11

4181/1

4536/0

12

4462/1

4776/0

13

4555/1

4691/0

14

4913/1

4804/0

15

4986/1

4880/0

با محاسبه نرخ ناسازگاري بر اي دو ماتريس بر اساس روابط زير آن­ها را با آستانه 1/0 مقايسه مي­کنيم:
رابطه 3-7:
رابطه 3-8:
در صورتي که هر دوي اين شاخص ­ها کمتر از 1/0 بودند، ماتريس فازي سازگار است. در صورتي که هر دو بیشتر از 1/0 بودند، از تصميم­گيرنده تقاضا مي­شود تا در اولويت­هاي ارائه شده تجديد‌نظر نمايد و در صورتي که تنها  بيشتر از 1/0 بود، تصميم­گيرنده تجديد نظر در مقادير مياني (حدود) قضاوت‌هاي فازي را انجام مي­دهد.

محاسبه اوزان

براساس سوپرماتریس، مراحل محاسبه وزن مؤلفه‌ها عبارتند از:
محاسبه بردار ویژه: پس از گرفتن میانگین هندسی نظرات خبرگان، برای محاسبه بردار ویژه هر یک از جداول مقایسات زوجی تجمیع شده، طبق رابطه 3-9 از روش لگاریتمی حداقل مجذورات، استفاده می­ شود.

( (2009,Semih, Selin& Elif
رابطه 3-9:
به­ طوری‌که:

به عنوان مثال اگر مقصود محاسبه­ی عدد پایینی بردار ویژه گزینه k ام باشد، می­بایست درصورت کسر، اعداد پایینی سطر k ام در هم ضرب شود و به توان یک بر روی تعداد گزینه­ ها () برسد. در مخرج کسر نیز اعداد میانی هر سطر در هم ضرب شده و به توان برسد و با حاصلضرب اعداد میانی سطرهای دیگر که به همین شکل بدست آمده جمع شود. حاصل تقسیم این کسر، عدد پایینی بردار ویژه را تشکیل می­دهد. این مرحله به صورت مثال عددی در فصل چهارم آمده است.
تشکیل سوپرماتریس‌ بردار ویژه (): این سوپرماتریس‌ شامل بردارهای ویژه­ای هستند که از حل مقایسات زوجیِ مرحله دوم به­دست آمده­اند.
به طور کلی می­توان این ماتریس­ها را به دو دسته تقسیم کرد:

• ماتریس­هایی که شامل بردارهای ویژه­ای هستند که روابط بین سطحی(عمودی) یا بین خوشه­ای را نشان می­ دهند. اگر بین دو مؤلفه رابطه­ بین سطحی وجود نداشته باشد در محل تلاقی آن دو مؤلفه در ماتریس مقدار (0, 0,0) قرار می­گیرد. در سایر درایه­ها هم با توجه به رابطه عمودی مؤلفه­ ها، مقادیر بردار ویژه­ی به­دست آمده از مرحله دوم قرار می­گیرد. به عنوان مثال رابطه­ بین خوشه­های منابع و استراتژی­ها (جدول 4-20) یک رابطه­ بین سطحی است که در صورت نبود رابطه بین دو مؤلفه­ی آن، در محل تلاقی عدد (0, 0,0) قرار می­گیرد.

• ماتریس­هایی که شامل بردارهای ویژه­ای هستند که روابط افقی(درون سطحی) یا درون خوشه­ای را نشان می­دهد. این ماتریس­ها مربعی بوده و قطر اصلی آن (1,1,1) است. اگر بین دو مؤلفه رابطه­ درون سطحی وجود نداشته باشد در محل تلاقی آن دو مؤلفه در ماتریس مقدار (0, 0,0) قرار می­گیرد. به عنوان مثال رابطه­ درون خوشه­ای منابع با منابع (جدول 4-18) قطر اصلی آن قبل از نرمال­سازی (1,1,1) است. در سایر درایه­ها هم با توجه به رابطه افقی مؤلفه­ ها، مقادیر بردار ویژه به­دست آمده از مرحله دوم قرار می­گیرد.