۰

Placenta

۰

۱

۰

۱

۰

Pericard

۰

۱

۰

۰

۱

Abscess

۱

۰

۰

۰

۱

Biopsy

۰

۱

۰

۰

۱

۴-۴- نتایج مربوط به واکنش زنجیره ای پلی مراز
۴-۴-۱-استخراج ژنوم
جهت استخراج DNA باکتری انتروکوک از باکتری های کشت داده شده در محیط بلادآگار و بایل اسکولین آگار، استفاده گردید.DNA استخراج شده با بهره گرفتن از پروتکل های استخراج ژنوم که قبلاً توضیح داده شده اند، انجام و با دستگاه اسپکتروفوتومتر مورد سنجش قرار گرفت و با توجه به میزان جذب در nm 260 و نسبت ۲۸۰/۲۶۰، روش استخراج ژنوم از بافت و محیط کشت با بهره گرفتن از روش فنل-کلرفرم انتخاب و استفاده گردید. در ضمن DNA استخراج شده علاوه بر ارزیابی توسط اسپکتروفوتومتر بر روی ژل ۱ درصد، الکتروفورز شد. در این روش، DNA استخراج شده را الکتروفورز کرده و از روی شدت باند های شکل گرفته روی ژل، می‌توان به کیفیت و تا حدی کمیت DNA پی­برد. این روش، تجربی بوده و به مهارت آزمایشگر بستگی دارد
۴-۴-۲- نتایج مربوط به الکتروفورز محصولات PCR :
ابتدا ژنوم های استخراج شده با روش شرح داده شده در بخش پیشین روی ژل آگارز برده شدند.
شکل ‏۰-۱۳: نتایج حاصل از الکتروفورز نمونه های DNA استخراج شده از نمونه­ها
سپس نتایج حاصل از PCR ژن aac(6’)-Ie-aph(2’’)-Ia با طول bp369 انجام و روی ژل آگارز Load گردید.
شکل ‏۰-۱۴: نتایج حاصل از الکتروفورز نمونه ها با پرایمرهای ژن aac(6’)-Ie-aph(2’’)-Ia با طول bp369
شکل ‏۰-۱۵: : نتایج حاصل از الکتروفورز نمونه ها با پرایمرهای ژن های aph(3’)-IIIa و ant(4’)-Ia ، به ترتیب با طول ۵۲۳ جفت باز برای PCR استاندارد و طول ۲۹۶ جفت باز برای Multiplex PCR

در PCR ژن aac(6’)-Ie-aph(2’’)-Ia از کل نمونه های ادرار ۳۸% ، زخم ۵%، پلور ۳%، آسیت ۳%، خلط، مایع مفصلی، BAL، برونش، پروستات، بیضه، بافت هیپ، خون و نمونه واژینال وسینوس هر یک ۱% PCR مثبت شد و PCR مایع نخاعی منفی شد.
در PCR ژن ant(4’)-Ia از کل نمونه­های ادرار ۱۹% ، زخم ۴%، مایع نخاعی ۳%، پلور، آسیت، خلط ، نمونه واژینال هر یک ۱% PCR مثبت شدند و در مایع مفصلی، BAL، برونش، پروستات، بیضه، بافت هیپ، خون وسینوس PCR منفی شد.
در PCR ژن aph(3’)-IIIa از کل نمونه های ادرار ۳۷% ، زخم ۴%، مایع نخاعی ۱%، پلور۲%، خلط۲%، آسیت، مایع مفصلی، بافت هیپ هر یک ۱% PCR مثبت شدند و در نمونه واژینال، BAL، برونش، پروستات، بیضه، و سینوسPCR منفی شد.
در نهایت واکنش PCR برای هر سه ژن با هر سه جفت پرایمر و به طور جداگانه برای هر دو تا پرایمر انجام شد.
شکل ‏۰-۱۶: نتایج حاصل از الکتروفورز ژن­های مورد بررسی. الف) سمت راست: نتایج حاصل از PCR استاندارد .ب) سمت چپ: نتایج حاصل از Multiplex PCR