلات درس تربیت بدنی مدارس سراسر کشور پرداخت؛ مهمترین نتایج تحقیق او نشان داد:
بخشهایی از اصول و اهداف کلی تربیت بدنی در آموزش و پرورش، مورد توجه جدی قرار نگرفته است.
نبود امکانات ورزشی به عنوان مشکل اصلی در راه توسعه و گسترش درس تربیت بدنی مطرح است.
فضاهای ورزشی مناسب در مدارس کم است.
ارزشیابی درس تربیت بدنی با مشکل روبروست.
دانش فنی و تخصصی مسئولان تربیت بدنی، معلمان و مربیان ورزش در وضعیت مطلوبی نیست.
تابش (۱۳۷۵) به بررسی مسائل آموزشی و اجرایی درس تربیت بدنی از نظر مدیران و معلمان ورزش سه مقطع تحصیلی دختر و پسر در شهرستان فسا پرداخته است.
یافته های پژوهش وی نشان داد:
از نظر مدیران مدارس و دبیران ورزش، کلاسهای حرکات اصلاحی برای دانش آموزان با نقصهای حرکتی و ضعف عضلانی در حد متوسطی تشکیل می شود،لذا در حد نامطلوبی است.
میزان تمایل اکثر مدیران در تخصیص هزینه بیشتر جهت برنامه ریزی آموزشی تربیت بدنی در حد زیاد بیان شده است،بنابراین میزان تمایل در حد مطلوبی است.
از نظر ۴۳ درصد مدیران مدارس و ۴۵ درصد دبیران ورزش شهرستان فسا ،امکان خرید وسایل ورزشی با توجه به استعداد بدنی و ذهنی و جنس دانش آموزان در حد متوسط و حدود ۲۱ درصد مدیران ۲۰ درصد از دبیران ورزش این امکان را در حد زیاد و بسیار زیاد بیان داشتهاند.
مشکلات اجرایی درس تربیت بدنی در مدارس به ترتیب اولویت از نظر مدیران:
کمبود امکانات ورزشی، کمبود بودجه و اعتبارات لازم کمبود معلم ورزش، عوامل جغرافیایی، فقدان برنامه ریزی صحیح و عدم همکاری مسئولین.
رضاعی (۱۳۷۵) مقایسه عوامل آموزشی درس تربیت بدنی از دیدگاه مدیران و دبیران ورزش مدارس راهنمایی پسرانه دولتی و غیرانتفاعی استان مازندران را انجام داد،یافته های تحقیق وی نشان داد:
نظارت و کنترل در مدارس غیردولتی به نسبت مدارس دولتی از طرف مسئول تربیت بدنی در حد کمتر صورت میگیرد.