ناصحی وحق بیان

۱۳۸۷

بیمه گذاران زیان دیده بیمه اتومبیل در شهر تهران

دسترسی،سادگی،مبلغ پرداختی،برخورد کارکنان،رضایت

بیمه گذاران از تمامی عوامل عملکردی رضایت دارندومبلغ خسارت پرداختی شرکت، بیشترین تاثیر را بر رضایت مشتریان دارد.

 

سید جوادین و دیگران

۱۳۸۸

مودیان مالیاتی حاضر در اداره کل امور مالیاتی

کارکنان، قانون، فرهنگ، ارتباطات، انتظارات، رضایت

شاخص ها و مؤلفه ها دارای میانگین بالاتر از ۳ باشد ، سازمان از توانمندی لازم جهت رضایتمندی مؤدیان برخوردار است ، چنانچه این شاخص ها ، میانگین کمتر از ۳ را دارا باشد ، سازمان از توانمندی لازم جهت رضایتمندی مؤدیان مالیاتی برخوردار نیست.

 

میر فخرالدینی ودیگران

۱۳۸۸

دانشجوبان استفاده کننده از امکانات کتابخانه مرکزی دانشگاه یزد در شش ماهه دوم سال ۱۳۸۷

ابعاد کیفیت خدمات، خدمات درک شده ، خدمات مورد انتظار، کیفیت خدمات ادراک شده

توانایی شبکه عصبی در پیش بینی کیفیت خدمات که به مدیران سازمانهای خدماتی بخصوص مسئولان کتابخانه ها و مراکز اطلاع رسانی در تصمیم گیری کمک می کند.

 

میرغفوری ودیگران

۱۳۸۸

۶۰ نفر از مهمانان هتل ها

لایه ورودی : مولفه های سنجش کیفیت خدمات (امنیت، اغذیه، کارکنان، سیستم اداری و پذیرش، اتاق ها و فضای داخلی هتل، محل هتل و فضای پیرامونی آن، امکانات تفریحی و رفاهی) لایه خروجی : ارزیابی کلی از خدمات

شبکه های عصبی مصنوعی با بهره گرفتن از داده ها جمع آوری شده توسط مدل سروکوآل وزنی نسبت به مدلهای دیگر ، با دقت بیشتری قادر به ارزیابی کیفیت خدمات و پیش بینی رضایتمندی مشتریان است.

 

رادفر و دیگران

۱۳۸۹

استفاده کنندگان از خدمات ارائه شده توسط دستگاه های خودپرداز (ATM) شعبات بانک صادرات در سطح شهر تهران در شش ماهه اول سال ۱۳۸۸

شاخص های رضایت (سرعت، مطلوبیت مکانی، تنوع خدمات، سهولت دسترسی، استفاده ، صحت، کنترل بازخور، قابلیت اعتماد، آگاهی مشتریان) انتظارات مشتری، استنباط مشتری، رضایت مشتری

چنانچه انتظارات مشتریان از شاخص های مربوط به بانک و شاخصهای مربوط به مشتری خیلی زیاد باشد، آنگاه انتظارات مشتری از رضایت خیلی زیاداست .
اگر ادراک مشتریان از شاخصهای مربوط به بانک و شاخصهای مربوط به مشتری متوسط باشد، آنگاه ادراک مشتری از رضایت متوسط است.

 

حقیقی و دیگران

۱۳۸۹

۱۲۰ مشتری مرد و ۱۲۰ مشتری زن سه بانک دولتی کشور

کیفیت خدمات، جنسیت، رضایت

شبکه عصبی قابلیت بسیار بالایی برای پیش بینی میزان رضایت کلیه مشتریان بانک دارد. اهمیت جنبه های مختلف کیفیت خدمات بانک برای مشتریان زن و مرد متفاوت است.

 

تقی زاده و زینلی کرمانی

۱۳۹۰

۱۰۰ نفر از مدیران شرکت های قطعه سازی خودرو در آذربایجان شرقی

لایه ورودی (اعتماد، ارتباط، اثرگذاری، زندگی، فعالیت، مشارکت، همکاری، انسجام) لایه خروجی : رضایت مشتری

بین سرمایه اجتماعی و رضایت مشتری رابطه معناداری وجود دارد.

 

نوربخش و دیگران

۰

 

 

 

Placenta

 

۰

 

۱

 

۰

 

۱

 

۰

 

 

 

Pericard

 

۰

 

۱

 

۰

 

۰

 

۱

 

 

 

Abscess

 

۱

 

۰

 

۰

 

۰

 

۱

 

 

 

Biopsy

 

۰

 

۱

 

۰

 

۰

 

۱

 

 

 

۴-۴- نتایج مربوط به واکنش زنجیره ای پلی مراز
۴-۴-۱-استخراج ژنوم
جهت استخراج DNA باکتری انتروکوک از باکتری های کشت داده شده در محیط بلادآگار و بایل اسکولین آگار، استفاده گردید.DNA استخراج شده با بهره گرفتن از پروتکل های استخراج ژنوم که قبلاً توضیح داده شده اند، انجام و با دستگاه اسپکتروفوتومتر مورد سنجش قرار گرفت و با توجه به میزان جذب در nm 260 و نسبت ۲۸۰/۲۶۰، روش استخراج ژنوم از بافت و محیط کشت با بهره گرفتن از روش فنل-کلرفرم انتخاب و استفاده گردید. در ضمن DNA استخراج شده علاوه بر ارزیابی توسط اسپکتروفوتومتر بر روی ژل ۱ درصد، الکتروفورز شد. در این روش، DNA استخراج شده را الکتروفورز کرده و از روی شدت باند های شکل گرفته روی ژل، می‌توان به کیفیت و تا حدی کمیت DNA پی­برد. این روش، تجربی بوده و به مهارت آزمایشگر بستگی دارد
۴-۴-۲- نتایج مربوط به الکتروفورز محصولات PCR :
ابتدا ژنوم های استخراج شده با روش شرح داده شده در بخش پیشین روی ژل آگارز برده شدند.
شکل ‏۰-۱۳: نتایج حاصل از الکتروفورز نمونه های DNA استخراج شده از نمونه­ها
سپس نتایج حاصل از PCR ژن aac(6’)-Ie-aph(2’’)-Ia با طول bp369 انجام و روی ژل آگارز Load گردید.
شکل ‏۰-۱۴: نتایج حاصل از الکتروفورز نمونه ها با پرایمرهای ژن aac(6’)-Ie-aph(2’’)-Ia با طول bp369
شکل ‏۰-۱۵: : نتایج حاصل از الکتروفورز نمونه ها با پرایمرهای ژن های aph(3’)-IIIa و ant(4’)-Ia ، به ترتیب با طول ۵۲۳ جفت باز برای PCR استاندارد و طول ۲۹۶ جفت باز برای Multiplex PCR

در PCR ژن aac(6’)-Ie-aph(2’’)-Ia از کل نمونه های ادرار ۳۸% ، زخم ۵%، پلور ۳%، آسیت ۳%، خلط، مایع مفصلی، BAL، برونش، پروستات، بیضه، بافت هیپ، خون و نمونه واژینال وسینوس هر یک ۱% PCR مثبت شد و PCR مایع نخاعی منفی شد.
در PCR ژن ant(4’)-Ia از کل نمونه­های ادرار ۱۹% ، زخم ۴%، مایع نخاعی ۳%، پلور، آسیت، خلط ، نمونه واژینال هر یک ۱% PCR مثبت شدند و در مایع مفصلی، BAL، برونش، پروستات، بیضه، بافت هیپ، خون وسینوس PCR منفی شد.
در PCR ژن aph(3’)-IIIa از کل نمونه های ادرار ۳۷% ، زخم ۴%، مایع نخاعی ۱%، پلور۲%، خلط۲%، آسیت، مایع مفصلی، بافت هیپ هر یک ۱% PCR مثبت شدند و در نمونه واژینال، BAL، برونش، پروستات، بیضه، و سینوسPCR منفی شد.
در نهایت واکنش PCR برای هر سه ژن با هر سه جفت پرایمر و به طور جداگانه برای هر دو تا پرایمر انجام شد.
شکل ‏۰-۱۶: نتایج حاصل از الکتروفورز ژن­های مورد بررسی. الف) سمت راست: نتایج حاصل از PCR استاندارد .ب) سمت چپ: نتایج حاصل از Multiplex PCR

۱۷. الگوهای متفاوت
۱۸. روش نبودن معیار
۱۹. استانداردهای نامربوط و غیرواقعی
۲۰. عدم دقت و اعتبار ارزیابی
۲۱. بازخور ضعیف به کارکنان
۲۲. سایر مشکلات ارزیابی عملکرد
۲-۱۵- چگونه می‌توان از مشکلات ارزیابی اجتناب کرد؟
در طراحی و تدوین نظام ارزیابی عملکرد، به ویژه آن دسته از سیستم‌های ارزیابی که مستلزم ارزیابی ذهنی عملکرد می‌باشند، مسایل و مشکلات جدی و مهمی رخ می‌دهند که باید آنها را رفع کرد. در این بخش شیوه‌هایی که می‌توان برای بهبود توانایی ارزیابی‌ها جهت انجام ارزیابی‌های صحیح مورد استفاده قرار داد را توضیح می‌دهیم.

۱ – کاهش تعصبات ارزیابی‌کننده
۲ – بهبود عملکرد ناموثر
۳ – از چندین شاخص استفاده شود
۴ – توجه به رفتارها و بی‌توجهی به ویژگیها
۵ – تهیه یک پرونده شخصی
۶ – چندین نفر ارزیابی کنند
۷ – گزینش داور
۸ – آموزش ارزیابیها
۹ – ارائه بازخور به ارزیابی‌کنندگان
۲-۱۶- نگاهی اجمالی به فرمهای ارزیابی عملکرد کارکنان دولت
۲-۱۶-۱- حیطه شمول هریک از فرمهای ارزیابی
۱)فرم ارزیابی عملکرد مدیران میانی (فرم شماره یک):برای ارزیابی معاونین سازمانها ،موسسات وشرکتها مدیران کل،مدیران، معاونین مدیرکل (به غیر ازمدیران واحدهای استانی ومشاغل همتراز)
۲)فرم ارزیابی عملکردمدیران پایه (عملیاتی) وسرپرستان(فرم شماره دو):برای ارزیابی رییس اداره،قسمت،گروه ومشاغل همتراز
۳)فرم ارزیابی عملکرد کارمندان (فرم شماره سه):برای ارزیابی تمامی کارمندان درسطوح مختلف که مشمول بند الف وب نمی باشند مورد استفاده قرارمی گیرد.
۲-۱۶-۲-مروری برنحوه تکمیل فرمهای ارزیابی عملکرد:
مجموع امتیاز درهر سطح ارزیابی ۱۰۰می باشد که ۴۰امتیاز مربوط به شاخص های اختصاصی و۶۰امتیاز مربوط به شاخصهای عمومی است.
فرمهای ارزیابی عملکرد تمامی سطوح از دوبخش اصلی به شرح زیر تشکیل شده است:
الف)شاخص اختصاصی :
دربرگیرنده شاخصهای اختصاصی مدیران وکارمندان بوده ستونهای محورهای ارزیابی، شاخص های ارزیابی،واحد سنجش ،هدف مورد انتظار وسقف امتیازتوسط دستگاه های اجرایی مشخص هریک ازواحدهای سازمانی تکمیل ودراختیار ارزیابی شوندگان قرارمی گیرد.دردستورالعمل اجرایی ارزیابی عملکرد عملکرد کارمندان ابلاغ شده به دستگاه های دولتی (بندهای یک ودو ماده یک).دستگاه های اجرایی مکلفند اهداف عملیاتی سالیانه هریک از واحدهای تابعه خود را تعیین وحداکثر تا پایان فروردین ماه هرسال برای اجرای همان سال ابلاغ نمایند.سپس واحدهای تابعه تمام دستگاه های اجرایی موظفند اهداف عملیاتی ابلاغ شده رادرقالب شاخص هایی قابل اندازه گیری تعریف وآن رامبنای ارزیابی عملکردمدیران کارمندان هریک از واحدهای تابعه قراردهند.این شاخصها تاپانزدهم اردیبهشت هرسال درقالب فرم به کارکنان ومدیران تحت پوشش ابلاغ می گردد.
ستون مربوط به تحلیل عملکرد ازاهمیت بالایی برخوردار است .بنابراین دستگاهه مکلفند نقاط قوت،نقاط قابل بهبود واقدامهای لازم براب بهبود عملکرد رابررسی وتحلیل نموده وبراساس آن تغییرات لازم رادر برنامه های اجرایی،نحوه اجرا،توانمندی سازی کارمندان و….برای سال آتی اعمال نموده وبا همکاری کارکنان نسبت به تحقق نقاط قابل بهبود اقدام نمایند.
ب)شاخصهای عمومی:
دربرگیرنده شاخصهای عمومی وتوانمندسازها می باشد.این شاخصها درتمامی دستگاه های اجرایی مشترک وشامل پنج مهور (ابتکاروخلاقیت )(مهارت هاوتوانمندی ها))،((خدمات برجسته))،((آموزش ))،((رضایت ارباب رجوع)) است.امتیاز دومحور مهارت وتوانمندی هاوخدمات برجسته براساس نتیجه بدست امده از بخش((الف))شاخصهای اختصاصی تعیین خواهد شد.فرمهای ارزیابی عملکرد توسط ارزیابی شوند تکمیل شده وتوسط ارزیابی کننده(مدیرواحد)تایید میشود.نتایج پس ازبررسی مدارک ومستندات وتایید نهایی توسط کمیته تحول اداری،قابل استنادمی باشد.
۲-۱۶-۳- کاربرد نتایج حاصل از ارزیابی عملکرد فرد درماموریت سازمان:
۱)مدیران وکارمندان که مجموع امتیازارزیابی عملکرد انها درپنج سال متوالی ۸۵درصدباشد ازیک طبقه شغلی تشویقی (حداکثریک باردرطول خدمت)بهرمندمی شوند.
۲)نتایج حاصل از ارزیابی عملکرد مدیران وکارمندان مبنای پرداخت هرگونه پاداش می باشد.
۳)مدیران وکارمندان که مجموع امتیاز ارزیابی آنها درسه سال متوالی یا پنج سال متناوب حداقل ۸۵درصد باشددرمعرفی به دوره های آموزشی خارجی (بورس)ازاولویت برخوردارهستند.
۴)کسب حداقل ۸۵درصد ازمجموع از مجموع امتیاز ارزیابی عملکرد کارمندان درسال قبل برای هرگونه ارتقا شغلی ازجمله انتصاب درپست های مدیران پایه الزامی است .درمورد مدیران میانی دوسال گذشته مبنای عمل می باشد.
۵)مدیران وکارمندانی که امتیاز ارزیابی عملکرد آنها درسه سال متوالی یا چهارسال متناوب از پنجاه درصد کل امتیاز پیش بینی شده کمتر باشد درصورت نداشتن شرایط بازنشستگی،بازخرید می گردند.
۲-۱۷- اداره کل ورزش وجوانان خراسان رضوی دریک نگاه
باتوجه به اینکه این پژوهش به بررسی اثربخشی ارزیابی عملکرد مدیران وکارکنان اداره کل ورزش وجوانان پرداخته است درذیل اهداف وشرح وظایف کلی ادارات ورزش وجوانان بیان می گردد:
۲-۱۷-۱- شرح وظایف اداره کل ورزش و جوانان استان
ایجاد بستر رشد تعالی، شادی و نشاط، فرهنگ ورزش و سلامت در بین آحاد جامعه و نسل جوان
تلاش در راستای تحقق اخلاق اسلامی در ورزش و تربیت جوانان در سطح استان
برنامه ریزی و تلاش در جهت تحقق برنامه های وزارتخانه در امور جوانان
توسعه و تعمیم ورزش و پرورش نیروی بدنی و تقویت روحیه سالم در سطح استان
تنظیم و اجرای برنامه های توسعه کمی و کیفی ورزش در سطح استان
بررسی و ایجاد زمینه های مناسب جهت گسترش ورزش و تفریحات سالم در روستاها و مناطق در سطح استان
برنامه ریزی به منظور ارتقاء ورزش قهرمانی، حرفه ای، همگانی و روستایی و عشایری در سطح استان
بررسی شرایط اجتماعی و اقلیمی مناطق مختلف استان و علایق و گرایش های مردم به ورزش های خاص متناسب با شرایط اقلیمی، امکانات و زیرساخت های استان

کلوندی و همکاران (۱۳۹۰) در مطالعه­ ای به تأثیر تمرینات الاستیک، پلایومتریک و مقاومتی بر عملکرد
بی­هوازی والیبالیست­های نخبه استان کردستان پرداختند. بدین منظور ۳۰ والیبالیست نخبه را بصورت تصادفی به سه گروه، تمرین الاستیک (۱۰ نفر)، تمرین پلایومتریک (۱۰ نفر) و گروه تمرین مقاومتی (۱۰ نفر) تقسیم کردند. هر سه گروه ۸ هفته و هر هفته دو جلسه به تمرینات از پیش تعیین شده پرداختند. قبل و بعد از ۸ هفته از کلیه­ آزمودنی­ها، آزمون دوی۷۲/۴۵ متر و قدرت عضلانی پا (اسکات) گرفته شد. نتایح تحقیق نشان دهنده کاهش معنادار، رکورد دویدن ۷۲/۴۵ متر در گروه الاستیک نسبت به سایر گروه­ ها و همچنین افزایش میانگین قدرت عضلانی، گروه الاستیک و مقاومتی نسبت به گروه پلایومتریک بود (۴۰).
۲-۸-۲- تحقیقات انجام شده در خارج کشور
پوتیگر^[۶۷] (۱۹۹۹) تأثیر ۸ هفته تمرینات پلایومتریک را به توان عضلانی و تارهای عضلانی ۱۹ دانشجوی مرد بررسی کرد. تمرینات سه جلسه در هفته تشکیل شد. آزمودنی­ها در این مطالعه در دو گروه قرار گرفتند. یک گروه تمرینات پلایومتریک به تنهایی و گروه دیگر ترکیبی از تمرینات هوازی و پلایومتریک را انجام دادند. پروتکل تمرینات پلایومتریک شامل پرش عمودی، جهیدن و پرش عمقی و پروتکل برنامه ترکیبی شامل همان تمرینات پلایومتریک و بلافاصله ۲۰ دقیقه تمرینات هوازی با ۷۰ درصد ضربان قلب بیشینه بود. نتایج نشان دهنده پیشرفت معنادار در اوج توان و افزایش در پل­های عرضی نوع یک و دو از قبل تمرینات تا پس از آن، در هر دو گروه بود (۷۵).
ویتزک^[۶۸] (۲۰۰۰) تحقیقی برای بررسی اثر ۹ ماه تمرین پلایومتریک بر جرم استخوان و اجرای اندام تحتانی بر روی دختران ۱۹-۱۵ ساله انجام داد. بدین منظور ۵۳ آزمودنی را در دو گروه قرار داد. گروه کنترل شامل ۲۷ نفر و گروه آزمایش شامل ۲۵ نفر بودند. گروه آزمایش ۳ روز در هفته به تمرینات پلایومتریک پرداختند. از همه افراد در دو مرحله­ پیشآزمون و پسآزمون جرم استخوان، توان و تعادل پویا اندازه گیری شد. نتایج بدست آمده نشان از عدم تفاوت معنادار در جرم استخوان دو گروه داشت و هر دو گروه درصد تغییرات یکسانی در جرم استخوان داشتند. همچنین قدرت عضلات باز کننده زانو و تعادل در گروه تجربی افزایش معناداری داشت که این تغییرات در گروه کنترل بسیار ناچیز بود (۸۹).

در تحقیق انجام شده توسط دیالو^[۶۹] (۲۰۰۱)، تأثیر ۱۰ هفته تمرینات پلایومتریک بر روی اجرای فیزیکی ۲۰ بازیکن فوتبال در رده سنی ۱۲ تا ۱۳ ساله مورد بررسی قرار گرفت. آزمودنی­ها در دو گروه ده نفری کنترل و تجربی قرار گرفتند. گروه تجربی هر هفته سه جلسه تمرینات پلایومتریک شامل: پرش، تمرینات با مانع و اسکیپینگ را انجام دادند. تست­های مورد استفاده در این پژوهش عبارت بودند از: پرش اسکات، پرش عمقی، ۱۵ ثانیه ریباند و دوی سرعت ۴۰، ۳۰، ۲۰ متر. نتایج تحقیق نشان دهنده افزایش اجرای ورزشکاران در مدت کوتاه تمرین و حفظ این بهبود پس از یک دوره کاهش تمرین بود (۶۰).
میلر و همکاران^[۷۰] (۲۰۰۲) اثر ۸ هفته تمرینات پلایومتریک در خشکی و آب را بر فاکتورهای اجرا، کوفتگی عضلانی و دامنه حرکتی ۴۰ آزمودنی در سه گروه (خشکی، آب، کنترل) مقایسه کردند و افزایش معناداری در توان گروه آب در مقایسه با دو گروه دیگر گزارش کردند، امّا در هیچ کدام از گروه­ ها پیشرفت معناداری در پرش عمودی گزارش نشد که ممکن است دلیل آن استفاده از تمرینات سبک و متوسط در ۴ هفته اول باشد (۷۰).
همچنین در مطالعه­ ای دیگر، استوجانویچ^[۷۱] و کوستیج^[۷۲] (۲۰۰۲) به بررسی تأثیر ۸ هفته تمرینات پلایومتریک بر توان انفجاری (پرش عمودی)، ۳۳ والیبالیست پرداختند. تمرینات دو تا سه جلسه در هفته بود. آزمودنی­ها در این مطالعه در دو گروه قرار گرفتند. آن­ها برای اعتباریابی نتایج، از آزمون­های سد کردن، آبشار زدن و آزمون پرش سارجنت استفاده کردند. نتایج نشان دهنده پیشرفت معنادار گروه تجربی در هر سه آزمون بود. گروه کنترل نیز که در طی این مدت به تمرینات معمول والیبال پرداخته بودند، در پس آزمون نسبت به پیش آزمون در هر سه آزمون پیشرفت معناداری را نشان دادند. تفاوت بین گروهی در پسآزمون هر سه آزمون با کنترل عامل پیشآزمون، معنادار گزارش شد، همچنین پیشرفت گروه تجربی بیشتر از گروه کنترل گزارش شد (۸۳).
در تحقیقی تأثیر ۸ هفته تمرینات پلایومتریک در خشکی و آب توسط رابینسون^[۷۳] و همکارانش (۲۰۰۴) بر شاخص اجرایی (قدرت، نیرو و سرعت) و درد ماهیچه­ای بررسی شد. در این تحقیق ۳۳ دانشجوی زن که بصورت تصادفی انتخاب شده بودند شرکت کردند. شاخص­ های اجرا در هفته­های اول، سوم و ششم مورد ارزیابی قرار گرفتند. در پایان شاخص­ های اجرا در هر دو گروه افزایش یافت اما میزان درد عضلانی در گروه خشکی در مقایسه با گروه آب بطور چشمگیر در ابتدا و در مراحل بعدی افزایش یافت. بر­اساس شواهد می­توان نتیجه گرفت تمرینات پلایومتریک در آب تأثیر مشابهی با تمرینات پلایومتریک در خشکی دارند، با این تفاوت که باعث کاهش درد عضلانی می­شوند (۸۰).
گرگوری^[۷۴] و همکارانش (۲۰۰۴) در تحقیقی به بررسی تغییرات عصبی- عضلانی ناشی از یک برنامه ۶
هفته­ای تمرینات پرشی پلایومتریک روی ورزشکاران مرد دانشگاهی پرداختند. بدین منظور از ۱۹ بسکتبالیست ۱۸ تا ۲۰ ساله به صورت داوطلب استفاده شد. سپس آزمودنی­ها در قالب دو گروه، آزمایش ۱۱ نفری و گروه شاهد هشت نفری تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل تمرینات پرشی پلایومتریک و تمرینات کششی ایزوتونیک بود. در نهایت نتایج تحقیق نشان داد که تمرینات پلایومتریک می­توانند برای بهبود مشارکت عصبی- عضلانی و کاهش ریسک آسیب لیگامنت صلیبی استفاده شوند (۶۲).
مارکوویچ^[۷۵] و همکاران (۲۰۰۵) اثر ۱۰ هفته تمرینات پلایومتریک و سرعتی را بر روی ویژگی­های مورفولوژی شش مرد فعّال بررسی و گزارش کردند که چنین تمریناتی منجر به کاهش معناداری در شاخص توده بدن (۹/۰ درصد)، وزن خالص بدن (۴/۰ درصد)، درصد چربی بدن (۱/۶ درصد) و وزن بدن
(۱ درصد) می­ شود (۶۸).
مارتل^[۷۶] و همکاران (۲۰۰۵) به منظور بررسی اثر تمرینات پلایومتریک در آب بر روی پرش عمودی و قدرت عضلانی، ۱۹ والیبالیست زن را به صورت تصادفی انتخاب کردند و آن­ها را به دو گروه تقسیم کردند، گروه اول به مدت ۶ هفته و ۲ روز در هفته به تمرینات پلایومتریک در آب و گروه دوم به تمرینات
انعطاف­پذیری پرداختند. در این مطالعه قدرت پا بعد از ۶ هفته و پرش عمودی بعد از ۲، ۴ و ۶ هفته سنجیده شد نتایج پیشرفت مشابهی را در دو گروه بعد از ۴ هفته نشان داد، ولی دو هفته آخر ۸ درصد پیشرفت فقط در گروه پلایومتریک در آب مشاهده شد، همچنین هر دو گروه بهبود در انعطاف­پذیری و کشش زانو را نشان دادند. بنابراین می­توان نتیجه گرفت که تمرینات پلایومتریک در آب به همراه تمرینات والیبال موجب بهبودی پرش عمودی نسبت به گروه کنترل می­ شود (۶۹).
در پژوهشی میلر^[۷۷] و همکاران (۲۰۰۶) به بررسی اثر ۶ هفته تمرینات پلایومتریک بر چابکی پرداختند. بدین منظور آن­ها ۲۸ آزمودنی را در دو گروه تجربی و کنترل قرار دادند. از آزمودنی­ها پیشآزمون و پسآزمونی شامل تست تی، آزمون ایلینویز و آزمون صفحه نیرو برای اندازه ­گیری زمان نیروی عکس­العمل زمین گرفته شد. گروه تجربی آزمون چابکی را سریعتر از گروه کنترل انجام داد، همچنین کاهش زمان تماس با زمین، گروه پلایومتریک در مقایسه با گروه کنترل نشان داد (۷۱).
در مطالعه­ ای دیگر ریمنت^[۷۸] و همکاران (۲۰۰۶) اثر یک برنامه ۴ هفته­ای تمرینات پلایومتریک را بر پرش عمودی، ۴۰ یارد سرعت، ۱۰ یارد سرعت و توان بی­هوازی سنجیدند. در این پژوهش از ۱۷ بازیکن
۲۴-۱۸ ساله هاکی استفاده شد. برای اندازه ­گیری توان بی­هوازی از دوچرخه وینگیت استفاده شد. نتایج نشان دهنده تفاوت معنادار در میانگین توان بی­هوازی، بیشینه توان نسبی، توان مطلق، پرش عمودی پای راست و پرش عمودی پای چپ بود. بنابراین به نظر می­رسد که دو روز در هفته تمرینات پلایومتریک برای ۴ هفته برای بهبود پرش عمودی تک پا و مجموع توان، کافی باشد. اما همین میزان تمرین برای بهبود زمان رکورد ۴۰ یارد سرعت و ۱۰ یارد سرعت، پرش عمودی جفت پا، حداقل توان و میزان حداقل توان نسبی کافی نمی ­باشد (۷۹).
جاکوبسن^[۷۹] (۲۰۰۷) در یک تحقیق ۶ هفته­ای به مقایسه تأثیر تمرینات پلایومتریک در خشکی و آب را بر روی پرش عمودی ۲۱ مرد فعال (۵/۲±۲۴ سال) پرداخت. پروتکل تمرینی پلایومتریک بصورت دو روز در هفته انجام شد. نتایج تحقیق نشان­دهنده افزایش معنادار پرش عمودی در هر دو گروه خشکی و آب بود تفاوت در اجرای بین دو گروه آب و خشکی وجود نداشت، اما تفاوت معناداری بین دو گروه تجربی و کنترل در پرش عمودی وجود داشت (۶۴).
همچنین در پژوهش انجام شده توسطجوزف^[۸۰] و شافر^[۸۱] (۲۰۰۷)تأثیر یک برنامه­ی ۶ هفته­ای تمرینات پلایومتریک در آب و خشکی بر توان عضلانی، چابکی، اوج گشتاور و کوفتگی عضلانی در ۱۸ دانشجوی داوطلب بررسی شد. جلسات تمرین بصورت دو جلسه در هفته بود. پروتکل تمرینی پلایومتریک شامل:
لی­لی کردن و جهش به طرفین و عقب و جلو بود. همچنین در این تحقیق از آزمون “کین کُم” برای سنجش اوج گشتاور زانو، آزمون سارجنت برای سنجش توان، آزمون لفت برای چابکی و پرسشنامه برای اندازه ­گیری میزان کوفتگی عضلانی مورد استفاده قرار گرفت. در نهایت اختلاف معناداری در توان و چابکی بین سه گروه مشاهده نشد، اما در اوج گشتاور زانو هنگام باز شدن اختلاف معناداری قبل و بعد از انجام پروتکل وجود داشت. همچنین اختلاف معناداری در گروه خشکی در میزان کوفتگی عضلانی نسبت به دو گروه دیگر وجود داشت. بنابراین می­توان نتیجه گرفت که تمرین در آب همرا با کوفتگی عضلانی کمتری می­باشد (۶۵).
پیرز- گومز^[۸۲] (۲۰۰۸) در تحقیقی اثر ۶ هفته برنامه ترکیبی وزنه­برداری با تمرینات پلایومتریک را بر روی آمادگی جسمانی، ترکیب بدن و سرعت اکستنشن زانو در هنگام شوت زدن، توان عضلانی، دوی سرعت، توان بی­هوازی مورد سنجش قرار داد و به این نتیجه رسید که توان عضلانی و سایر فاکتورها در گروه تجربی نسبت به گروه ک
نترل دارای افزایش قابل ملاحظه و معناداری می­باشد (۷۳).
کامپو^[۸۳] و همکاران (۲۰۰۹) اثرات تمرینات پلایومتریک را بر ترکیب بدن، قدرت انفجاری و سرعت شوت زدن زنان والیبالست مطالعه کردند. در این تحقیق، افزایش معناداری در توانایی پرش پس از طی ۶ هفته و در سرعت شوت زدن بعد از ۱۲ هفته مشاهده کردند، امّا اثر تمرینات پلایومتریک بر روی ترکیبات بدن قابل ملاحظه نبود (۵۷).
در تحقیقی که واسیل^[۸۴] و بازانوک^[۸۵] (۲۰۱۱) تأثیر تمرینات پلایومتریک را در ۲۱ بازیکن والیبال (۱۲ زن، ۹ مرد) در رده سنی ۱۹-۱۲ ساله بررسی کردند، مدّت برنامه تمرینات پلایومتریک ۱۶ هفته و هر هفته دو جلسه بود. کلیه­ آزمودنی­ها در آزمون­های پرش طول ایستاده، پرتاب توپ مدیسین­بال به سمت بالا به مدت ۱۰ ثانیه، پرتاب توپ مدیسین­بال از بالای سر به سمت دیوار مقابل به مدت ۱۰ ثانیه، پرش ارتفاع، پرش عمودی تا ارتفاع حداکثر به مدت ۱۰ ثانیه و حداکثر ارتفاع پرش عمودی شرکت کردند.پارامتر توان انفجاری پاها پیشرفت و رشد قابل توجهی نداشت اما پرتاب توپ تمرین و پرش عمودی حداکثر تا ارتفاع حداکثر در ۱۰ ثانیه که قدرت و نیروی سرعت را اثبات می­ کند تفاوت معناداری را نشان داد این تغییرات در گروه دختران برجسته­تر بود (۸۶).
اراضی و اسدی (۲۰۱۱) بهمقایسه اثر ۸ هفتهتمریناتپلایومتریکدر آب وزمین بر روی قدرت عضلانی پا، دویسرعت۵/۳۶ متر و ۶۰ متر و آزمون تعادلپویا دربازیکنان بسکتبالجوان پرداختند. آن­ها در این پژوهش از ۱۸ مرد بسکتبالیست در رده سنی ۶۴/۱۸۱/۱۸ بصورت داوطلب استفاده کردند، سپس آزمودنی­ها را در سه گروه پلایومتریک در آب و پلایومتریک در خشکی و کنترل تقسیم نمودند. گروه تجربی ۸ هفته و هر هفته سه جلسه به مدت ۴۰ دقیقه به تمرینات پلایومتریک پرداختند. نتایج نشان داد اختلاف معناداری بین گروه آب و خشکی در هر یک از متغییرهای مورد آزمایش وجود ندارد. اما تفاوت معناداری در سرعت ۵/۳۶ متر و ۶۰ متر و یک تکرار بیشینه پا نسبت به گروه کنترل مشاهده شد (۵۱).
در تحقیقی باولی^[۸۶] (۲۰۱۲) تأثیر تمرینات پلایومتریک را بر روی ۹۱ بازیکن نوجوان بسکتبال در سه گروه (خشکی، آب، کنترل) بررسی کرد، مدت برنامه تمرینات پلایومتریک ۱۲ هفته و بر روی فاکتورهای شاخص حجم بدن، توان حداکثر قدرت پا، دوی سرعت ۳۰ متر، پرش عمودی، انعطاف­پذیری بود. تفاوت معنادار درون­گروهی در هر دو گروه خشکی و آب مشاهده کرد امّا هیچ تفاوت معناداری در بین دو گروه آزمودنی مشاهده نکرد (۵۴).
واسزی و همکاران (۲۰۱۳) تأثیر یک برنامه تمرینی پلایومتریک کوتاه مدت با شدت زیاد را به مدّت ۶ هفته و بر روی فاکتورهای قدرت، توان و چابکی ۲۴ مرد فوتبال از تیم سوم لیگ سنجیدند و پیشرفت جزئی را در چابکی و پیشرفت قابل توجهی در قدرت و حداکثر توان عضله زانو گزارش کردند (۸۵).
بر اساس ادبیات تحقیق ملاحظه می­گردد که تمرینات پلایومتریک در خشکی، اثر معناداری بر وزن بدن دارد و اثرات مثبتی بربرخی فاکتورهای آمادگی جسمانی از جمله پرش عمودی، سرعت، چابکی و غیره
می­ گذارد. همچنین این تمرینات به عنوان روشی مؤثر در بهبود هماهنگی عصبی-عضلانی، قدرت ایزوکنتیک و کاهش خطر آسیب لیگامنت متقاطع قدامی (ACL) در زنان ورزشکار می­باشند (۵۸و ۶۷) اما ماهیت انفجاری این تمرینات، موجب کوفتگی و بروز آسیب­های عضلانی می­ شود. به همین دلیل تمرینات پلایومتریک در آب با همان مزایای موجود در تمرینات خشکی و کاهش آسیب در اثر نیروی شناوری آب مطرح شده ­اند، اما اطلاعات محدودی در زمینه­ بازدهی تمرینات پلایومتریک در آب در مقایسه با پلایومتریک در خشکی وجود دارد.
فصل سوم
روش
پژوهش
۳-۱- مقدمه
هدف از تحقیق حاضر مقایسه اثر ۸ هفته تمرینات پلایومتریک در آب وخشکی بر توان انفجاری پا، توان انفجاری دست، سرعت، چابکی، شاخص توده بدن و درصد چربی بدن و توده بدون چربی در دختران نوجوان والیبالیست مبتدی بود. از اینرو سعی شده روش­های اجرای تحقیق، جامعه آماری که نتایج از آن بدست آمده قابل تعمیم باشد و ابزار و وسایل اندازه ­گیری بکار رفته به طور کاملاً واضح و صریح بیان شود. لذا فصل حاضر به مطالعه و معرفی جامعه آماری، نمونه آماری، متغییرهای تحقیق، وسایل و ابزار
اندازه گیری، روش جمع­آوری اطلاعات، روش اجرای تحقیق و روش آماری می ­پردازد.
۳-۲- روش پژوهش
به جهت آنکه تحقیق حاضر تأثیر برنامه تمرینات پلایومتریک در آب و خشکی بر برخی فاکتورهای آمادگی جسمانی دختران نوجوان والیبالیست مبتدی می ­پردازد و نیز به این دلیل که اجزای تحقیق به طور کامل در کنترل پژوهشگر نمی ­باشد این پژوهش در زمره تحقیقات نیمه تجربی قرار می­گیرد.
۳-۳- جامعه و نمونه آماری
جامعه آماریپژوهش حاضر را ۵۸ نفر دختر والیبالیست مبتدی، در رده سنی نوجوانان شهرستان شاهین شهر تشکیل می­دهد. نمونه آماری تحقیق حاضر ۳۰ بازیکن والیبال دختر مبتدی در رده سنی نوجوانان با دامنه سنی ۱۶-۱۳ بودند که به صورت در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه تجربی آب و خشکی و یک گروه کنترل قرار تقسیم شدند. به وسیله برگه جمع آوری اطلاعات از عدم بیماری، عدم مصرف دخانیات و الکل، عدم مصرف مکمل­ها و داروهای ورزشی
، میزان سابقه ورزشی و رژیم غذایی ۲۴ ساعته گذشته آزمودنی­ها آگاهی لازم بدست آمد( پیوست"ب") و افراد بیمار و مصرف کننده حذف شدند.
۳-۴ متغییرهای تحقیق
۳-۴-۱- متغییر مستقل
متغییر مستقل در این پژوهش شامل یک دوره ۸ هفته­ای تمرینات پلایومتریک بود.
۳-۴-۲- متغییر وابسته
برخی فاکتورهای آمادگی جسمانی شامل، توان انفجاری پا، توان انفجاری دست، سرعت، چابکی، شاخص توده بدن، درصد چربی بدن و توده بدون چربی بود.
۳-۴-۳- متغییرهای مداخله­گر
۳-۴-۳-۱- متغییرهای مداخله­گر قابل کنترل
۱- زمان و مکان اجرای برنامه تمرینی مورد نظر

ـ تست نمودن از جهت سازگاری با هدف و محدوده سیستم.

 

4. 4. تست نمودن مدل

 

ـ مقایسه با حالت های مرجع: آیا مدل شبیه سازی شده رفتار مشاهده شده از مفاهیم و متغیرهای کلیدی را نشان می دهد؟
ـ استحکام مدل تحت شرایط گوناگون : آیا رفتار مدل تحت شریط مختلف به واقعیت نزدیک است؟
ـ تعیین حساسیت مدل:‌ مدل تا چه اندازه نسبت به پارامترها، شرایط اولیه و محدوده خود حساّس است؟

 

5. 5. طراحی سیاست ها و ارزیابی

 

ـ مشخص کردن سناریوها: چه شرایط محیطی ممکن است به وجود آید؟‌
ـ‌طراحی سیاست ها: ‌چه سیاست هایی بایستی بکار گرفته شوند تا نتیجه مطلوب حاصل شود؟ این سیاست ها چگونه بر روی مدل پیاده می شوند؟‌
ـ آنالیز حساسیت :‌ تحت سناریوهای مختلف استحکام سیاستهای توصیه شده چقدر است؟
ـ اثر متقابل میان سیاست ها : آیا به کارگیری همزمان سیاست ها، اثراتشان را خنثی نمی کند؟
مدلسازی هسته مرکزی بررسی دینامیک سیستمها می باشد. مدل های شبیه سازی به وسیله مدل های ذهنی و اطلاعات بدست آمده از دنیای واقعی شکل می گیرند. استراتژی ها، ساختارها و قوانین تصمیم گیری که در دنیای واقعی مورد استفاده قرار می گیرند، اکنون در دنیای مجازی مدل نشان داده شده و تست می شوند. تجارب و نتیجه های بدست آمده از مدل منجر به تغییر ذهنیت و نهایتاً طراحی استراتژی جدید و ساختارها و قوانین تصمیم گیری جدید می شود.
این سیاست های جدید سپس در دنیای واقعی اجرا شده و بازخور آنها از تأثیراتشان منجر به بینشی جدید هم در مدل و هم در ذهنیت می شود. در واقع مدل سازی یک فرایند در حال تکوین از یک حلقه مستمر مابین دنیای واقعی و دنیای مجازی می باشد. پس از آشنایی با مراحل مدل سازی به جهت اهمیت موضوع نمودار علّت و معلولی و نمودارهای جریان در این فرایند به جهت اهمیت زیاد به صورت جداگانه و با تفصیل بیشتری به این مفاهیم پرداخته می شود.
۲-۳-۶٫ شبیه سازی ^[۲۲]
بیشتر یادگیریهای مدیران در خصوص مسائل سازمانی، به صورت سعی و خطا بوده و معمولاً پس از تصمیم گیری نادرست، حاصل می شود. اما بسیاری از این اشتباهات، به تدریج توان سیستم را کاهش داده و تاثیرات ناموزونی بر بدنه سیستم وارد می کنند. ساخت مدل، بهترین راه برای آزمایش تأثیر ایده های جدید، بر سیستم ها است. با بهره گرفتن از این مدل ها مدیران قادر خواهند بود در خصوص آزمایش سیاستهای جدید، کشف راه های جدید تفکر، شناخت حساسیتهای پنهان اهرمها و نقاط فشار بر شرکتها اقدام نمایند.

با بهره گرفتن از این مدل های نمادین می‌توان برای نمایش یک سیستم حقیقی از کامپیوتر استفاده کرد. مدل باید همیشه برای آن چیزی که می‌خواهد شبیه سازی شود ساخته شود. اگر مدل فقط برای یک نقطه از زمان ساخته ‌شود از نوع مدل استاتیک می‌باشد. مدل های پویا با زمان تغییر می کنند. برای شبیه سازی سیستمهای پویا نرم افزارهای متعددی موجود است. گرچه ممکن است مدل ارائه شده تخمینی خام و ساده شده از واقعیت به شمار برود اما، از اعتبار کافی برخوردار است و بینشی در مورد مشکلاتی که در کار آینده انتظار می رود، فراهم می کند. با این همه، با بهره گرفتن از رویکرد مدل سازی پویا و استفاده از شبیه سازی، امکان هدایت و آزمون سناریوهای ممکن، به وجود می آید. در تحقیق حاضر از نرم افزار Vensim استفاده شده است. این نرم افزار ویژه کابرانی است که تمایل به شبیه سازی سیستم های پویا دارند. این نرم افزار دارای توانایی های زیر است:
توانایی رسم نمودارهای جریان و علی حلقوی در آن نهفته است. این کار با بهره گرفتن از ابزارهای رسم در پنجره ساخت^[۲۳] می توان انجام داد .
دارای پنجره خروجی^[۲۴] و ابزارهای تحلیلی است.
۲-۴٫ پیشینه تحقیق
۲-۴-۱٫ تحقیقات در زمینه بورس اوراق بهادار تهران
دلایل اهمیت بازار سرمایه برای اقتصاد مورد بحث قرار گرفت . به دلیل این اهمیت ، موضوع تحلیل بازار بورس مورد علاقه تحلیلگران بوده است . تحقیقات مختلفی با روش های آماری ، اقتصاد سنجی ، شبکه عصبی و هوش مصنوعی انجام پذیرفته است . در جدول زیر تحقیقات مهم گرفته در این در سالهای اخیر را مشاهده می کنیم .

 

نویسنده	موضوع تحقیق	روش	سال
آقاجانی ، پاکدین امیری	تبییین مدل معادله ساختاری عوامل موثر بر شاخص قیمت سهام در بورس اوراق بهادار تهران	آماری	۱۳۸۸
حاله ، فراهتی	رتبه بندی عوامل موثر و ارائه مدل ریاضی پیش بینی قیمت سهام	فازی TOPSIS	۱۳۸۹
ستایش ، کاشانی پور	بررسی عوامل موثر بر ساختار سرمایه شرکت های پذیرفته شده در بورس تهران	اقتصادسنجی	۱۳۸۹
نصیرزاده ، کریمی پور	بررسی رابطه ارزش ذاتی سهام با بازده سهام در شرکت های پذیرفته شده در بورس تهران